Εκατό χρόνια από την πρεμιέρα της «Ιεροτελεστίας της Άνοιξης» του Στραβίνσκι
Πριν από 100 χρόνια στις 29 Μάη 1913 στο Θέατρο των Ηλυσίων Πεδίων, στο Παρίσι έγινε η πρεμιέρα για ένα από τα σπουδαιότερα μουσικά έργα του περασμένου αιώνα που άνοιξε νέους δρόμους στην τέχνη. To κείμενο από τον 902
Η απάντηση στο ερώτημα αν μπορεί να «απεικονιστεί ηχητικά» η ζωή την στιγμή της δημιουργίας της είναι καταφατική για όποιον ακούσει την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης» του Ιγκόρ Στραβίνσκι.
Κάθε πραγματικά σημαντικό γεγονός προκαλεί αρχικά την έκπληξη και ίσως η πρώτη αντίδραση σε αυτό που συγκλονίζει, στην γυμνή αλήθεια, να είναι η αποστροφή του βλέμματος από αυτήν.
Αυτό συνέβη και με την παγκόσμια πρεμιέρα της «Ιεροτελεστίας της Άνοιξης» με μορφή μπαλέτου –με τα ρωσικά μπαλέτα του Σεργκέι Ντιαγκίλεφ- στις 29 Μάη 1913 στο Θέατρο των Ηλυσίων Πεδίων, στο Παρίσι.
Οι πρωτόγνωροι ήχοι και η δομή του έργου προκάλεσαν τα γιουχαΐσματα (!) του κοινού που ανάγκασαν τον Ιγκόρ Στραβίνσκι να εγκαταλείψει έξαλλος την αίθουσα.
Ένα χρόνο μετά, στην ίδια πόλη και με το ίδιο έργο –με την ορχηστρική του μορφή- γνώρισε την αποθέωση.
Στην παγκόσμια πρώτη του έργου, ωστόσο, οι μεγάλοι συνθέτες της γαλλικής μουσικής, Κλώντ Ντεμπυσί και Μωρίς Ραβέλ αναγνώρισαν αμέσως την σπουδαιότητα και την σημασία του έργου.
Έκτοτε, η «Ιεροτελεστία της Άνοιξης» θεωρείται ως ένα από τα ελάχιστα έργα, αν όχι το μοναδικό, του 20ού αιώνα που είχε τέτοια επίδραση στις επόμενες γενιές μουσικών.
Οι πρώτες ηχογραφήσεις του έργου έγιναν στο Παρίσι το 1929 από τον Πιερ Μοντέ και αμέσως μετά από τον ίδιο τον Στραβίνσκι, ενώ ακολούθησαν οι ΗΠΑ με τον Λεοπόλντ Στοκόφσκι
Ο Ιγκόρ Στραβίνσκι γεννήθηκε στις 17 Ιούνη 1882 στο Οράνιενμπαουμ, κοντά στην Πετρούπολη και ξεκίνησε μαθήματα μουσικής στο πλευρό του μεγάλου Ρώσου συνθέτη, Νικολάι Ρίμσκι Κόρσακοφ, ο οποίος πέθανε το 1908.
Αμέσως μετά, ο Στραβίνσκι στράφηκε προς την μελέτη της μουσικής των Ντεμπυσί και Ραβέλ, διατηρώντας φυσικά και αναπτύσσοντας τις δικές του ιδιαίτερες μουσικές επιρροές.
Με τα μουσικά έργα «Πυροτεχνήματα», «ο Φαύνος και η Βοσκοπούλα» και το μπαλέτο «Πουλί της Φωτιάς» ο Στραβίνσκι ανέπτυξε νέα στοιχεία στην μουσική και οδήγησε σε δύο νέες συνθέσεις για τα ρωσικά μπαλέτα Ντιάγκιλεφ, το μπαλέτο «Πετρούσκα» και το μπαλέτο «Ιεροτελεστία της Άνοιξης», έργα-σταθμούς της μουσικής του 20ού αιώνα.
Ο Ιγκόρ Στραβίνσκι και η οικογένειά του ζούσε από το 1914 εκτός Ρωσίας, ενώ στο διάστημα μεταξύ Πρώτου και Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ανεδείχθη στον σημαντικότερο μοντέρνο συνθέτη ιδίως στην Γαλλία και τις ΗΠΑ.
Ο Στραβίνσκι πέθανε στις 6 Απρίλη 1971, σε ηλικία 82 ετών, στην Νέα Υόρκη, αλλά ετάφη στην «ρωσική γωνιά» του νεκροταφείου Σαν Μισέλ στην Βενετία, πόλη που λάτρευε. Δίπλα του αναπαύεται ο συνυπαίτιος του «σκανδάλου» της 29ης Μάη 1913, Σεργκέι Ντιαγκίλεφ.