ΝΑΡ: Πώς εννοούμε την ενότητα
Διευκρινίσεις για τη μετωπική συμπόρευση της «άλλης» Αριστεράς και τις σχετικές του θέσεις έδωσε στη δημοσιότητα το ΝΑΡ με ανακοίνωση του Γραφείου της Πολιτικής του Επιτροπής.
Στο κείμενο των 800 λέξεων (ολόκληρο εδώ) αναφέρονται αρχές και πολιτικές αιχμές και όχι πρόσωπα ή οργανώσεις, μολονότι πίσω από κάποιες γραμμές φωτογραφίζονται και πρόσωπα και οργανώσεις.
Κεντρική θέση για το ΝΑΡ στο διάλογο περί ενότητας έχει η σχετική πρόταση που απηύθυνε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ολόκληρη εδώ) πριν μερικούς μήνες προς τις δυνάμεις «της αντικαπιταλιστικής, αντι-ΕΕ, αντι-ιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς». Σύμφωνα με το ΝΑΡ, το πολιτικό αυτό πλαίσιο «δεν μπορεί να προσπεραστεί ούτε να τεμαχιστεί», διότι «εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία, σε ένα σώμα 1.000 εκλεγμένων αντιπροσώπων στη 2η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ» αλλά και επειδή «απαντά σε ανάγκες κοινωνικές και πολιτικές, εκφράζει την δυναμική των πρωτοπόρων τάσεων του μαζικού κινήματος».
Το ΝΑΡ διαχωρίζει τη θέση του από τις δύο ακραίες λογικές περί ενότητας, «τη λογική που υπερβάλλει στο πλαίσιο για να μην γίνει τίποτα» αλλά και τη «λογική που καλεί ασμένως σε ενότητα για να μην αλλάξει τίποτα».
Περιγράφει παράλληλα ένα «σύνολο στόχων» με «κομβικές αιχμές» που παρουσιάζονται σαν κόκκινες γραμμές στην περί ενότητας διαπραγμάτευση. Οι αιχμές αυτές είναι:
Μονομερής κι άμεση κατάργηση μνημονίων, δανειακών συμβάσεων και όλου του άθλιου νομικού οπλοστασίου που ενεργοποίησαν, διαγραφή του χρέους, έξοδος από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση από θέσεις εργατικές και διεθνιστικές, το να χάσει κέρδη, πλούτο και ιδιοκτησία το κεφάλαιο, να αδυνατίσει η θέση του συνολικά.
Σημαντικό σημείο είναι επίσης η ρητή θέση για μη συνεργασία με ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «η αριστερή μετωπική συμπόρευση για την ανατροπή θα ξεκαθαρίζει ότι οι μεγάλες επαναστατικού χαρακτήρα αλλαγές που απαιτούνται δεν θα επιτευχθούν με κέντρο μια ατελέσφορη τελικά κυβερνητική πρόταση διαχείρισης εντός του ευρώ, της ΕΕ και του συστήματος, όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε με την αναμονή της ισχυροποίησης του κόμματος (αλά ΚΚΕ)».
Τέλος, το ΝΑΡ αποδίδει «αποφασιστικό» ρόλο στον τρόπο διαχείρισης της αριστερής ενότητας. Ως θέματα ουσίας που εμποδίζουν τη συμπόρευση αναφέρει την «πολιτική κορυφών, τη μιντιακή διαχείριση, την κοπτοραπτική των παραγόντων μακριά από την γνώμη των χιλιάδων πρωτ-αγωνιστών του κινήματος, τη συγκάλυψη υπαρκτών διαφορών».