Η πρόκριση της Ελλάδας και οι συμπτώσεις

Λένε ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που πιστεύουν στις συμπτώσεις και στη μοίρα και οι άλλοι που ισχυρίζονται ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και όταν περίεργα γεγονότα συμβαίνουν σε περίεργους καιρούς κάτι περίεργο συμβαίνει.

Η Ελλάδα νίκησε τη Ρωσία τελικά κόντρα σε όλα τα προγνωστικά.  Η Ρωσία είχε φιλοδωρήσει με τέσσερα γκολ την Τσεχία από την οποία εμείς χάσαμε εύκολα. Το γεγονός ότι ο αγώνας έγινε παραμονές των πιο κρίσιμων εκλογών στην ιστορία της Ελλάδας αρκεί για να σε βάλει σε σκέψεις. Μπορεί να είναι σύμπτωση η νίκη της Ελλάδας;  Εδώ μπαίνουμε ξανά στο μεγάλο ερώτημα στο αν υπάρχουν συμπτώσεις. Στο twitter και στο facebook είχαμε τολμήσει πριν από τον αγώνα την πρόβλεψη ότι α) η Ελλάδα μπορεί να νικήσει και β) αν το κάνει δεν θα είναι τυχαίο.   Όπως δήλωσε και  ο Γιώργος Ρούσης σε πρόσφατη συνέντευξη : «το ποδόσφαιρο λειτουργεί σαν εκτόνωση κοινωνικών αντιθέσεων, σε ένα πεδίο που δεν ενοχλεί κανέναν». Αλλιώς πάει να ψηφίσει ένας λαός από οργή μετά από την πεντάρα που έφαγε η εθνική ομάδα της χώρας του και αλλιώς μετά από την προσωρινή ευχαρίστηση που δίνει μια μεγάλη νίκη, η πρόκριση στην επόμενη φάση για δεύτερη φορά στην ιστορία του Euro (ή των παγκόσμιων κυπέλλων) μετά το 2004 και οι πανηγυρισμοί στην Ομόνοια.  Από την άλλη υπάρχει η πιθανότητα η νίκη να μην έχει καμία σχέση με τις πολιτικές εξελίξεις και απλά να ήρθε τη σωστή στιγμή, στο σωστό μέρος. Δεν μπορεί να βλέπουμε τις εξελίξεις σαν επεισόδιο των X-Files.  Κάποιοι λέγανε ότι οι μνημονιακοί θα αναβάλλουν τις εκλογές επ’αόριστον και όμως οι εκλογές έγιναν.  Κάποιοι περίμεναν προβοκάτσιες μεγάλου διαμετρήματος πριν τις εκλογές και το μόνο που είδαμε είναι απεγνωσμένες κινήσεις πανικού.

Προσωπική μου γνώμη ότι ίσως σε ένα μικρό βαθμό  η νίκη ευνοεί το στρατόπεδο Σαμαρά με τη μικρή εφήμερη εκτόνωση που φέρνει η επιτυχία. Από την άλλη όπως επισημαίνουν φίλοι η νίκη μειώνει και το προπαγανδιστικό κλίμα φόβου που έχει δημιουργηθεί και τα σενάρια εξόδου από το ευρώ (τα οποία θυμίζουν μυθιστόρημα του Stephen King).    Από την άλλη κάποιοι ήδη επιχειρούν να αξιοποιήσουν το κλίμα και επικαλούνται την πατριωτική λογική ότι «όλοι μαζί μπορούμε αν βάλουμε το κεφάλι κάτω και δουλέψουμε» βιομήχανοι, άνεργοι και εργαζόμενοι ενωμένοι αν παραμερίσουμε τις  διαφορές μας. Ο πατριωτισμός τους πάντως φάνηκε μέσα στην κρίση. Η παρασιτική τάξη των εφοπλιστών που απειλούν ότι θα φύγουν από την Ελλάδα αν χρειαστεί να πληρώσουν έστω και ένα ευρώ περισσότερο σε φόρους.  Οι ίδιοι άνθρωποι οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι που αγόρασαν το μισό δυτικό Λονδίνο βγάζοντας τα λεφτά τους στο εξωτερικό, είναι οι ίδιοι που μας καλούν να σφίξουμε το ζωνάρι και να κάνουμε θυσίες για το καλό της πατρίδας και του ευρώ.   Καμία νίκη πάντως δεν μπορεί να κάνει να ξεχάσουν εκατομμύρια ελληνικές οικογένειες την ανεργία,  τους μισθούς των 400 ευρώ και ένα μέλλον γεμάτο ανασφάλεια.

Και να μην ξεχνάμε για το «έπος» του Wembley: Το πληρώσαμε και το πήραμε το παιχνίδι…

και το γκολ του Καραγκούνη σε ρώσικη περιγραφή