Ο μικρός περίπατος του Πέτρου στον ΣΥΡΙΖΑ έλαβε τέλος

 ΣΥΡΙΖΑ ναι, Αριστερά όχι. Στις τέσσερις αυτές λέξεις συνοψίζεται η µέχρι τώρα πορεία του Πέτρου Τατσόπουλου στο δηµόσιο – για την ακρίβεια στον κοινοβουλευτικό στίβο. Από δω κι εµπρός ο Τατσόπουλος ανεξαρτητοποιείται κρατώντας την έδρα που τη χρωστά στη δηµοτικότητα την οποία κέρδισε κυρίως από την τηλεοπτική (αυτο)προβολή του και λιγότερο από το συγγραφικό του έργο. «Κοινή συναινέσει», σύµφωνα µε την επίσηµη εκδοχή, λύθηκε η συνεργασία του µε τον ΣΥΡΙΖΑ µετά τη συνάντηση του συγγραφέα-βουλευτή µε τον Αλέξη Τσίπρα που αποδέχτηκε την παραίτηση του πρώτου βάζοντας τέλος στην «τατσοπουλολογία» των τελευταίων ηµερών. Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση του προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Οµάδας που αποδοκίµαζε τις πρόσφατες δηλώσεις Τατσόπουλου.

Η υπόθεση Τατσόπουλου δεν είναι µια απλή περίπτωση τρικυµίας σε φλιτζάνι. Η τρικυµία είναι υπαρκτή και έχει περισσότερο σχέση µε την πολιτική συµµαχιών και την αριστερή ή κεντρώα φυσιογνωµία του ΣΥΡΙΖΑ παρά µε τον απωθητικό –για την Αριστερά–πολιτισµό και την περσόνα (ναρκισσισµός, αµετροέπεια, υπερβολική διάθεση προβολής στα αστικά ΜΜΕ) του συγκεκριµένου βουλευτή ο οποίος, αν και δεν ήταν µέλος του κόµµατος, εκτιµάται πως είχε διεισδυτικότητα στα πληττόµενα µεσαία και µικρά αστικά στρώµατα που επιθυµεί να προσεγγίσει η Κουµουνδούρου. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που τον έστειλαν στη βουλή ήξεραν πολύ καλά τι εκφράζει.

Η υπαρκτή αυτή «τρικυµία» έφερε υπερχείλιση στο φλιτζάνι τής µέχρι τώρα στάσης ανοχής της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ µετά τις «πληρωµένες» δηλώσεις του Πέτρου Τατσόπουλου στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ότι «υπάρχουν άνθρωποι µέσα στον ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι µπορεί να βλέπουν µε συµπάθεια τις ιδέες της 17Ν», φράση-βούτυρο στο ψωµί της κυβερνητικής προπαγάνδας και του ιδεολογήµατος της Συγγρού περί «συνιστώσας της τροµοκρατίας» εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Το σηµαντικό είναι ότι ο Τατσόπουλος επέλεξε να κάνει αυτή τη δήλωση όχι σε µια παρέα µεταξύ τυρού και αχλαδίου αλλά δηµοσίως σε µια πολύ ευαίσθητη χρονικά συγκυρία, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι θα αξιοποιούνταν από την οµάδα Σαµαρά.

«Όταν τα λέει ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, θα κολλήσουµε εµείς;» ήταν η ατάκα του επιτελείου της Συγγρού, που δεν έχασε την ευκαιρία να αρπάξει από τα µαλλιά την πάσα Τατσόπουλου και να καλέσει τον Αλέξη Τσίπρα να βρει… αυτά τα άτοµα και να τα διαγράψει: «Μετά τη δηµόσια παραδοχή του βουλευτή του, ο κ. Τσίπρας αν δεν διαγράψει απόψε κιόλας τούς κατά οµολογία Τατσόπουλου “συµπαθούντες” των τροµοκρατικών ιδεών της 17Ν, σηµαίνει ότι ταυτίζεται µε τις απόψεις τους», αναφέρει η ανακοίνωση της Νέας ∆ηµοκρατίας. Το επικοινωνιακό επιτελείο της Ν∆, στο πλαίσιο καλλιέργειας τροµολαγνικού κλίµατος, έφτασε στο σηµείο να διοχετεύσει στα ΜΜΕ τους φακέλους αγωνιστών (προφανώς µε την ευγενή αρωγή της ΕΥΠ) που σήµερα βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ µε λεπτοµέρειες για τη στάση τους στη δίκη της 17Ν αλλά και σε εκδηλώσεις για τα δηµοκρατικά και πολιτικά δικαιώµατα. Αποκορύφωµα αυτής της λογικής το ασφαλίτικης έµπνευσης δηµοσίευµα στα Νέα µε τίτλο «Ο Κουφοντίνας, η Μάνια και το ∆ίκτυο» το οποίο στοχοποιεί ακόµα και δικηγόρους για την άσκηση του επαγγέλµατός τους.

Ακόµα και στελέχη που στο παρελθόν είχαν στηρίξει τον «εκκεντρικό» και «αιρετικό» Τατσόπουλο προκειµένου να µην κατηγορηθεί το κόµµα για «ζαχαριαδικές πρακτικές» σήκωσαν τα χέρια ψηλά λέγοντας µεταξύ σοβαρού και αστείου πως ο ίδιος «έθεσε τον εαυτό του εκτός κινήµατος»

Ο βουλευτής Β΄ Αθήνας, χωρίς συµµάχους εκτός µνηµονιακού στρατοπέδου, χαρακτήρισε τον εαυτό του «βολικό αποδιοποµπαίο τράγο» και «εύκολο στόχο», λέγοντας πως κύκλοι στον ΣΥΡΙΖΑ δηµιουργούσαν ένα κλίµα ότι «είµαι ο φυτευτός», «ένας δούρειος ίππος, ένας πράκτορας». Οι δηλώσεις του περιέχουν µεγάλη δόση αλήθειας, αλλά ο ίδιος δεν έκανε τίποτα για να αποδοµήσει την αντίληψη ότι βρισκόταν σε διατεταγµένη υπηρεσία από το εκδοτικό κατεστηµένο και γενικότερα το µνηµονιακό στρατόπεδο όχι µόνο για να στρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ δεξιότερα αλλά για να κάνει ζηµιά στην «κυβερνητική προοπτική» του. Ο Πέτρος Τατσόπουλος είδε την πόρτα της εξόδου καθώς κρίθηκε ότι έχει εξαντληθεί η όποια χρησιµότητά του και ο ίδιος πλέον βλάπτει περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ παρά τον ωφελεί.

Και τώρα τι κάνουµε χωρίς Τατσόπουλο, αναρωτιούνται κάποιοι… Ο Τατσόπουλος ήταν το κόκκινο πανί που πολλές φορές µε τις «χαριτωµενιές» του λειτουργούσε σαν αλεξικέραυνο αποσπώντας την προσοχή από πολύ πιο σοβαρές υποχωρήσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ σε µεγάλα ζητήµατα. Η κεντρική γραµµή Τατσόπουλου, δηλαδή ότι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην Κεντροαριστερά και «ένας είναι ο εχθρός, ο λαϊκισµός», έχει ακόµα οπαδούς στην Κουµουνδούρου, οι οποίοι απλώς είναι πιο διακριτικοί και λιγότερο θορυβώδεις.

Δημήτρης Τζιαντζής

(δημοσιεύτηκε στο Πριν 12/01)