Για τον σύντροφο που πέρασε τις πύλες του Πολυτεχνείου και… «ξέχασε» να βγει

Στη μνήμη του αγαπημένου φίλου και συντρόφου Τάσου Κατιντσάρου που έφυγε από τη ζωή την  Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου του 2018

  Γέννημα-θρέμμα δυτικής Αττικής ο Τάσος από τα μαθητικά του χρόνια εντάχθηκε στην επαναστατική Αριστερά και την Κ.Ο Μαχητής. Ήταν από τους συνδημιουργούς της συντονιστικής  επιτροπής εργαζομένων και μαθητών στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973.
Το 1990 εντάχθηκε στο Νέο Αριστερό Ρεύμα  Αποχώρησε από το ΝΑΡ τον Απρίλιο του 2018 παραμένοντας μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και χωρίς να σπάσει τους συντροφικούς δεσμούς σημειώνοντας: «Θα βαδίσουμε χωριστά για να χτυπήσουμε καλύτερα τον αντίπαλο από κοινού και όχι ο ένας τον άλλον. Έτσι κι αλλιώς είμαστε όλοι μέλη του πολύμορφου επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος με την πλατιά έννοια. Που υπάρχει εμβρυωδώς αλλά δεν έχει ακόμη γεννηθεί». Συμμετείχε στην κίνηση «Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο».

θυμόμαστε παλαιότερη ανάρτηση που είχαμε κάνει με αφορμή χρονογράφημα για τα γενέθλια του Τάσου Κατιντσάρου. Ο Τάσος ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρος και ποτέ δεν ζητούσε κάτι για τον εαυτό του.  Η αγωνία του ήταν να μην  αφήσουμε να λησμονηθεί η ζωή και ο πρόωρος θάνατος φίλων και συντρόφων όπως του Σιδέρη Ισιδωρόπουλου, του πρώτου νεκρού της Μεταπολίτευσης.  Ευχόμαστε όπως έγραψε ο Τάσος στην τελευταία του επιστολή να δημιουργηθούν και να νικήσουν οι νέες σχέσεις εργατικού πολιτισμού, τις οποίες υπερασπιστήκαμε και θα υπερασπιστούμε.

Ακολουθεί η ανάρτηση:

«Μην εμπιστεύεστε κανέναν πάνω από τα 30» ήταν ένας από τους πιο διάσημους αφορισμούς της εποχής του Μάη του ’68.   Το σύνθημα μπορεί ακόμα να ταιριάζει για περιπτώσεις τύπου Κον Μπεντίτ και άλλες  θλιβερές φιγούρες «που άφησαν την παλαίστρα για να πάρουν τα δοξάρια» του κέρδους.  Ωστόσο είναι τραγικά ξεπερασμένο για μαχητές που συνεχίζουν 40 χρόνια μετά την επέτειο του αγώνα της νιότης τους με το ίδιο πάθος και ενθουσιασμό.

«Σαράντα χρόνια έφηβος, σχεδόν μισό αιώνα», λέει ο γνωστός αυτοβιογραφικός στίχος του Βασίλη Παπακωνσταντίνου που ταιριάζει στην περίπτωση του φίλου και συντρόφου Τάσου Κατιντσάρου που με αφορμή τα 40 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου  και τα 58 χρόνια από τη γέννηση του έγραψε μια μαρτυρία («σαν κάποιος που μπήκε μέσα στο νέο κόσμο του κατειλημμένου Πολυτεχνείου και… ξέχασε να βγει») που συγκίνησε και είχε μεγάλη ανταπόκριση  .   Το σύντομο αυτό κείμενο εκφράζει τμήμα των αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα που δεν γονάτισαν, δεν υποτάχθηκαν, αλλά ξέρουμε ότι υπάρχουν  -και ας μην ξέρουμε πάντα το όνομά τους

 

 

 

 

Δυο μέρες μετά τα 18α γενέθλιά μου, 14/11/1973. Απόφοιτος του ΙΑ εξαταξίου Γυμνασίου Περιστερίου, έχω δώσει εξετάσεις για τα ΑΕΙ και δεν έχω περάσει (αιτία η «γνωριμία» μου με το αντιστασιακό κίνημα και το μαρξισμό -κύριος υπεύθυνος ο Β.Ι.Λένιν). Εργάζομαι στα Χαυτεία ως εμποροϋπάλληλος, σ’ ένα κατάστημα που πουλάει μουσικά όργανα (Ντορεμί λεγόταν). Με το που σχόλασα αργά το μεσημέρι, πετάχτηκα πιο κάτω στην Πατησίων, που απ’ το πρωί έχει αρχίσει και συγκεντρώνεται νεαρόκοσμος μέσα και γύρω απ’ το Πολυτεχνείο. Φωνές, συνθήματα, ένταση. Αργότερα, μαζί με κάποιους φίλους και συντρόφους, μπήκαμε μέσα και συμμετείχαμε όσο μπορέσαμε ο καθένας στο τριήμερο της λαϊκής εξέγερσης του Νοέμβρη, μέχρι που μας έβγαλαν τα τανκς.

 Όπως καταλαβαίνετε, όλ’ αυτά τα χρόνια, ελάχιστες φορές γιόρτασα τα γενέθλιά μου, γιατί πάντα συνέπιπταν με τις πολιτικές και οργανωτικές προετοιμασίες των γιορτασμών της εξέγερσης. Σήμερα, στα 58α γενέθλιά μου και αφού σας ευχαριστήσω για τις ευχές σας, θέλω απλώς να πω ότι αισθάνομαι όπως τότε που ήμουν 18 χρονών. Σαν κάποιος που μπήκε μέσα στο νέο κόσμο του κατειλημμένου Πολυτεχνείου και… ξέχασε να βγει!

 

Ο Δημήτρης Μανιάτης, είχε γράψει το ακόλουθο  για τον αγαπημένο σύντροφο

«Τίποτε από μένα παραπάνω. Μόνο για τον Τάσο κάτι: Ούτε μια λευκή τρίχα στην καρδιά φίλε μου και με το τελευταίο «Σαν κάποιος που μπήκε μέσα στο νέο κόσμο του κατειλημμένου Πολυτεχνείου και… ξέχασε να βγει», η αληθινή ομολογία ενός απ’ τα Παιδιά της Γαλαρίας -που περιέγραψε ο Χατζιδάκις- στον Καθρέφτη και Μαχαίρι] ανταρσύα για ζωή»

 

Απάντηση