Rockwave: Όπως παλιά με Iggy και Prodigy

Στην εποχή της κρίσης οι συντελεστές του ελληνικού φεστιβάλ Rockwave στρέφονται σε παλιές δοκιμασμένες –και ολίγον φθαρμένες- συνταγές. Είναι γνωστό ότι το ελληνικό συναυλιακό κοινό συχνά επιμένει στο δόγμα «αυτούς ξέρετε, αυτούς εμπιστεύεστε».  Και συχνά με καθυστέρηση μιας πενταετίας. Ο Έλληνας πατέρας που άκουγε Iron Maiden τη δεκαετία του ’80 είναι πολύ πιθανό να παραδώσει το παλιό του t-shirt στο παιδί του όταν αυτό πάει γυμνάσιο.  Τα μόνα συγκροτήματα που εγγυημένα  θα «κόψουν εισιτήρια» είναι ονόματα που έχουν ισχυρή και πολύχρονη παρουσία και έχουν «ελληνοποιηθεί» κατά κάποιον τρόπο.  Οι Prodigy φυσικά δεν είναι το ίδιο δεινόσαυροι με τον Iggy και το προπερσινό «invaders must die» ήταν ότι καλύτερο έβγαλαν την τελευταία δεκαετία αλλά και πάλι είναι ένα συγκρότημα που το ελληνικό κοινό έχει «χορτάσει» πολλές-πολλές φορές. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 όταν έπαιζαν σε rave κλαμπάκια της Αθήνας μπροστά σε 60-70 άτομα μέχρι την καθιέρωση τους με το Music for the Jilted Generation. Το πρόβλημα με τους Prodigy είναι το ίδιο με όλα τα ηλεκτρονικά συγκροτήματα. Ενώ οι δίσκοι τους είναι πολύ καλοί το «σόου» που κάνουν στη σκηνή κάπου χάνει. Τα περισσότερα μουσικά μέρη είναι προηχογραφημένα -συχνά και τα φωνητικά- και έτσι τα μέλη απλά χοροπηδάνε και βγάζουν ήχους. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ζωντανή εμπειρία είναι κάτω του μετρίου. Απλά είναι ελάχιστα διαφορετικό από αυτό που έχει συνηθίσει ο κόσμος σε μια παραδοσιακή συναυλία.

Για τον Iggy Pop τι να πει κανείς; O άνθρωπος είναι ζωντανός θρύλος. Και μόνο στην Ελλάδα ο άνθρωπος έχει «φάει» από μεθυσμένους σπαμένο μπουκάλι στη μάπα με αποτέλεσμα να αιμορραγεί αλλά να μην φεύγει από τη σκηνή. Ακόμα έχει δεχτεί επίθεση με πέτρες, καφέδες, νεράντζια. Ούτε υπερ του μνημονίου να ήταν!