Κανάλια κλείνουν, παιδιά χορταίνουν

τηης Μαριάννας Τζιαντζή

Όταν κλείνει ένα κανάλι, χορταίνει ένα παιδί. Κάπως έτσι θα μπορούσε να μεταφραστεί η δήλωση της αναπληρώτριας υπουργού Κοινωνικής Αλληλεγγύης που εξέφρασε την ελπίδα ότι τα χρήματα που εισέπραξε η κυβέρνηση από τις τηλεοπτικές άδειες (ή ένα μέρος τους) θα διατεθούν για το πρόγραμμα «Δεκατιανό στο Σχολείο», που η έναρξή του ανακοινώθηκε πριν λίγες μέρες.

Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και ο υπουργός Παιδείας που υποστήριξε ότι το θέμα των αδειών έχει έναν «ισχυρό συμβολισμό» αφού «Τα έσοδα από μία δημοκρατική ενέργεια, όπως είναι αυτή του διαγωνισμού, μπορούν να ενισχύσουν τις αναγκαίες κοινωνικές δράσεις υπέρ των πιο ευάλωτων από την κρίση κοινωνικών στρωμάτων».
Όποιος λοιπόν αμφισβητεί τη δημοκρατικότητα της διαδικασίας αδειοδότησης, όποιος εκτιμά ότι η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει να εκπέμπουν πολλά κανάλια εθνικής εμβέλειας και όχι μόνο τέσσερα είναι σαν να κλέβει το σάντουιτς του πεινασμένου μαθητή, σαν να του παίρνει την μπουκιά από το στόμα.

Έντεκα χιλιάδες μαθητές στην Αττική θα τρώνε υγιεινό κολατσιό στο σχολείο, όμως στο σπίτι τους θα εξακολουθούν να τρέφονται με τα γνωστά τηλεσκουπίδια, αφού ουδεμία προδιαγραφή ποιότητας δεν τέθηκε στο διαγωνισμό για τις άδειες. Όποιος έχει ζεστό χρήμα, αγοράζει μια συχνότητα. Η σύνδεση ενός κορυφαίου θέματος δημοκρατίας, όπως είναι οι κανόνες ίδρυσης και λειτουργίας των ιδιωτικών καναλιών, με το δωρεάν κολατσιό στα σχολεία δεν είναι μόνο τραβηγμένη από τα μαλλιά, αλλά ισοδυναμεί με προσβολή στη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια των παιδιών του άνεργου γονέα ή του γονέα που ναι μεν εργάζεται αλλά δεν μπορεί να προσφέρει τα στοιχειώδη στην οικογένειά του.

Υ.Γ. To κείμενο που προηγήθηκε δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πριν» την περασμένη Κυριακή, όμως το επιχείρημα της κυβερνητικής εκπροσώπου επαναλήφθηκε το βράδυ της Τετάρτης μετά την απόφαση του ΣτΕ

.

Απάντηση