Ο θάνατος ενός οδοκαθαριστή. Άδικος ο θάνατός του ή η ίδια η ζωή του;

«Ο Ντίξον της ΑΕΚ ενεπλάκη σε τροχαίο – Νεκρός οδοκαθαριστής».

Έτσι παρουσίασαν τα ψηφιακά και τηλεοπτικά ΜΜΕ το τροχαίο δυστύχημα που έγινε σήμερα το πρωί στο Μενίδι. Δηλαδή αυτό που αποτελεί είδηση είναι κυρίως η ιδιότητα του εμπλεκόμενου και δευτερευόντως ο θάνατος ενός 64χρονου βιοπαλαιστή, πατέρα πέντε παιδιών.

«Όπου φτωχός κι η μοίρα του», είπε με θλίψη η Μάρα Ζαχαρέα, καθώς παρουσίαζε την είδηση στο κεντρικό δελτίο του Star. Όμως η μοίρα αυτού του ανθρώπου δεν ήταν, στα 64 χρόνια του, να καθαρίζει τους δρόμους, μες στο τσουχτερό κρύο, σπρώχνοντας ένα μεταλλικό καρότσι -μια δουλειά την οποία, σύμφωνα με το δελτίο, έκανε εδώ και δέκα χρόνια. Ή μήπως πρέπει να θεωρηθεί τυχερός που τουλάχιστον είχε δουλειά;

Δεν εξετάζουμε το βαθμό ευθύνης του διάσημου πλέι μέικερ, αλλά την ευθύνη ενός κράτους που αναγκάζει ανθρώπους τέτοιας ηλικίας να δουλεύουν στο δρόμο κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες. Και με τα νέα μνημονιακά μέτρα, όλο και περισσότεροι ηλικιωμένοι δέχονται με ευγνωμοσύνη τέτοιες δουλειές.

Στη θέση του οδοκαθαριστή του δήμου Αχαρνών θα μπορούσε να ήταν ένας οποιοσδήποτε (πεζός) κάτοικος της περιοχής. Όπως βλέπουμε στη φωτογραφία, στο σημείο του θανάτου (στη γωνία δεξιά) δεν υπάρχει καν πεζοδρόμιο, μόνο μια στενή τσιμεντένια λωρίδα, όπως δυστυχώς συμβαίνει σε πάμπολλες συνοικίες της Αθήνας.

Άδικος δεν ήταν μόνο ο θάνατος του οδοκαθαριστή, του οποίου ούτε καν το ονοματεπώνυμο δεν έχει δοθεί μέχρι στιγμής στη δημοσιότητα. «64χρονος οδοκαθαριστής»: αυτή είναι η ταυτότητά του. Ανώνυμος παραμένει και ας διασταυρώθηκε με έναν σούπερ επώνυμο! Άδικη ήταν η εργάσιμη ζωή του.