Ο Νικ Βαλέντα πέρασε πάνω από τον Νιαγάρα. Εμείς;

Πρωτοσέλιδο σε πολλές εφημερίδες σε όλο τον κόσμο δεν είναι μόνο οι ελληνικές (και οι αιγυπτιακές εκλογές), αλλά το επίτευγμα του 33χρονου Nik Wallenda, που πέρασε πάνω από τον Νιαγάρα βαδίζοντας σε ατσάλινο τεντωμένο σχοινί, πάχους 61 χιλιιοστών, 46 μέτρα πάνω από τα ταραχώδη νερά. Αψηφώντας το δυνατό άνεμο και τον εκτοξευόμενο αφρό, ο Νικ διένυσε μια απόσταση 550 μ. φτάνοντας από τα σύνορα των ΗΠΑ στα σύνορα του Καναδά.

Πάνω από 100 χρόνια έχει να σημειωθεί μια τέτοια διάβαση, ενώ το κόστος της ήταν πάνω από ένα εκατομμύριο δολάρια (εγκατάσταση σύρματος, μηχανισμοί ασφαλείας) και καλύφθηκε εν μέρει από το κανάλι ABC, τον κύριο σπόνσορα. Οι πρόγονοι του Wallenda είναι εδώ και 200 χρόνια επαγγελματίες σχοινοβάτες και μάλιστα ο παππούς του σκοτώθηκε από πτώση από σχοινί το 1978.

Ο Νικ, λοιπόν, τα κατάφερε. Αναρωτιόμαστε αν στις αυριανές εκλογές ο ελληνικός λαός θα δείξει ότι μπορεί να περάσει πάνω από τα αφρισμένα νερά της κρίσης, της τρόικας, των εκβιασμών, των διλημμάτων, του φόβου και να πατήσει ξανά σε σχετικά στερεό έδαφος. Αμφίβολο όμως είναι το αν θα μας αντέξει το σκουριασμένο σχοινί της ΝΔ, το σάπιο του ΠΑΣΟΚ, το ιμιτασιόν αριστερό της ΔΗΜΑΡ, το ταλαντευόμενο του ΣΥΡΙΖΑ, το “ένα είναι το συρματόσχοινο” του ΚΚΕ ή το αντικαπιταλιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ . Το σίγουρο είναι ότι η ακροβασία θα συνεχιστεί και μετά τις 17 Ιουνίου.