Βρωμιά και αλληλεγγύη. Ή πώς η Χρυσή Αυγή ηττήθηκε από την Αριστερά.

Βλέποντας τόσες φορές σε επανάληψη τη σκηνή, αγριεύεσαι. Ακούγοντας αμέσως μετά τον κύριο Καμίνη να θυμίζει τρεις φορές τον εμφύλιο πόλεμο και το πλούσιο παρελθόν πολιτικής βίας στη χώρα μας, ανακατεύεσαι. Όμως πρέπει να σκεφτείς νηφάλια. Έτσι που να ερμηνεύσεις σωστά το συμβάν.

Δύο σκέψεις λοιπόν έμειναν στο τέλος. Πρώτον, η Λιάνα Κανέλλη του ΚΚΕ δέχτηκε τις γροθιές του χρυσαυγίτη στο πρόσωπο όταν σηκώθηκε να υπερασπιστεί τη Ρένα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ σπάζοντας την πολιτική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα δύο αριστερά κόμματα και λειτουργώντας περισσότερο ανθρώπινα, δηλαδή εντελώς πολιτικά. Και αυτό τη δικαιώνει ως κομουνίστρια περισσότερο από τα λόγια που είπε.

Και δεύτερον, μια σκέψη για τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής οι οποίοι έλεγαν για το κόμμα αυτό «να μπει στη Βουλή να δέρνει τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ». Λοιπόν δείτε ποιους χτυπούν οι θρασύδειλοι τραμπούκοι: γυναίκες, βουλευτίνες της Αριστεράς. Και εκεί που δεν υπάρχουν κάμερες, ανυπεράσπιστους μετανάστες και φοιτητές μέλη αριστερών οργανώσεων. Αυτή είναι η αντισυστημική δύναμη που θέλει να ξεβρωμίσει τον τόπο. Σκέτη βρωμιά από πάνω ως κάτω.

Π.Φ.

Διαβάστε περισσότερα για το περιστατικό εδώ