Ο πλανήτης της κίνησης των 58 και των υμνητών της
«Αν δεν είχαμε κόμματα σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, θα είχαμε τις χαοτικές λαϊκές συνελεύσεις και τις μούντζες των αγανακτισμένων ή τα τάγματα ασφαλείας των νεοναζί».
Αυτό λέει ο καθηγητής Γιώργος Παγουλάτος, ένας από τους πρωτεργάτες της κίνησης των 58 σε πρόσφατη συνέντευξή του στο protagon. Είναι αυτονόητο ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία χωρίς κόμματα δεν μπορεί να υπάρξει, εξάλλου αυτό το αυτονόητο επαναλαμβάνει δύο φορές ο Γ.Π. στη συνέχεια της απάντησής του. Αυτό που έχει ενδιαφέρει είναι η εξίσωση των λαϊκών συνελεύσεων με τα τάγματα εφόδου των νεοναζί. Οι συνελεύσεις αυτές, που εξακολουθούν να οργανώνονται σε πολλούς δήμους της Αττικής και σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας, αφενός ΔΕΝ είναι χαοτικές και αφετέρου την κοινοβουλευτική δημοκρατία ΔΕΝ υπονομεύουν. Αντίθετα η λαϊκή εγρήγορση, που εδώ παίρνει την πιο ειρηνική μορφή της, ενισχύει τη δημοκρατία.
Ανατριχίλα προκαλούν οι συνειρμοί του Γ.Π.: από τις λαϊκές συνελεύσεις περνάμε στις μούντζες, δηλ. στην άναρθρη διαμαρτυρία και από εκεί στα δολοφονικά τάγματα εφόδου.
Είναι τεράστια η στήριξη που δίνουν οι μιντιακοί όμιλοι στους 58. Τόσο τεράστια που χάνουν το μέτρο. Π.χ., στο κυριακάτικο «Βήμα» διαβάζουμε για την πολεμική που άσκησαν κατά των 58 «όλοι όσοι θίγονται από τη δημιουργία του νέου φορέα» και αυτοί που θίγονται είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Α. Λοβέρδος, ο Φ. Κουβέλης και οι προεδρικοί της ΔΗΜΑΡ. Και το ίδιο το Βήμα δίνει στο ρεπορτάζ του την απάντηση «Τι νόημα έχουν όμως οι επιδιώξεις των προσώπων όταν έρχονται σε αντίθεση με τις επιθυμίες της κοινωνίας;»
Η κοινωνία μίλησε και είπε «θέλω κεντροαριστερά!» Εμείς, πάντως, δεν την ακούσαμε. Ίσως γιατί σε άλλη κοινωνία, σε άλλο πλανήτη κατοικεί η πολιτική συντάκτρια του Βήματος και σε άλλον οι κοινοί θνητοί.