Στάθης Δρογώσης: Ο κόσμος να ψηφίσει αντιμνημονιακά και αριστερά
«Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πούλησε τον κόσμο συνειδητά και αρκετά νωρίς. Το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης είναι συγκεκριμένο και ψηφισμένο. Λέγεται μνημόνιο και είναι τραγικές ανοησίες, όλα αυτά που λένε στον ΣΥΡΙΖΑ περί ρωγμών στη συμφωνία», τονίζει στο Πριν ο γνωστός τραγουδοποιός και δημοτικός σύμβουλος Αθήνας Στάθης Δρογώσης
Συνέντευξη στο Μιχάλη Παπαμακάριο
– Στάθη έχεις δηλώσει δημόσια την αποχώρηση σου από το ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοι λόγοι σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση;
– Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συγκεκριμένο πρόγραμμα με το οποίο κέρδισε τις εκλογές. Είχε καταστατικό λειτουργίας και συλλογικά όργανα λήψης αποφάσεων.Όλα αυτά τα είχε αποφασίσει και στο τελευταίο συνέδριό του το 2013. Δυστυχώς σταδιακά από τις 25 Ιανουαρίου μια μικρή ομάδα από το περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα αντιδημοκρατικά και αντικομματικά άλλαξε μόνη της την ατζέντα. Η συνεργασία με τους γελοίους, ακροδεξιούς ΑΝΕΛ , η επιλογή σημιτικών και πασόκων στις λίστες και και στην κυβέρνηση αλλά και η συστηματική αγνόηση της εσωτερικής δημοκρατίας ήταν πράγματα που δεν μπόρεσα να δεχτώ. Όταν μας έφερε και μνημόνιο σκληρό, αποχώρησα. Φυσικά έφυγαν πολύ πιο σπουδαίοι σύντροφοι από μένα. Κάποιοι έμειναν αλλά θα φύγουν σε λίγο καιρό.
– Στη τοποθέτηση σου υπάρχει μια έντονη αυτοκριτική διάσταση.
– Το 2012 πάρα πολλοί ανένταχτοι αριστεροί πιστέψαμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Και θέλαμε να φύγουν από την εξουσία το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Ομολογώ ότι η γραμμή που στήριξα δηλαδή η άρση της λιτότητας με την Ελλάδα μέσα στην ευρωζώνη έχασε. Δυστυχώς το αδιέξοδο που νιώθω είναι ότι ούτε εκτός ευρώ είναι σίγουρο ότι θα σταματήσει η λιτότητα. Θέλω να είμαι ειλικρινής. Δεν μπορώ άλλο ανεύθυνα και δημόσια να παίρνω θέση σε αυτά τα ζητήματα. Δεν έχω την οικονομική μόρφωση παρά μόνο ένα ένστικτο πολιτικό. Και ναι, στεναχωριέμαι διότι έγινα «ντουντούκα» ενός κόμματος που κορόιδεψε φριχτά τον κόσμο. Ίσως όχι όλοι με πρόθεση, αλλά σίγουρα η ηγετική ομάδα πούλησε τον κόσμο συνειδητά και αρκετά νωρίς. Είχα καλές προθέσεις αλλά βοήθησα κι εγώ στην κοροιδία.
Από την εικόνα της συναυλίας και της συγκέντρωσης στο σύνταγμα της 3ης του Ιούλη και το 61,3% του «Όχι» στους 222 βουλευτές του «Ναι» στη βουλή. Πως φτάσαμε από τη μία στην άλλη εικόνα;
Ο κόσμος εκβιάστηκε στυγνά. Κυρίως από τα κανάλια που εκφράζουν την αληθινή εξουσία στη χώρα, τους ολιγάρχες της. Είμαι σίγουρος ότι έπρεπε να βγει το «Όχι» ως πολιτικό μήνυμα στους Ευρωπαίους. O κόσμος το τόλμησε παρά την πλύση εγκεφάλου. Μετά, είδαμε ότι το μνημόνιο χτύπησε πρώτα από όλα τη δημοκρατία. Πόσο θλιβερό, στις 14 Αυγούστου, με ταπεινωτικό τρόπο, τα ξημερώματα, η βουλή να ψηφίζει τόμους μέτρων που οι βουλευτές δεν είχαν καν διαβάσει.
Οι δανειστές πήραν το κεφάλι του Τσίπρα και το περιέφεραν σε όλη την Ευρώπη. Πραγματικά είναι θλιβερή η εικόνα μερικών παλιών αγωνιστών της Αριστεράς ως βουλευτές να πιπιλίζουν τα νον πέιπερ για το πόσο καλό είναι το αριστερό μνημόνιο στις 5 το πρωί. Ξεφτίλα.
– Και τώρα τι μπορεί και πρέπει να κάνει κατά τη γνώμη σου η αριστερά;
– Είμαι λίγο πιο απαισιόδοξος από τα κόμματα που στήριξαν το «Όχι». Δεν ήθελε όλος αυτός ο κόσμος του «Όχι» την ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ούτε καν με την Ευρωζώνη. Όσο κι αν ανατριχιάσαμε στη μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, πρέπει η αριστερά να καταλάβει ότι η εποχή των απλοικών λύσεων και των συνθημάτων έχει τελειώσει. Οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την ρήξη με την Ευρώπη πρέπει να παρουσιάσουν στον κόσμο ένα σχέδιο.
Πώς θα είναι η ζωή μας εκτός ευρωπαικής ένωσης; Θα δυσκολευτούμε στην αρχή; Θα αντέξουμε κοινωνικά, πολιτικά αλλά και γεωπολιτικά; Χρειάζεται προετοιμασία; Ποιος θα την κάνει; Όλα αυτά δεν έχουν απαντηθεί. Ο κόσμος διψάει για να ακούσει κάτι καινούριο. Μετά όμως και το φιάσκο του σύριζα θα είναι πολύ αυστηρός.
– Πως βλέπεις την αυριανή εκλογική μάχη;
Το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης είναι συγκεκριμένο και ψηφισμένο. Λέγεται μνημόνιο και είναι τραγικές ανοησίες, όλα αυτά που λένε στον ΣΥΡΙΖΑ περί ρωγμών στη συμφωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ αν βγει πρώτος θα προσπαθήσει να κάνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και ίσως αν δε βγαίνουν οι έδρες και με το Ποτάμι. Το ίδιο και η ΝΔ. Σε λίγο καιρό πάλι θα έχουμε πολιτική αστάθεια γιατί το μνημόνιο δε βγαίνει. Τότε ίσως θα γίνει ο μεγάλος συνασπισμός και θα μεγαλώσει και η καταστολή.
Συνεπώς η εκλογική μάχη είναι λίγο αστεία. Εγώ σε φίλους μου αριστερούς προτείνω να ψηφίσουν αντιμνημονιακά αριστερά κόμματα. ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ. Δεν είμαι εντελώς σίγουρος ότι συμφωνώ με το πρόγραμμα αυτών των κομμάτων αλλά πρέπει να υπάρχουν αυτές οι φωνές μέσα στην πιο μνημονιακή βουλή της 5ετίας. Το πιο σημαντικό όμως είναι να ξανασυνεργαστούν όλα τα κομμάτια της αριστεράς στο κίνημα. Στις δομές αλληλεγγύης. Ενάντια στον ρατσισμό και τη ξενοφοβία. Στις εξώσεις που θα γίνουν. Στις διακοπές ρεύματος. Μέχρι να λύσουμε τα μεγάλα μας ζητήματα ως αριστεροί δεν πρέπει να ξεχάσουμε τον κόσμο που υποφέρει και που θα υποφέρει. Έρχεται νέα εσωτερική υποτίμηση. Πάλι θα μειωθούν οι συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα. Ζούμε την ηρεμία πριν την καταιγίδα. Ας στηρίξουμε τους φτωχούς όσο μπορούμε, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
– Χτες είχαμε τη τραγική επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, ενός συναδέλφου σου από τους Νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Τι σκέψεις σου γεννά αυτή η ημέρα;
– Θυσιάστηκε ο Παύλος για να ξυπνήσει η κοινωνία. Πρέπει να ντρέπονται όλοι όσοι στηρίζουν τους ναζί μετά και από αυτή τη δολοφονία. Έχουν αίμα στα χέρια τους και οι ψηφοφόροι τους.
– Τι να περιμένουμε από τον αριστερό και μουσικό Δρογώση την επόμενη ημέρα;
Δεν θα κάτσω σπίτι μου. Θα είμαι στο κίνημα. Θα ασχοληθώ όμως πιο ενεργά με τη μουσική μου. Βγάζω δίσκο καινούριο σε λίγο καιρό. Είναι παράξενος δίσκος. Νομίζω έγινα σοφότερος με όλη αυτή την εμπειρία. Αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι η μουσική. Τα τραγούδια και οι συναυλίες. Νέο ξεκίνημα λοιπόν. Και κίνημα…