Aρ. Μπαλτάς: Ο πολιτισμός της έντασης

Από τη στρατηγική της έντασης, περάσαμε στον μνημονιακό πολιτισμό της έντασης. Η ένταση είναι η λέξη-κλειδί για να κατανοήσουμε τον πολιτισμό, είπε ο υφυπουργός Πολιτισμού Αρ. Μπαλτάς στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή.

βλ. σχετικό βίντεο

Μάλιστα διέκρινε τεσσάρων ειδών εντάσεις:

Ένταση 1η: Ανάμεσα στο μικρό και στο μεγάλο. Οι μεγάλες πολιτιστικές υποδομές είναι το Μέγαρο Μουσικής, η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η Πινακοθήκη κ.ά. Από μεγάλες πάμε καλά, είπε. Οι μικρές είναι αυτές που λείπουν, αλλά ευτυχώς το υπουργείο διαθέτει μπόλικα κτίρια, ιδίως στην Πλάκα, που θα καλύψουν το κενό.

Ένταση 2η: Ανάμεσα στο κέντρο και την περιφέρεια. Ο Αρ. Μπαλτάς μίλησε για την ανάγκη αμφίδρομης διάχυσης.

Ένταση 3η: Μέσα κι έξω από τα σύνορα. Ανάγκη να διαχειριστούμε σωστά αυτή την ένταση «χωρίς υποτέλεια και αλαζονεία».

Ένταση 4η: Ανάμεσα στο χθες και το σήμερα.

Υπάρχει όμως και μια άλλη ένταση στην οποία δεν αναφέρθηκε ο κ. Μπαλτάς. Εδώ η λέξη-κλειδί είναι η πενία, η καλπάζουσα φτωχοποίηση της μεγάλης πλειονότητας των καλλιτεχνών και των εργατών του πνεύματος. Ο μουσικός της επαρχίας δεν ονειρεύεται να παίξει σε μια μεγάλη αθηναϊκη σκηνή: παλεύει να επιζήσει με 50-60 ευρώ νυχτοκάματο που παίρνει ένα-δυο βράδια την εβδομάδα κι αυτά μόνο το καλοκαίρι… Η ένταση ανάμεσα στη δίψα για έκφραση και δημιουργία από τη μια και τις ανικανοποίητες ανάγκες επιβίωσης από την άλλη.

Ένα εικοσιτετράωρο πριν την περί εντάσεως ομιλία του Μπαλτά, πολλοί αναπληρωτές καθηγητές των καλλιτεχνικών μαθημάτων (θέατρο, μουσική, εικαστικά) είχαν συγκεντρωθεί έξω από το υπουργείο Παιδείας διεκδικώντας το αυτονόητο:

το δικαίωμα να εργαστούν, να συμβάλουν και αυτοί σε μια οργανική σχέση ανάμεσα στον πολιτισμό και την παιδεία. Δέκα, δεκαπέντε χρόνια αναπληρωτής! Απίστευτο και όμως αληθινό. Ο φτωχός συγγενής της παιδείας είναι ο πολιτισμός και οι δάσκαλοι του πολιτισμού είναι οι φτωχότεροι των φτωχών. Η φωτογραφία από τη συγκέντρωση έξω από το υπουργείο δεν δείχνει μόνο δασκάλους στα κάγκελα, αλλά μια ζωή στα κάγκελα.

Ούτε ένα νούμερο, ούτε ένα ποσοστό δεν ανέφερε ο κ. Μπαλτάς στην ομιλία του. Είπε όμως ότι μέσα από τον πολιτισμό μπορούν να βρεθούν… ισοδύναμα μήπως και δεν ισχύσει τελικά το 23% στα φροντιστήρια και τα ιδιωτικά σχολεία. Π.χ., με την αύξηση του εισιτηρίου στους αρχαιολογικούς χώρους που είναι «απαράδεκτα χαμηλό».

Υπάρχει μια εκρηκτική, μια ασυμφιλίωτη ένταση ανάμεσα στα λόγια και την πραγματικότητα και αυτή την ένταση υπογράμμισαν τα όσα αποσιωπήθηκαν στις προγραμματικές δηλώσεις.