Νεοφιλελελεύθερα φρούτα εισαγωγής
Στο ευρύτερο σχεδιασμό αναδιάταξης του πολιτικού συστήματος εντάσσεται η νέα πολιτική κίνηση «Ελλήνων πολιτών» για τις ευρωεκλογές που ανακοίνωσε ο ελληνικής καταγωγής ευρωβουλευτής του γερμανικού φιλελεύθερου κόμματος (FDP) Γιώργος Χατζημαρκάκης. Ο ευρωβουλευτής έχει ήδη ξεκινήσει την διαφημιστική του καμπάνια στα social media.
Το κόμμα του Χατζημαρκάκη FDP Γερμανίας είναι ένα κόμμα που το Die Linke έχει χαρακτηρίσει «σκληρό νεοφιλελεύθερο» και στις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία συνετρίβη καθώς από το 14,6% που είχε πάρει στις εκλογές του 2009, έχασε πάνω από τα 2/3 της εκλογικής του δύναμης και έπεσε στο 4,8%.
Ο Γ. Χατζημαρκάκης στην συνέντευξή του στην Real News επισημαίνει ότι η κίνηση-κόμμα που ετοιμάζει και θα ανακοινωθεί πολύ σύντομα συγκροτείται από νέους ανθρώπους όχι μόνον στην ηλικία αλλά και στην πολιτική θα έχει σαφώς φιλοευρωπαϊκή κατεύθυνση.
«Οραματιζόμαστε μια ΕΕ που θα στηρίζει τα ασθενέστερα μέλη της, θα σέβεται τις ιδιαιτερότητες των Εθνών και θα αντιμετωπίσει καίρια το πρόβλημα της νεανικής ανεργίας. Είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων για την Ευρώπη, στις οποίες η Ελλάδα πρέπει να προσπαθήσει να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο» αναφέρει στην συνέντευξη του.
Το γερμανικό κόμμα του Χατζημαρκάκη ήταν ιδιαίτερα επικριτικό απέναντι στην Ελλάδα και πίσω από τις μετριοπαθείς και στρογγυλεμένες εκφράσεις έχουν εκφραστεί ιδιαίτερα προσβλητικές θέσεις για τους Έλληνες εργαζόμενους. Βουλευτές του έχουν ταχθεί επανειλημμένως υπέρ της παύσης της οικονομικής βοήθειας και της εκδίωξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
Η αξιοποίηση του Γιώργου Χατζημαρκάκη στην ελληνική πολιτική σκηνή ήταν διαχρονικά ένας από τους στόχους του μνημονιακού στρατοπέδου. Η πολιτική συρρίκνωση του FDP επιτάχυνε αυτές τις εξελίξεις.
Ο πολιτικός μπορεί να προβληθεί ως «πετυχημένος στο εξωτερικό», «σοβαρός» και «άφθαρτος» ενώ ο πολιτικός του λόγος κινείται πιο κοντά στο φιλελεύθερο μοντέλο Καμίνη. Προοδευτικός σε ζητήματα ατομικών δικαιωμάτων προσωπικοτήτων και μειονοτήτων (γάμος ομοφυλόφιλων, ανεξιθρησκεία, ίσες ευκαιρίες, καταπολέμηση ρατσισμού) , σκληρός και συντηρητικός απέναντι σε ζητήματα συλλογικών διεκδικήσεων και υπέρμαχος της νεοφιλελεύθερης αντίληψης στην οικονομία (συρρίκνωση εργατικών δικαιωμάτων, απελευθέρωση των απολύσεων, ιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, περιορισμός του απεργιακού δικαιώματος).
Ωστόσο ο Γ. Χατζημαρκάκης δεν θα προβληθεί ως σκληρός νεοφιλελεύθερος αλλά σαν μετριοπαθής και ρεαλιστής.
Το όνομα του είχε παίξει και στο παρελθόν ως προσωπικότητα κοινής αποδοχής που ενδεχομένως μπορεί να ηγηθεί μιας νέας προσπάθειας νεκρανάστασης της κεντροαριστεράς με τη συμμετοχή και της μετριοπαθούς Δεξιάς (Ελιά, Κίνηση 58 κλπ).
Είναι άγνωστο σε ποιο βαθμό η ελληνική ελίτ σκοπεύει να επενδύσει στην περίπτωση Χατζημαρκάκη, η προβολή της υποψηφιότητας του ήταν μάλλον επιφυλακτική από τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ (αλλά δεν πέρασε αδιάφορη) ενώ δεν έλλειψαν και τα πρώτα σχόλια ότι είναι «Δούρειος Ίππος» των Γερμανών. Το επόμενο διάστημα θα φανεί τι υποστήριξη και ποιες επιχειρηματικές και πολιτικές δυνάμεις βρίσκονται πίσω από την κίνηση Χατζημαρκάκη κάτι που θα καθορίσει και τις δυνατότητες επιρροής της νέας κίνησης.