Διαβάστε ό,τι και ο Ζούκενμπεργκ

 

Μια διαδικτυακή λέσχη ανάγνωσης με πρωτοβουλία του κ. Facebook. 

 

Ο ιδρυτής και το μεγάλο αφεντικό του Facebook, o Μαρκ Ζούκερμπεργκ, ανακοίνωσε στην ιστοσελίδα του ότι, για το 2015, σκοπεύει να διαβάζει ένα βιβλίο κάθε δεύτερη εβδομάδα και, κατά προτίμηση, βιβλία που προσφέρουν γνώσεις για διαφορετικές πεποιθήσεις και κουλτούρες.  Ίσως ο απλός κόσμος να μην μπορεί να συχνάζει στα ίδια εστιατόρια, τα ίδια ιδιωτικά κλαμπ και να απολαμβάνει τα ίδια υλικά αγαθά με έναν δισεκατομμυριούχο τουλάχιστον όμως μπορεί να διαβάζει τα ίδια βιβλία με αυτόν, ακόμα και να τα συζητά μαζί του.

Το θλιβερό ότι οι προτάσεις του Ζούκενμπεργκ λειτουργούν ως οδηγοί αυτοβοηήθειας τύπου «πώς ο Ζούκενμπεργκ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας» με τους ανθρώπουν να έχουν στο βάθος του μυαλού τους ότι διαβάζοντας ό,τι και αυτός ίσως μια μέρα μπορέσουν να αγγίξουν το ένα χιλιοστό της επιτυχίας του.

Έτσι ο Ζούκερμπεργκ δημιούργησε μια ιστοσελίδα «Υear in Books» και παρότρυνε τους φίλους του να συμμετέχουν και αυτοί στη συζήτηση, αλλά με την προϋπόθεση να μιλούν μόνο εφόσον έχουν διαβάσει το προτεινόμενο βιβλίο. Ο πολυεκατομμυριούχος Ζούκερμπεργκ ανακοίνωσε το σχέδιο του στις 2 Ιανουαρίου και ήδη η ιστοσελίδα των αναγνωστών έχει συγκεντρώσει πάνω από 120.000 likes.

Ας σημειωθεί ότι το πρώτο βιβλίο του προγράμματος, το Τέλος της εξουσίας (Τhe End of Power) του Μοises Naim, αμέσως εξαντλήθηκε από το στοκ της Amazon. Ίως το να  προτείνει  ένα βιβλίό για ανάγνωση ο Ζούκερμπεργκ είναι μεγαλύτερη διάκριση από ένα βραβείο Πούλιτζερ.

Η ανάγνωση είναι μεν μια ατομική δραστηριότητα, αλλά το ενδιαφέρον για το βιβλίο είναι μεταδοτικό και ασφαλώς δεν είναι κακό οι λεγόμενοι «επώνυμοι» και «επώνυμες» να μιλούν στα σόσιαλ μίντια για βιβλία που διάβασαν, αντί να φλυαρούν για το χρώμα που έβαψαν τα μαλλιά τους, το κλαμπ που πήγαν χθες βράδυ ή για το πότε ρεύτηκε ο σκύλος τους.
Διαβάστε το post του Ζούκερμπεργκ στη σελίδα του.

Και οι Κροίσοι, λοιπόν, διαβάζουν (όχι βέβαια όλοι). Και όταν παροτρύνουν τους άλλους να διαβάζουν λειτουργούν και σαν διαμορφωτές συνειδήσεων. Πριν από αρκετά χρόνια, σε μια συνέντευξή του, ο Μπιλ Γκέιτς είχε δηλώσει ότι δεν βλέπει τηλεόραση ώστε να του περισσεύει χρόνος για να διαβάζει το βρετανικό περιοδικό Ecomonist και να ενημερώνεται για το τι συμβαίνει στον κόσμο.

 

Απάντηση