Όζι Όσμπορν: Γαμημένοι υποκριτές οι πολιτικοί που συνωστίζονταν να φωτογραφηθούν με τον Μαντέλα…
Ο τραγουδιστής των θρυλικών Black Sabbath Όζι Όσμπορν δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα πολιτικοποιημένος, ούτε διεκδίκησε την ταμπέλα του προοδευτικού.
Όπως παραδέχεται ο ίδιος, έχει πει μεν τραγούδια για πολιτικά γεγονότα (όπως π.χ το αντιπολεμικό War Pigs από το άλμπουμ Paranoid), αλλά δεν εμπνέεται από την πολιτική: «όλοι οι πολιτικοί είναι ψεύτες του κερατά (fucking liars)», δηλώνει. Δεν άντεξε ωστόσο να μη σχολιάσει σε συνέντευξη του στο βρετανικό μουσικό περιοδικό NME το σόου-υπερπαραγωγή που στήθηκε για το τελευταίο αντίο στον Νέλσον Μαντέλα. Όπως σημειώνει: «Από τη μια είναι λυπηρό που έφυγε (ο Μαντέλα), καθώς υπήρξε ένας άνθρωπος που έδωσε ελπίδα σε τόσο πολύ κόσμο, από την άλλη στο τέλος είχε καταντήσει να εκφράζει μια μικρή κλίκα ανθρώπων που έτρεχαν και περίμεναν στην ουρά για να φωτογραφηθούν μαζί του» (προφανώς για να εισπράξουν τη δόξα του αγώνα κατά του ρατσιστικού απαρτχάιντ που συμβόλιζε ο Μαντίμπα).
Ο Όζι αφήνει αιχμές για τη διαπλοκή καλλιτεχνών με το πολιτικό προσωπικό και τον ηγετικό ρόλο που έχει αναλάβει σε αυτό το πλαίσιο ο Μπόνο των U2. «Εγώ δεν είμαι πολιτικός καλλιτέχνης. Αυτά τα αφήνω στον Μπόνο. Δεν πρέπει να είναι και πολύ χαρούμενος τώρα που έφυγε ο καλύτερός του φίλος ο Μαντέλα». Και συνεχίζει: «Ο Μαντέλα ήταν καλός άνθρωπος αλλά… έλεος, στο κάτω-κάτω ήταν 95 χρονών. Είμαι σίγουρος ότι είχε κουραστεί».
Και καταλήγει: «Πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να παραμείνουν καλλιτέχνες και οι πολιτικοί να παραμείνουν….ψεύτες! Εάν έχεις εκλεγεί έχοντας δώσει υποσχέσεις που δεν μπορείς να τηρήσεις, θα πρέπει να ξεκουμπιστείς αμέσως γιατί πήρες αυτή τη δουλειά με απατεωνιές. Έτσι πιστεύω τέλος πάντων».
Ο Όζι το 2002 προκειμένου να ενισχύσει την καριέρα του που εκείνη την περίοδο είχε πάρει την κάτω βόλτα, δέχτηκε να κάνει τη ζωή του και τη ζωή της οικογένειας του ριάλιτι στο ΜΤV (The Osbournes). Είναι τόσο διάσημος που με τη βοήθεια της συζύγου-μάνατζερ (με επιχειρηματικό δαιμόνιο) Σάρον οργάνωσε το δικό του πολύ πετυχημένο φεστιβάλ (Ozzfest) στο οποίο έδωσε το όνομά του. Πλέον αισθάνεται αρκετά ισχυρός ώστε να μη φοβάται να συγκρουστεί με το κατεστημένο του Μπόνο των U2 και την κυρίαρχη πολιτικο-καλλιτεχνική αυλή του τελευταίου, μια πολυτέλεια που νεότεροι και πιο πολιτικοποιημένοι καλλιτέχνες δεν έχουν. Ο Όζι είναι από τους πρώτους πάντως που έσπευσαν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους και να καταδείξουν το προφανές και την υποκρισία του στενού εναγκαλισμού των καλλιτεχνών με τους πολιτικούς σε μια περίοδο που οι περισσότεροι φοβούνται να ανοίξουν δημόσια το στόμα τους και να πουν τη δική τους αλήθεια.