Βέμπο-Σκυλοδήμος: λεηλασίες παράλληλες
Τι κοινό έχουν η Σοφία Βέμπο και ο ηθοποιός Νίκος Σκυλοδήμος; Άλλες γενιές, άλλες ευαισθησίες, άλλες διαδρομές. Το μόνο κοινό είναι ότι οι μπρούντζινες προτομές τους βρίσκονται στο Βόλο -για την ακρίβεια βρίσκονταν: έξω από το Δημαρχείο της πόλης η πρώτη, έξω από το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου η δεύτερη καθώς ο Σκυλοδήμος ήταν πρωτεργάτης στην ίδρυση αυτού του θεάτρου. Και οι δύο έπεσαν θύματα απαγωγής και οι δύο κατέληξαν σε γνωστά-άγνωστα σκραπατζήδικα. Η προτομή της Βέμπο εξαφανίστηκε χθες, του Σκυλοδήμου περί τα τέλη Αυγούστου.
Η διαφορά είναι ότι η προτομή της Βέμπο έγινε είδηση πανελλήνιας εμβέλειας, ενώ η κλεμμένη προτομή του Σκυλοδήμου πέρασε στα ψιλά, δεν ξεπέρασε τα όρια του νομού. Μπορούμε ωστόσο βάσιμα να υποθέσουμε ότι ο Σκυλοδήμος μάλλον δεν θα ήθελε να τον κάνουν άγαλμα και προτομή. Kαι ίσως το άδειο μαρμάρινο βάθρο να λέει πιο πολλά γι’ αυτό τον σπουδαίο και πρόωρα χαμένο καλλιτέχνη απ’ ό,τι ένα κομμάτι μπρούντζος. Λέει πολλά και για τη γενιά του Πολυτεχνείου, για εκείνο το κομμάτι της που δε βάδισε στις λεωφόρους της εξουσίας. «Πίσω μου τίποτα, τίποτα στο μέλλον…»
Ο Νίκος Σκυλοδήμος, ιδρυτικό μέλος του Ελεύθερου Θεάτρου, αυτοκτόνησε εν μέσω της πασοκικής ευδαιμονίας το 1986, την ημέρα των γενεθλίων του, σε ηλικία 38 ετών. Γι’ αυτόν έγραψε ο Κώστας Τριπολίτης τους ακόλουθους στίχους τους οποίους μελοποίησε δύο χρονια αργότερα ο Θάνος Μικρούτσικος και το τραγούδι ερμήνευσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Γενέθλια ’86
Γενέθλια κι αγόρασα σκοινί,
τον κόμπο μου τον έχω φτιάξει πρόχειρα,
παραληρώντας πάνω στο σκαμνί,
στον τελευταίο ρόλο του αυτόχειρα.
Πίσω μου τίποτα, τίποτα στο μέλλον,
μονάχα η κηδεία των ψηλών καπέλων.
Γενέθλια και φτύνω τις ευχές,
σοκολατάκια στήνω για ικρίωμα,
ελπίζω με τις πρώτες τις βροχές,
να ξεχαστώ και `γω και το σημείωμα.
Πίσω μου τίποτα, τίποτα στο μέλλον
μονάχα η κηδεία των ψηλών καπέλων.