Ο Πολύδωρας για τις «μολοτοφορίψεις» και τους «αυτοκτονημένους»

 Λίβελο κατά της διεφθαρμένης “γενιάς του Πολυτεχνείου” εξαπολύει ο Βύρων Πολύδωρας, αλλά και κατά των ακόμα πιο διεφθαρμένων παιδιών των παιδιών του Πολυτεχνείου. Αυτή την εποχή ο κ. Πολύδωρας στέλνει γράμματα για τις εκλογές, τα οποία μοιράζονται στις προεκλογικές συγκεντρώσεις της ΝΔ. Αξίζει να διαβάσετε την 3η επιστολή με ημερομηνία 12.6.2012 για να πάρετε ένα δείγμα του νέου γαλάζιου πολιτισμού που ανατέλει. (Οι υπογραμμίσεις δικές μας, όπως και ο χωρισμός σε παραγράφους.)

“Φθάνουμε στις εκλογές. Τις πιο κρίσιμες στη νεώτερη εποχή. Αυτή που λέμε μεταπολίτευση. Που δήθεν τελειώνει. Η αλήθεια είναι πως δεν τελειώνει. Απλά τα “παιδιά του πολυτεχνείου” συνταξιοδοτήθηκαν. Άλλα είναι στη φυλακή, άλλα κρυμμένα στις βίλλες τους να τρώνε τα κλοπιμαία, άλλα περιφέρονται στα “στέκια” και να αυτοεπαινούνται στα παραμύθια τους με έναν ήρωα (τον εαυτό τους, εννοείται) και δύο ψευδομάρτυρες κομπάρσους, άλλα να οργανώνουν τη μεγάλη συγκέντρωση της Πέμπτης και άλλα να πιάνουν στασίδι στην Κουμουνδούρου για την επόμενη μέρα.

Αυτοί είναι οι συνταξιοδοτούμενοι που εμπορεύθηκαν το “πολυτεχνείο” και τα συμπαρομαρτούντα. Που κόλλησαν σαν βδέλλες στα αριστεροσιαλίζοντα κόμματα και κινήματα της εοχής. Ήσαν οι λιγότεροι. Κάποιοι άλλοι κατέφυγαν στις εφεδρείες των λεκτόρων στα πανεπιστήμια. Άλλος προσφιλής τους χώρος ήταν τα ινστιτούτα της εκπαίδευσης και “παιδείας”. Ήξεραν πως ο χώρος αυτός ήταν πρόσφορος για μαρξιστομισθοφόρους. Και έζησαν έτσι, στρατολογούντες τα θύματά τους, τους δήθεν διανοούμενους επαναστάτες, με το αζημίωτο. Άλλοι κατέλαβαν τα συνδικάτα. Οι περισσότεροι, είναι πάλι αλήθεια, πετάχθηκαν “στη γράνα”. Και λησμονήθηκαν εκεί. Από καιρού εις καιρόν τους έριχναν και κανένα ξεροκόμματο από τα περισσεύματα του μεγάλου φαγοποτιού. Αυτή ήταν η μεταπολίτευση.

Σήμερα τα παιδιά τους παίρνουν τη σκυτάλη που εκείνοι ολοπόνηρα τους παρέδωσαν. Αναγεννούν και αναζωογονούν τα “ίδια ιδεώδη”. Του κράτους-αγελάδα για άρμεγμα, που το τρέφουν με το αίμα τους αντί για χόρτο και σανό οι φτωχοί βιοπαλαιστές, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικρέμποροι, οι μεροκαματιάρηδες και πάντως οι κομματικώς αντίθετοι και ηθικά διαφωνούντες φιλήσυχοι νοικοκυραίοι.

Τα παιδιά τους λοιπόν, που από μειράκια τα εξεπαίδευαν στις καταλήψεις, στα συλλαλητήρια, στις “μολοτοφορίψεις” και στην ιδεολογία της ανυπακοής, της βίας και του αντάρτικου, τώρα γίνονται οι νέοι διάδοχοι, οι νέοι αναθεωρητές, οι νέοι μεταρρυθμιστές, οι νέοι ριζοσπάσατες, οι ψευδοπροφήες πάντα της “νέας αλλαγής”. Με μια μικρή ανεπαίσθητη διαφορά: ότι θα είναι οι ίδιοι πάλι καβάλα πάνω στα ίδια υποζύγια. Στους νομοταγείς, κατά τεκμήριο δεξιούς πολίτες.

Αυτοί οργάνωσαν δύο χρόνια τώρα, με τους  μίσθαρνους κεκράχτες των ερτζιανών και με τους δίδοντες εξετάσεις στα αδηφάγα αφεντικά ατους μικρούς και μεγάλους τηλεοπτικούς αστέρες, κατά τεκμήριο μεταπολιτευτικούς αποφοίτους των αριστερών και αριστερίστικων νεολαιών.

Η πρώτη ύλη της ιδεολογίας της “επανάστασης”, οι αγανακτισμένοι. Τα εύφλεκτα υλικά, οι αυτοκτονημένοι δυστυχείς συνάνθρωποι. Το βαθύ πρόβλημα, οι άνεργοι. Χθες, προχθές ανανεώθηκε το οπλοστάσιο με τα φάρμακα των καρκινοπαθών συνανθρώπων μας. Ο στόχος σταθερά ίδιος, τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν. Ασχέτως αν η ΝΔ ουδέποτε εκυβέρνησε, με εξαίρεση την εθνοκυβερνητική πράξη του Κωνσταντίνου Καραμανλής της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ή για την ακρίβεια, αφέθηκε να κυβερνήσει.

“Πρόσχημα” δυστυχώς υπήρξε. Και θλιβερό διάλειμμα στην αριστεροπασοκοκρατία. Και ακουσίως άλλοθι παρείχε. Αυτοί που εκυβέρνησαν ήσαν οι κραδαίνοντες τον γρόνθον της ανυπακοής και προπαντός τα καδρόνια, αντί κοντού κόκκινης σημαίας, της εκβιαστικής απειλής. Και προ αυτής της φοβεράς απειλής οι προσχηματικά κυβερνώντες ενέδιδαν. Δεν ενέδωσα ποτέ.”

Περιβόλι ο Βύρων. Περιβόλι γεμάτο τσουκνίδες, αγκάθια, στόμφο και κούφια ακροδεξιά ρητορεία. Εδώ ο ΒΠ δεν συκοφαντεί απλώς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τη γενιά που αγωνίστηκε κατά της δικτατορίας και τη γενιά που αγωνίζεται σήμερα. Και υπερασπίζεται τις διαχρονικές αξίες του κόμματος Κάτσε στα Αυγά σου.