Υπάρχουν και καλά μνημόνια κ. Λαπατσιώρα;
Και μόνο ο τίτλος του άρθρου στην Αυγή της Κυριακής, «η Κύπρος διαπραγματεύεται σθεναρά την ένταξή της στο Μνημόνιο», ξενίζει. Ο Σπύρος Λαπατσιώρας ανέλαβε να περισώσει την τιμή του καταξεφτιλισμένου ΑΚΕΛ, του πρώην κομμουνιστικού κόμματος που έβαλε την υπογραφή του στο Μνημόνιο της Κύπρου, παρουσιάζοντας τα «θετικά» σημεία της συμφωνίας με τη τρόικα.
Αναφέρει π.χ.: «Η κυπριακή κυβέρνηση διεξήγαγε και διεξάγει ακόμη μία διαπραγμάτευση τα αποτελέσματα της οποίας μέχρι αυτό το σημείο που βρισκόμαστε είναι σημαντικά«. Αντί για πολιτική κριτική, ασκεί κριτική στα σημεία, συγκρίνοντας τη Μεγαλόνησο με την Ελλάδα και βγάζοντας τον Χριστόφια νικητή της διαπραγμάτευσης: «Ας συγκρίνει κανείς τα αποτελέσματα με οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα βρέθηκε στην ανάγκη του μηχανισμού στήριξης: και μόνο αυτά τα δεδομένα δείχνουν ότι -ακόμη και σε πιο δύσκολες και πιεστικές από τις ελληνικές συνθήκες- μια κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί και να διασώσει τις μορφές του κοινωνικού κράτους». Μα κύριε Λαπατσιώρα, το Μνημόνιο δεν είναι ποτέ ένα και μοναδικό! Όπως δείχνει η ελληνική εμπειρία, με άλλους όρους παίρνεις την πρώτη δόση, σε άλλη χώρα ζεις στην προτελευταία!
Και σε μια πολύ ατσούμπαλη εφαρμογή της αρχής του «προλεταριακού διεθνισμού» μεταξύ αδελφών κομμάτων, ο συντάκτης αναλύει δίνοντας πόντους στο μνημονιακό ΑΚΕΛ: «Στις εκλογές του Φεβρουαρίου στην Κύπρο στριμώχνονται οι ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού να ασκήσουν κριτική στην κυπριακή κυβέρνηση επειδή πέτυχε πολλά για τον λαό – επειδή εμπόδισε τις νεοφιλελεύθερες απαιτήσεις ασκώντας πολιτική από μια πολύ δύσκολη θέση«.
Ο Σπύρος Λαπατσιώρας, πανεπιστημιακός και οικονομολόγος, στην πρόσφατη Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ εκλέχτηκε 22ος στα 168 μέλη του νέου Κεντρικού Οργάνου του κόμματος από τη λίστα Τσίπρα.
Ολόκληρο το άρθρο από την Αυγή της Κυριακής.