Ήταν στο ΚΚΕ; Μαυρίστε τον!
Όποιος (νυν) οπορτουνιστής υποψήφιος παραδέχεται ότι πέρασε από το ΚΚΕ πρέπει να μαυριστεί «και μόνο» γι’ αυτό, για τη «μεθόδευσή του». Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει με χθεσινό του σχόλιο (15.5) ο Ριζοσπάστης. Σας το παραθέτουμε ολόκληρο:
«Οσο πλησιάζουμε προς την κάλπη πληθαίνουν οι περιπτώσεις υποψηφίων στα ψηφοδέλτια, ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι χρησιμοποιούν αγωνιστικές περγαμηνές του παρελθόντος προς άγρα ψήφων. Αυτό συμβαίνει την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τα ψηφοδέλτια που στηρίζει, έχουν καταθέσει διαπιστευτήρια στην πολιτική της ΕΕ η οποία ευθύνεται για τα δεινά που βιώνει σήμερα ο λαός. Τελευταίο κρούσμα μας ήρθε από το δήμο Σπάτων – Αρτέμιδος, όπου υποψήφιοι του συνδυασμού του ΣΥΡΙΖΑ θυμούνται το πέρασμά τους ένα φεγγάρι από το ΚΚΕ. Και ορισμένες γυναίκες τη συμμετοχή τους κάποτε στην Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Και μόνο για τη μεθόδευσή τους, φτάνει για να μαυριστούν».
Το ζήτημα για το ΚΚΕ παραμονές εκλογών είναι πολιτικό και δεν είναι πρόθεση της ηγεσίας να δίνει την εντύπωση ενός μνησίκακου πατέρα που δεν συχγχωρεί τους άσωτους υιούς του στη Λούτσα και στα Σπάτα.
Αξίζει να διαβάσουμε το βιβλίο του Λάμπρου Τόκα «Τα παιδιά του Φλεβάρη» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Καστανιώτη και περιλαμβάνει μαρτυρίες είκοσι νέων (τότε) αγωνιστών που είχαν συλληφθεί το Φεβρουάριο του 1974, όταν χτυπήθηκε το κλιμάκιο του ΚΚΕ. Οι περισσότεροι βασανίστηκαν και στάλθηκαν στον Κορυδαλλό περιμένοντας να δικαστούν. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι σήμερα με το ΚΚΕ, όμως είναι με την Αριστερά και αγωνίζονται, με άλλους τρόπους, για τα ιδανικά της νιότης του ή δεν έχουν απαρνηθεί αυτά τα ιδανικά. Δεν μετανιώνουν, αλλά δεν θεωρούν και «περγαμηνή» το γεγονός ότι έκαναν το αυτονόητο. Αναρωτιόμαστε αν και αυτοί θα θεωρούνταν άξιοι να «μαυριστούν» στην περίπτωση που θα κατέβαιναν υποψήφιοι μόνο και μόνο «για τη μεθόδευσή τους» να μιλήσουν. Πάντως, το βιβλίο του Λ. Τόκα (που επί χρόνια ήταν δημοσιογράφος στον Ριζοσπάστη) είναι ένα πολύτιμο και συχνά συγκινητικό ντοκουμέντο, ένας έμμεσος ύμνος στην ανυπότακτη νεότητα.