Oι κυπριακές τράπεζες εξαγόραζαν πολιτικούς

Σχόλιο για το «σεισμό» που προκλήθηκε στην πολιτική ζωή της Κύπρου με το δημοσίευμα  για τη λίστα πολιτικών προσώπων στα οποία φέρεται ότι οι τράπεζες της Κύπρου, που έσυραν στον γκρεμό την κυπριακή οικονομία, διέγραφαν συστηματικά δάνεια που είχαν χορηγήσει σε κομματικά στελέχη και παράγοντες της δημόσιας διοίκησης,

Δεν ζούμε πια στην εποχή των «Ληστών των ορέων», αλλά των λιστών των τραπεζών. Λίστες με ονόματα καταθετών ή ευνοημένων δανειοληπτών έρχονται στο φως, στικάκια, φωτοτυπίες και σιντί παίρνουν τη θέση των σπλάχνων των θυσιασμένων ζώων στα οποία οι μάντεις έβλεπαν το μέλλον. Η διαφορά είναι ότι τώρα οι λίστες υπόσχονται να μας αποκαλύψουν το αμαρτωλό παρελθόν, τις σκοτεινές διαδρομές του επιχειρηματικού και πολιτικού χρήματος. Αυτό συμβαίνει τώρα με την κυπριακή λίστα που ήρθε στο φως διά της δημοσιογραφικής οδού και, σύμφωνα με την οποία, διαγράφτηκαν δάνεια ύψους περίπου 10 εκατ. ευρώ που είχαν χορηγηθεί σε πολιτικά πρόσωπα από όλο το φάσμα των κομμάτων της Κύπρου πλην ΕΔΕΚ και των Οικολόγων.

Και οσονούπω αναμένεται η δεύτερη και πιο φαρμακερή λίστα με τα ονόματα εκείνων που απέσυραν τις καταθέσεις τους από κυπριακές τράπεζες προ κουρέματος και τις μετέφεραν στο εξωτερικό. Η πολιτική ζωή πλέον προσεγγίζεται με όρους αμερικανικού αστυνομικού σίριαλ τύπου CSI: αντί για την Πυθία που παραληρούσε μασώντας φύλλα δάφνης, οι κομπιουτεράδες θα αναζητήσουν τα ψηφιακά ίχνη του εγκλήματος και το ηλεκτρονικό μαχαίρι θα φτάσει ως το κόκαλο. Και ο εργαζόμενος λαός, αυτός που έχει υποστεί -και θα υποστεί- το βαρύτερο πλήγμα (περικοπές, ανεργία, ύφεση) περιμένει από τον Γενικό Εισαγγελέα της Κύπρου και μια διορισμένη τριμελή ερευνητική επιτροπή το επόμενο επεισόδιο του σίριαλ.

Η λίστα με τα τραπεζικά συγχωροχάρτια επιβεβαιώνει το πόσο βαθύ είναι το «βαθύ επιχειρηματικό κράτος» -όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στη δική μας χώρα. Δεν είναι παρά η κορυφή ενός παγόβουνου που το αποτελούν τα καθεστωτικά κόμματα και το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και από το οποίο περιέργως μοιάζει να απουσιάζει ο κεντρικός πυλώνας της πολιτικο-επιχειρηματικής εξουσίας: το μιντιακό σύστημα εξουσίας. Μάλιστα, σε Ελλάδα και Κύπρο, οι εκπρόσωποί του διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και ζητούν πλήρη διαφάνεια για λογαριασμό του βασανισμένου «κοσμάκη».

Κάποιες εύπορες Ιφιγένειες θα θυσιαστούν για να σωθεί το σύστημα στο σύνολό του. Ήδη κάποιοι υποστηρίζουν ότι διασύρθηκαν άδικα, ότι συκοφαντήθηκαν, ότι όλα έγιναν στο πλαίσιο του νόμιμου διακανονισμού χρεών. Στο μεταξύ, ο καπνός που σηκώνεται συσκοτίζει τον Μεγάλο Ένοχο ή Συνένοχο, το ΑΚΕΛ που συναίνεσε να συρθεί η Κύπρος στο Μνημόνιο που, αντί για τη διάσωση, οδηγεί στην ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας.