Γιάννης Τόλιος: Τι σημαίνει Σεισάχθεια σήμερα

Μια σημαντική παρέμβαση που επεξηγεί την πολιτική της «Σεισάχθειας», της ειδικής μεταχείρισης των κόκκινων δανείων με λογική διαγραφής χρεών, ανέπτυξε ο οικονομοιλόγος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Τόλιος σε «Τραπεζική ενοποίηση, εκδήλωση του Μαρξιστικού Χώρου Μελέτης και Έρευνας (ΜΑΧΩΜΕ) με θέμα «Κόκκινα δάνεια» νοικοκυριών και επιχειρήσεων, αναζήτηση λύσης με λογική «Σεισάχθειας».

Στην τοποθέτησή του τάχθηκε υπέρ της απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας αλλά και υπέρ της «διαγραφής χρεών» σε ομάδες που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Ο ομιλητής πρότεινε ευνοϊκότερους όρους για τις χρεωμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αλλαγφή του πτωχευτικού κώδικα για τις μεγάλες.

Ας ελπίσουμε ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ασπάζεται αυτές τις απόψεις και θα τις ενσωματώσει στο κυβερνητικό του πρόγραμμα.

Το κυριότερο σημείο από την τοποθέτση του Γιάννη Τόλιου:

Η αντιμετώπιση της «υπερχρέωσης» των λαϊκών νοικοκυριών και μικροεπιχειρήσεων, πρώτα απ’ όλα για δάνεια πρώτης κατοικίας, απαιτεί την αλλαγή πολιτικής που να στηρίζεται σε δύο «πυλώνες». Πρώτον, την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης με φιλοσοφία «Σεισάχθειας» και δεύτερον, την ανατροπή της πολιτικής των Μνημονίων, σε κατεύθυνση προοδευτικής εξόδου από την κρίση.

Σε ότι αφορά το πρώτο, χρειάζεται απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και δραστική περικοπή των «κόκκινων δανείων», με οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια, κυρίως δανείων νοικοκυριών που αδυνατούν να ανταποκριθούν στην εξόφληση, λαμβάνοντας ως όριο το ελάχιστο εισόδημα διαβίωσης. Η πρώτη κατοικία πρέπει να χαρακτηριστεί σε κάθε περίπτωση ύψιστο κοινωνικό αγαθό και πρέπει να αποκλείεται η αφαίρεση της από κάθε πολίτη. Επίσης πρέπει να αποκλειστούν οι πλειστηριασμοί ως ένα ύψος περιουσίας (τουλάχιστον 200.000 € σε τρέχουσες τιμές). Με αφετηρία αυτήν την αρχή και λαμβάνοντας υπ’ όψη το εισόδημα και τα άλλα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη (κινητές και ακίνητες αξίες εντός και εκτός της χώρας), να εφαρμοστούν μέτρα ρύθμισης των «κόκκινων δανείων», για κάθε κοινωνική κατηγορία δανειοληπτών.

Ρυθμίσεις για μισθωτούς, ΕΒΕ, αγρότες, καταναλωτές

Α) Ειδικότερα, μετά από έλεγχο της εισοδηματικής και της περιουσιακής κατάστασης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, θα πρέπει να γίνει διαγραφή χρεών σε ευπαθείς ομάδες (χρόνια άνεργους, πάσχοντες, ανάπηρους, υπερήλικες, κά) που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας (7.500 € ατομικό ή 15.000 ετήσιο οικογενειακό εισόδημα).

Β) Μερική διαγραφή δανείου για πρώτη κατοικία (περικοπή δόσεων), σε όσους έχουν υποστεί μεγάλη μείωση εισοδήματος, έτσι ώστε η μηνιαία δόση να μην ξεπερνάει το 30% του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος από όλες τις πηγές, ενώ η εμπορική αξία της περιουσία τους δεν υπερβαίνει τις 200.000 €. Η παραπάνω ρύθμιση αφορά όλες τις περιπτώσεις «κόκκινων δανείων» που έχουν ως υποθήκη πρώτη κατοικία (φυσικά πρόσωπα, μικροεπιχειρήσεις, μικρές αγροτικές εκμεταλλεύσεις, κά).

Γ) Αναπροσαρμογή του ύψους των ενυπόθηκου δανείων (μέχρι του ποσού των 200.000 ευρώ), στο ύψος της τρέχουσας αξίας των ακινήτων και καθιέρωση της ευθύνης του δανειολήπτη μέχρι τη συγκεκριμένη αξία ακινήτου, ενώ η διαφορά να αναληφθεί από τις τράπεζες.

Δ) Απαγόρευση στους τραπεζικούς φορείς να καταγγείλουν τη σύμβαση δανείου και να εκδώσουν διαταγή πληρωμής ή να προβαίνουν σε οποιασδήποτε πράξη αναγκαστικής είσπραξης ή εκτέλεσης των απαιτήσεων, για δάνεια πρώτης κατοικίας, καθώς και παγόρευση τηλεφωνικών οχλήσεων από τις εισπρακτικές εταιρίες.

Ε) Όσον αφορά τα επιχειρηματικά δάνεια, χρειάζεται διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση τους. Στις περιπτώσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η εξόφληση πρέπει να γίνει με ευνοϊκές ρυθμίσεις (χαμηλό επιτόκιο και παράταση χρόνου αποπληρωμής), ενώ σε περίπτωση αναγκαστικής ρευστοποίησης περιουσιακών στοιχείων, θα πρέπει να εξαιρούν την πρώτη κατοικία έως το ποσό των 200.000 €. Όσον αφορά στις μεγάλες επιχειρήσεις εφαρμόζεται το πτωχευτικό δίκαιο το οποίο όμως χρειάζεται να αλλάξει ριζικά γιατί εμπεριέχει πολλές προνομιακές διατάξεις.

ΣΤ) Δημιουργία με πυρήνα το «Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων», ειδικού δημόσιου φορέα στεγαστικής πίστης, για την προώθηση προγραμμάτων λαϊκής στέγης, την καταγραφή του οικιστικού αποθέματος (άδεια σπίτια και διαμερίσματα) με στόχο την εξασφάλιση, σε συνεργασία με την Αυτοδιοίκηση, κατοικίας σε αστέγους και φτωχές πολυμελείς οικογένειες που διαβιούν σε άθλιες οικιστικές συνθήκες. Αυτό μπορεί να γίνει άμεσα και στην προοπτική εθνικοποίησης-κοινωνικοποίησης ολόκληρου του τραπεζικού συστήματος.

Ζ) Σε ότι αφορά ειδικά τα καταναλωτικά δάνεια, να γίνει διαγραφή του στις ευπαθείς ομάδες και μείωση επιτοκίου για όσες οικογένειες έχουν εισόδημα από 15-25.000 το χρόνο. Στις περιπτώσεις που η μηνιαία δόση ξεπερνάει το 30% του διαθέσιμου πραγματικού εισοδήματος, το υπόλοιπο της δόσης να διαγράφεται, ενώ στις περιπτώσεις που οι δόσεις έχουν ήδη καλύψει το ύψος του δανείου, να γίνει «κούρεμα» υπόλοιπου για νοικοκυριά με διαθέσιμο εισόδημα κάτω από 25.000 το χρόνο.