Θαμμένοι ζωντανοί στα κρατητήρια Πειραιά
της Αφροδίτης Τζιαντζή από την Εφημερίδα των Συντακτών
Η ζωή εν τάφω συνεχίζεται και μετά την Ανάσταση για τους εκατοντάδες μετανάστες και πρόσφυγες που κρατούνται για μήνες στα αστυνομικά τμήματα της επικράτειας, και ειδικά του Πειραιά, όπου βρίσκονται συνολικά περίπου 200 μετανάστες. Παρά τις επανειλημμένες κινητοποιήσεις και απεργίες πείνας κρατουμένων στα Α.Τ. Δραπετσώνας, Πειραιά και προσφάτως στην Καλλίπολη, η κατάσταση παραμένει απελπιστική, κάτι που παραδέχονται και οι ίδιοι οι αστυνομικοί.
«Αν το Α.Τ. Δραπετσώνας είναι μπουντρούμι, το Α.Τ. Καλλίπολης είναι κλουβί απομόνωσης. Φανταστείτε πως το βιολογικό ρολόι των κρατουμένων απορρυθμίστηκε, επειδή δεν ήξεραν πότε είναι μέρα και πότε είναι νύχτα. Οι αστυνομικοί αναγκάστηκαν να τους ανοίξουν μια τρύπα στον τοίχο για να μπορούν να αντιλαμβάνονται έστω αυτό».
“Exoυν χάσει κάθε ελπίδα”
Ετσι ξεκινά η δημόσια επιστολή του Γιώργου Καρυστινού, μέλους του Παμπειραϊκού Αντιφασιστικού Μετώπου που συμμετείχε στις διαμαρτυρίες στα δύο στα κρατητήρια. «Ειδικά στην Καλλίπολη, οι κρατούμενοι φαίνεται να έχουν χάσει κάθε ελπίδα», είπε ο ίδιος στην «Εφ.Συν.».
«Τουλάχιστον 15, καμιά φορά 20-30 άνθρωποι, κρατούνται σε χώρο για δέκα, χωρίς ζεστό νερό ή μπάνιο, με κρούσματα ψώρας. Αστυνομικά τμήματα όπως αυτό στην οδό Αφεντούλη στην Καλλίπολη βρίσκονται ανάμεσα σε εισόδους πολυκατοικιών. Πώς κοιμόμαστε γνωρίζοντας ότι δίπλα μας κρατούνται άνθρωποι για μήνες, απλώς επειδή δεν είχαν χαρτιά; Είναι άσκηση για το τι θα επακολουθήσει για ευρύτερα τμήματα του πληθυσμού», λέει ο Γιώργος.
«Οταν επισκεφθήκαμε το Α.Τ. Πειραιά, μετά από καταγγελίες για ρατσιστική συμπεριφορά αστυνομικών, δεν μας άφησαν καν να μιλήσουμε στους κρατούμενους απεργούς πείνας. Ο ταξίαρχος, υπεύθυνος για όλα τα Α.Τ. του Πειραιά, μας συμπεριφέρθηκε ιδιαίτερα απαξιωτικά», καταγγέλλει στην «Εφ.Συν.» μέλος της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας Πειραιά.
«Παραβιάζεται ευθέως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που έχει υπογραφεί ως νόμος του κράτους και μάλιστα με αυξημένη ισχύ», είπε στην «Εφ.Συν.» ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας, που επισκέφθηκε το Α.Τ. Καλλίπολης.
“Χωρίς φως, χωρίς αέρα”
«Το ίδιο φαινόμενο ισχύει παντού. Ανθρωποι κρατούνται για μήνες σε χώρους ακατάλληλους για τη στοιχειώδη διαβίωση, χωρίς φως, χωρίς αέρα, χωρίς δυνατότητα αυλισμού, με πολύ περιορισμένες δυνατότητες κάλυψης των βιολογικών αναγκών. Πρόκειται για πολιτισμική και ανθρωπιστική ντροπή. Ειδικά στον Πειραιά έχουμε βάλει στόχο να μπει άμεσα τέλος. Δεν νοείται να παραμένουν άνθρωποι εκεί ούτε 24 ώρες, πόσο μάλλον για μήνες».
Σύμφωνα με πληροφορίες αντιρατσιστικών οργανώσεων, καταγγελίες για απάνθρωπες συνθήκες φτάνουν διαρκώς, με τελευταίο το Α.Τ. Μοσχάτου. Οπως δήλωσαν κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι των κρατητηρίων στα μέλη της Παμπειραϊκής Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας, παραμένουν απλήρωτοι για μήνες, ενώ αγοράζουν ώς και χαρτί υγείας με δικά τους έξοδα, καθώς έχουν διακοπεί όλα τα κονδύλια πλην της υποτυπώδους σίτισης.