Η παρέλαση στα χρόνια της χολέρας

Η απέραντη άσφαλτος, το απέραντο κάγκελο, το απέραντο άδειο απλωνόταν μπροστά στην εξέδρα των επισήμων που παρακολούθησαν τη στρατιωτική παρέλαση της 25 ης Μαρτίου. Μια αστυνομική υγειονομική ζώνη χώριζε την πολιτική εξουσία από τον χολεριασμένο λαό ή μάλλον από τους υπηκόους που η εξουσία αντιμετωπίζει σαν να ήταν χολεριασμένοι.

Το άδειο τα λέει όλα. Τα αστυνομικά μέτρα που πάρθηκαν ήταν πιο ενισχυμένη από εκείνα που εφαρμόζονται όταν κάποιος ξένος ηγέτης επισκέπτεται την Αθήνα. Έτσι και τώρα το Σύνταγμα μετατράπηκε σε πλατεία-φάντασμα, ώστε τα συνθήματα, τα χνώτα, η οργή του λαού να μην αγγίξουν μια κυβέρνηση που έχει γίνει ξένη στον τόπο της. Ξένη, διορισμένη, με εξουσία δοτή και όχι κατακτημένη –και ας την ενέκρινε η πλειοψηφία της Βουλής.

Σε πολλούς δήμους η παρέλαση ακυρώθηκε ενώ σε άλλους πραγματοποιήθηκε χωρίς εξέδρα επισήμων.  Από τις 7 το πρωί απαγορευόταν η στάση και η στάθμευση των οχημάτων στο ιστορικό κέντρο.

Το σχέδιο πέτυχε με την έννοια ότι οι πολιτικοί άρχοντες δεν λιντσαρίστηκαν από το αγριεμένο πλήθος.  Εδώ δεν ισχύει το μακριά και αγαπημένοι, αλλά μακριά και φοβισμένοι οι κυβερνώντες, μακριά και μισητοί.