«Δουλειά, παιδεία, ελευθερία»

της Αφροδίτη Τζιαντζή*

Η πλατεία Συντάγματος ήταν (μισο)γεμάτη χθες το απόγευμα, καθώς χιλιάδες διαδηλωτές συμμετείχαν στην καταληκτική συγκέντρωση της πορείας κατά της ανεργίας, που ξεκίνησε στις 3 Απριλίου από την Πάτρα, διανύοντας 220 χιλιόμετρα.

Πανό σωματείων, σημαίες του ΠΑΜΕ, λάβαρα με τον Τσε Γκεβάρα, μπλουζάκια και καπέλα του Δήμου Πατρέων που διοργάνωσε την πορεία, έδιναν το στίγμα στη (σχετικά) μαζική κινητοποίηση.

Στο πρωτότυπο κάλεσμα, που δεν έτυχε ιδιαίτερης προβολής από τα ΜΜΕ, ανταποκρίθηκαν πέρα από τον λαό της Πάτρας –που γέμισε 18 πούλμαν– κυρίως ο ήδη πολιτικοποιημένος κόσμος από την Αττική, αλλά όχι και οι πλατιές μάζες των ανέργων της πρωτεύουσας.

Νέοι, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, γονείς με μωρά σε καροτσάκια και ανάπηροι με αμαξίδια κατέβηκαν στο Σύνταγμα, διανύοντας άλλοι περισσότερα, άλλοι λιγότερα χιλιόμετρα, διεκδικώντας δουλειά με αξιοπρέπεια για όλους.

Καταχειροκροτούμενος

Τα χειροκροτήματα έκλεψε ο μεστός, διόλου ξύλινος, λόγος του δημάρχου της Πάτρας Κώστα Πελετίδη, που μίλησε φορώντας καπέλο τζόκεϊ, μαυρισμένος από τα εκατοντάδες χιλιόμετρα που διένυσε πλάι στους δημότες της πόλης του, κάνοντας συγκεκριμένες προτάσεις, ξεφεύγοντας από κλισέ.

Είπε για τους 700 μόνιμους εργαζόμενους που έχει ανάγκη ο Δήμος Πάτρας, για να ανακουφίσει τους δημότες με αναγκαία έργα, για τα κενά πάνω από 1.000 εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία της πόλης και στην εκπαίδευση, για το πώς «λεφτά υπάρχουν» για τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με 5,7 δισ. ευρώ, αλλά όχι για τους άνεργους και τους φτωχούς.

«Ηρθε η ώρα αυτοί που έκαναν τη ζωή του λαού κόλαση να νιώσουν την ανάσα του λαϊκού κινήματος», πρόσθεσε, καταλήγοντας ότι «έχουν εκατομμύρια, είμαστε εκατομμύρια» –αντηχώντας τη ρητορική τού «είμαστε το 99%».

Παρά τη δημοτικότητα του «κόκκινου» δημάρχου της Πάτρας, η συγκέντρωση δεν στηρίχτηκε από το σύνολο της Αριστεράς ούτε των εργατικών σωματείων.

Η ΑΔΕΔΥ έδωσε το «παρών» με ένα πανό. Η ΛΑΕ παρευρέθη μέσω του επικεφαλής Παναγιώτη Λαφαζάνη και άλλων στελεχών.

Παρούσες ήταν πρωτοβουλίες που κινούνται κυρίως στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (Ενεργοί Ανεργοι, Attack στην Επισφάλεια και την Ανεργία, η νεοσύστατη πρωτοβουλία ενάντια στο νέο ασφαλιστικό Block it) και ελάχιστα σωματεία εκτός ΠΑΜΕ, όπως το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών.

Είπαν…

«Οι άνεργοι είναι στον καναπέ και παρακολουθούν τηλεόραση, τα χημικά στην Ειδομένη. Τα χημικά που έχουν πέσει στα δικά τους σπίτια δεν τα βλέπουν; Δεν αρκεί να τρέχεις στις ουρές για τα συσσίτια. Πρέπει και να αγωνιστείς», μας λέει η Σοφία, άνεργη σύζυγος απολυμένου χαλυβουργού, που διαδήλωσε, επειδή «ξέρω πού ανήκω, και όχι, δεν είμαι με το ΠΑΜΕ, είμαι ανεξάρτητη».

➩ Στη διαδήλωση βρέθηκαν ο Γιώργος και η Εφη, πρώην πενταμηνίτες του Δήμου Ζωγράφου, που τώρα είναι ξανά άνεργοι. «Με τον αγώνα μας καταφέραμε τουλάχιστον να κατοχυρώσουμε το δικαίωμα στην άδεια που πριν δεν υπήρχε. Ομως τα κοινωφελή προγράμματα και τα βάουτσερ δεν καταπολεμούν την ανεργία, είναι μορφές δουλείας», μας λέει ο Γιώργος. «Υποτίθεται αποκτάς δεξιότητες. Δεν έμαθα τίποτα, απλώς σκούπιζα», μας λέει η Εφη, άνεργη γαζώτρια.

➩ Ο Γιώργος, συνταξιούχος οδηγός, ήρθε από την Πάτρα, την πόλη με ανεργία στο 39%, που φτάνει το 60% στους νέους: «Η σύνταξή μου είναι πολύ μικρή, αλλά πάει στα δύο άνεργα παιδιά και στα εγγόνια μου. Διαδηλώνω και για εκείνα».

➩ Και τα 220 χιλιόμετρα διένυσε ο Ανδρέας, που έχει μικρό κατάστημα τροφίμων και διαδηλώνει επίσης για τα παιδιά του: «Το σημαντικό είναι να μη χάσουμε τη μοναδικότητα, το χαμόγελο, το συναίσθημά μας. Γι’ αυτό φωνάζω για δουλειά, παιδεία, ελευθερία».

Αντιπροσωπεία των ανέργων και ο δήμαρχος παρέδωσαν ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Πάτρας για την ανεργία –με στοχευμένα μέτρα ανακούφισης– στα πολιτικά κόμματα (πλην της φασιστικής Χρυσής Αυγής) και στην αντιπρόεδρο της Βουλής Τασία Χριστοδουλοπούλου.

Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με χορό από δημοτικά σχήματα της Πάτρας και μεγάλη συναυλία, με πλήθος καλλιτεχνών.

Φωτογραφία: Μάριος Βαλασόπουλος

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών