Το αφύλαχτο παιδί

Μια μικρή, μικρή, τοσοδούτσικη είδηση παραπέμπει σε ένα μεγάλο πρόβλημα που αποκτά όλο και πιο μαζικές διαστάσεις. Ένα τρίχρονο κοριτσάκι χαροπαλεύει αυτές τις στιγμές στο νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία». ΄Επεσε από το μπαλκόνι του τρίτου ορόφου του σπιτιού της, στην Καισαριανή, την ώρα που ήταν μόνο στο σπίτι. Η μητέρα της, που είναι καθαρίστρια, έλειπε, δούλευε για το μεροκάματο. Το παιδί χτύπησε άσχημα, πρώτα σε μια τέντα, ύστερα στο καπό ενός αυτοκινήτου και μετά βρέθηκε στην άσφαλτο…

Λίγες αράδες σε ορισμένες εφημερίδες. Ωστόσο, πρόκειται για ένα ταξικό, ένα εργατικό ατύχημα που δε θα συνέβαινε αν υπήρχαν δομές πρόνοιας, αν υπήρχε μέριμνα για τα παιδιά των εργαζόμενων μητέρων.

Τα «αφύλαχτα παιδιά» είναι παμπάλαιη ιστορία. Κάποτε οι μητέρες που δούλευαν στο εργοστάσιο έδεναν τα παιδιά με μια αλυσίδα από το πόδι του κρεβατιού: ναι μεν το ψυχικό τραύμα ήταν βαρύ, αλλά τουλάχιστον το παιδί δεν κινδύνευε. Άλλοτε, τα έσερναν μαζί τους στα χωράφια, άλλοτε τα πότιζαν παπαρούνα… ατέλειωτος ο άγραφος πόνος της ανθρωπότητας.

Αλλά σήμερα; Παιδάκι τριών χρονών αφύλαχτο, να πέφτει από το μπαλκόνι; Η «τυχερή» μάνα είχε δουλειά, έστω και καθαρίστριας, έστω και κακοπληρωμένη. Αν ήταν κοντά στο παιδί της, αν είχε διαλέξει την πείνα και την ανεργία, ίσως το παιδί να μην τραυματιζόταν τόσο βαριά. Ποιος όμως θα είχε το θράσος να της πει «μη δουλεύεις»;

Ένα αφύλαχτο παιδί στην αφύλαχτη διάβαση της ζωής. Και να ‘ταν μόνο ένα…

Ξέρουμε σε ποιανού το λαιμό πέφτει το κρίμα. Ξέρουμε ποια είναι η νόμιμη «εγκληματική οργάνωση» που προκαλεί τέτοιες τραγωδίες.