Δικαιολογημένος ο Ξηρό-σκεπτικισμός
Aς μας επιτραπεί να κάνουμε κι εμείς να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις, κύριες και δευτερεύουσες χωρίς ιεράρχηση, για το βίντεο και την επιστολή του Χρ. Ξηρού, καθώς για τον τρόπο που αυτά μέχρι στιγμής αντιμετωπίστηκαν από τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ.
- ΄Αλλοι πέφτουν τώρα από τα σύννεφα. Οι περισσότεροι θεωρούν αυτονόητο ότι οι μυστικές και φανερές υπηρεσίες που ασχολούνται με την τρομοκρατία «έπεσαν από τα σύννεφα» μαθαίνοντας τη φυγή του Ξηρού, όπως έπεφταν από τα σύννεφα οι γείτονες των μελών της 17Ν το καλοκαίρι του 2002 όταν γίνονταν οι συλλήψεις -«ήταν καλό, ήσυχο παιδί…». Με άλλα λόγια, τώρα πέφτουν από τα σύννεφα οι πράκτορες και οι φύλακες, δηλαδή οι επαγγελματίες που συνήθως έχουν περισσότερες υποψίες παρά βεβαιότητες.
- Κανείς δεν παρακολουθούσε τον Ξηρό μέσα κι έξω από τον Κορυδαλλό. Σε μια εποχή που λέμε ότι παρακολουθούνται οι πάντες (κάμερες, κοριοί, ψηφιακά αποτυπώματα κ.λπ.), φαίνεται αδιανόητο το γεγονός ότι ο Ξηρός, από τη στιγμή που πέρασε την πύλη του Κορυδαλλού, δεν έγινε ούτε μια φορά αντικείμενο παρακολούθησης! Είτε όταν ήταν έγκλειστος είτε όταν έβγαινε με άδεια! Σύμφωνα με την επιστολή του Γιωτόπουλου στη σημερινή «Ελευθεροτυπία«, όταν ο Τζωρτζάτος πήρε δύο φορές άδεια, τον παρακολουθούσαν έξι αυτοκίνητα. Πώς ο Ξηρός, που στην αρχική του κατάθεση το 2002 έδωσε πολλά ονόματα, είχε την εμπιστοσύνη άλλων εγκλείστων του Κορυδαλλού και άλλων ελεύθερων «ανταρτών πόλεων» με τους οποίους υποτίθεται ότι τώρα αυτός συνεργάζεται; Και πώς αυτοί είναι σίγουροι ότι ο Ξηρός που έσπασε μία φορά, έστω και κάτω από την τρομερή πίεση του βαρύτατου τραυματισμού του αδελφού του, δεν θα σπάσει ξανά αν συλληφθεί; Μήπως και σήμερα η ύπαρξη ενός μισότυφλου Σάββα στο νοσοκομείο δεν είναι παράγοντας πίεσης για τον Χριστόδουλο;
- Μόνο τυφλό μίσος; Πολλοί είπαν ότι η επιστολή του Ξηρού (που από αποσπάσματά της αποτελείται το βιντεοσκοπημένο διάγγελμα) «ξεχειλίζει από δολοφονικό μίσος», ότι είναι παραληρηματική και ότι αντανακλά τον κοινότοπο λαϊκισμό του αντιμνημονιακού στρατοπέδου, π.χ., παιδιά που πεινάνε, ανεργία, συσσίτια, έχουν βάλει στο μάτι τα πετρέλαιά μας κτλ. Ωστόσο, το εκτεταμένο αυτό κείμενο διατυπώνει και προτάσεις που απευθύνονται και στο μέσο αναγνώστη και στις οργανώσεις της «ένοπλης πάλης», αυτές που λέμε τρομοκρατικές, καθώς και στους «συντρόφους του μαζικού αγώνα», στους «συντρόφους της αναρχίας και της άκρας αριστεράς». Και αυτό, ανεξάρτητα από το πώς μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει αυτές τις προτάσεις, π.χ., ρεαλιστικές, ύποπτες, προβοκατόρικες, ανεδαφικές, προκλητικές κτλ.
- Αντιμνημονιακός λαϊκισμός; Το κείμενο της επιστολής δεν απευθύνεται μόνο στους ακτιβιστές της αναρχίας και της αριστεράς, αλλά είναι υπολογισμένο να αγγίξει τον μέσο πολίτη, ακόμα και τους νοικοκυραίους που ασφυκτιούν. Έχει δανειστεί εκφράσεις από τη φρασεολογία των Αγανακτισμένων, από έντυπα της αριστεράς, με ένα πασπάλισμα από το κίνημα «Δεν πληρώνω», το ΕΠΑΜ, ακόμα και τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Υποτίθεται ότι οι αναφορές στην ανεργία, στις αυτοκτονίες, στα παιδιά που πεινούν, στα συσσίτια κ.λπ. είναι ο πασατέμπος του αντιμνημονιακού λαϊκισμού, όμως ταυτόχρονα είναι μια αναντίρρητη πραγματικότητα.
- Όλοι πουλημένοι εκτός από μένα. Στο κείμενο συναντάμε σκληρή κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ, στο ΚΚΕ, στην αριστερά, αλλά είναι φειδωλό σε αναφορές σε υπαρκτούς κοινωνικούς αγώνες ή στην υπαρκτή -και εκτός αντάρτικου πόλεων- πάλη για τις λαϊκές ελευθερίες και τις δημοκρατικές κατακτήσεις ή τους μετανάστες και το μέτωπο απέναντι στο φασισμό. «Ραβδί και φτύσιμο σε υπουργούς, βουλευτές, συνδικαλιστές, δημοσιογράφους όπου τους πετυχαίνουμε», λέει ο αντισυστημικός Ξηρός – (θυμίζοντας άλλες ιαχές πως όλοι οι βουλευτές είναι «προδότες, απατεώνες και ψεύτες») την ίδια στιγμή που συνδικαλιστές σέρνονται στα δικαστήρια επειδή κήρυξαν και στήριξαν μια απεργία ή συμμετείχαν σε μια πορεία.
- Είμαι ξύπνιος και την άδεια θα πάρω. Στο κείμενο με ημερομηνία 14.1.2014 ο Ξηρός καμαρώνει επειδή θεωρεί προσωπική του επιτυχία το ότι ξεγέλασε τους δεσμώτες του και πήρε άδεια. Μόνο που ο θεσμός της άδειας δεν είναι κατάκτηση του Ξηρού, αλλά αποτέλεσμα σκληρών και πολύχρονων κοινωνικών αγώνων -και όχι μόνο στην Ελλάδα. Άλλα καταδικασμένα σε βαριές ποινές μέλη της 17Ν δεν έχουν πάρει ούτε μια άδεια, ενώ ο ίδιος (τη στιγμή που έχει καταδικαστεί για 6 δολοφονίες) έχει πάρει 7 άδειες σε διάστημα 15 μηνών. Ενδιαφέρον θα είχε να ακούσουμε τι έχουν να πουν για τη φυγή και το μήνυμα του Ξηρού οι άλλοι κρατούμενοι του Κορυδαλλού που δικάστηκαν μαζί με αυτόν και που η δική του κατάθεση συνέβαλε στην καταδίκη τους. Ο Σαμαράς στη δήλωση του απέδωσε την απόδραση Ξηρού στις «στρεβλώσεις» που υπήρχαν στο σύστημα πριν αναλάβει ο ίδιος και στις οποίες τώρα θα λάβουν τέλος. Μόλις πριν δέκα μέρες έληξε άλλωστε η δίμηνη απεργία πείνας του Σπύρου Στρατούλη με μόνο αίτημα να του επιτραπούν ξανά άδειες εξόδου από τη φυλακή. Πόσο πιο επικίνδυνος από τον Χρ. Ξηρό έχει θεωρηθεί ο Στρατούλης;
- Κόκκινο φούτερ σε μαύρο φόντο. Στο δελτίο του Mega έγινε αναφορά στο ψηφιακά σβησμένο σηματάκι από το κόκκινο φούτερ του Ξηρού, που μοιάζει με οικόσημο (κάτι που δεν ταιριάζει σε έναν επαναστάτη). Δεν μπορούμε δηλαδή να καταλάβουμε αν είναι Λακόστ ή Nautica ή κάποια άλλη μάρκα, αν είναι ορίτζιναλ ή μαϊμού ή αν είναι αγορασμένο από τα κινέζικα. Πολλή δουλειά έπεσε στους εγχώριους Κλουζό. Η fashion-police των ΜΜΕ πέρασε από μικροσκόπιο τόσο την κόμμωση όσο και τη φυσική κατάσταση του Χριστόδουλου λες και είναι διαγωνιζόμενος στο Dancing With the Stars ή το The Voice.
- Τι απέγινε ο Μαρξ; Ενώ σε παλιότερες φωτογραφίες της 17Ν εμφανίζονταν τα πορτρέτα του Μαρξ, του Τσε και του Βελουχιώτη, τώρα το πορτρέτο του Μαρξ έδωσε τη θέση του στον Καραϊσκάκη και στον Κολοκοτρώνη. Ούτε μια γυναίκα επαναστάτρια! Γιατί όχι η Ούλρικε Μάινχοφ ή η Μπουμπουλίνα;
- Χριστόδουλος μιλά, αλλά Χριστόδουλος δεν γράφει; Αρκετοί υποστήριξαν ότι το κείμενο που εκφώνησε ο Χρ. Ξηρός δεν είναι δικό του, ακόμα και ότι δυσκολευόταν να το διαβάσει από το οτοκιού. Η αλήθεια είναι ότι ο Ξηρός μιλά μονότονα χωρίς να χρωματίζει τη φωνή του, ανέκφραστος και αγέλαστος, όμως να μην ξεχνάμε ότι 12 χρόνια μες στη φυλακή, χωρίς άλλες ασχολίες πλην τις πολιτικές συζητήσεις και αναγνώσεις αρκούν με το παραπάνω για τη σύνταξη τέτοιου είδους κειμένων. Μπορεί το τελικό κείμενο να χτένισαν και άλλα πρόσωπα, αλλά η βασική γραφή δείχνει να έγινε από ένα άτομο και, πιθανότατα από τον ίδιο τον Ξηρό.
- Σκουπιδοδίφιση, τι είναι αυτό; Έχει γίνει προσπάθεια ώστε το κείμενο να είναι απλά γραμμένο και προσιτό στον αναγνώστη, σε αντίθεση με κάποιες παλιές δαιδαλώσεις αναλύσεις της 17Ν. Εξαίρεση η λέξη «σκουπιδοδίφιση» που δεν τη βρήκαμε ούτε στο Google ούτε την έχουμε ακούσει από κάποιον λαϊκό αγωνιστή. Μάλλον εδώ έχει τη σημασία του να ψάχνεις στους κάδους για φαγητό, κάτι που στην Αμερική το λένε trash diving ή dumpster diving. Σκουπιδοδίφιση και όχι σκουπιδο-βύθιση ή σκουπιδο-κατάδυση με σκοπό την ανεύρεση φαγώσιμων.
- Άκρα αριστερά, ένας ετεροπροσδιορισμός. Μια αριστερή οργάνωση σχεδόν ποτέ δεν αυτοπροσδιορίζεται ως «ακραία» ή «εξτρεμιστική» (εδώ που τα λέμε, ούτε μια δεξιά). Όπως επισημάνθηκε από τον Κ. Βαξεβάνη στην εκπομπή του στο Κόκκινο, ο όρος «άκρα αριστερά» που αναφέρεται στο κείμενο του Ξηρού, χρησιμοποιείται στο πλαίσιο της θεωρίας των δύο άκρων» με υποτιμητικό χαρακτήρα. Η εξωκοινοβουλευτική, αριστερά είναι ένας πιο ουδέτερος όρος, όπως και άλλοι προσδιορισμοί, «αντισυστημική», «εκτός των τειχών», «επαναστατική», «αντικαπιταλιστική» κ.ά. Το «άκρα Αριστερά» (αν και χρησιμοποιείται σε κάποιες χώρες όπως η Γαλλία) υποδηλώνει ότι οι διαφορές με μια «λάιτ Αριστερά» είναι κυρίως ζήτημα ποσοτικό και όχι ποιοτικό. To «Εμείς οι ακροαριστεροί» το συναντήσαμε και στην πρόσφατη προκήρυξη των υπεύθυνων για τη διπλή ανθρωποκτονία στο Ηράκλειο.
- Πολιτική παρέμβαση. Τέλος, το κείμενο αυτό είναι πολιτικό, επιχειρεί πολιτική παρέμβαση, ανεξάρτητα από το αν αρκετοί θεωρούν ότι η παρέμβαση αυτή είναι άσχετη, ύποπτη ή και επικίνδυνη, αν βολεύει την κυβέρνηση ή κάποιους άλλους κύκλους. Πολιτικά φιλοδοξεί να επιδράσει και ας μιλά για «ραβδί και φτύσιμο» και για ένοπλα χτυπήματα. Πολιτική και όχι μόνο θα είναι η αξιοποίησή της από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα ΜΜΕ, όχι βέβαια προς την κατεύθυνση «περισσότερη δημοκρατία», αλλά περισσότερη καταστολή, περισσότερη απομάκρυνση της απειλής ενός πραγματικά μαζικού λαϊκού κινήματος ανατροπής δίχως κουμπουροφόρους και αυτόκλητους οπλαρχηγούς.Δεν χρειάζεται να υιοθετήσουμε θεωρίες συνωμοσίας για κρυφά κέντρα που κινούν τα νήματα και υλοποιούν σκοτεινά σενάρια. Όμως ο σκεπτικισμός γύρω από την εξαφάνιση και την επανεμφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού δεν είναι καθόλου αστήρικτος. Όλοι υποψιαζόμαστε ότι το πιο σημαντικό δεν είναι το πώς εξαφανίστηκε και επανεμφανίστηκε ο Χρ. Ξηρός, αλλά το τι θα το ακολουθήσει