Πολιτική 

Λαουτζίκος και κοσμάκης

mediaoasis 0 Comment

Πριν από κάποια χρόνια στις εκπομπές του ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος είχε ασχοληθεί με τη σύζυγο του τότε διευθυντή της Ελευθεροτυπίας Σεραφείμ Φυντανίδη και το γεγονός ότι η εταιρεία που εκπροσωπούσε η γυναίκα ενός «κολοσσού» της ενημέρωσης είχε αναλάβει ένα δημόσιο έργο στο πλαίσιο της «χρυσής Ολυμπιάδας».  Ελάχιστοι θυμούνται τις λεπτομέρειες από αυτή την ιστορία αλλά αυτό που έμεινε και δεν ξεχάστηκε είναι η αντίδραση της θιγόμενης με την φράση: «Αν βγείτε και πείτε ότι είμαι σύζυγος του Φυντανίδη, ο λαουτζίκος δεν θα καταλάβει» (και το ότι αποκάλεσε τον άντρα της κολοσσό).  Παλιά καραβάνα, ο «Ταρζάν» ήξερε ότι το «λαουτζίκος» ήταν «πολύ καλό» για να το αφήσει να πέσει κάτω: «Ακούστε πόσο απαξιωτικά μιλάει αυτή η γυναίκα για τον απλό κόσμο…λαουτζίκος..μωρέ μπράβο …και εγώ λαουτζίκος είμαι, κυρία μου».

Ο τριήμερος μαραθώνιος στη Βουλή δεν έκρυβε πολλές εκπλήξεις ενώ αυτό που τον χαρακτήρισε εκτός από ορισμένες αποκαλυπτικές τοποθετήσεις –όπως της Ζωής Κωνσταντοπούλου- ήταν η άνευ προηγουμένου πόλωση, η γηπεδικού τύπου αντιπαράθεση, η εμφυλιοπολεμική ρητορική της ΝΔ και μια βαθιά αλαζονία και υπεροψία από την πλευρά του πρωθυπουργού και άλλων στελεχών της κυβέρνησης.  Το ακροδεξιό επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά, τον είχε προμηθέψει με δεκάδες επικοινωνιακές ατάκες αλιευμένες αυτούσιες από τα σόσιαλ μίντια τις οποίες ο Μεσσήνιος πολιτικός πετούσε σαν πυροτεχνήματα ανάλογα με την περίπτωση,  ειδικά όποτε επιθυμούσε να «πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα».  Πράγματα πολύ σοβαρά (ως προς τις συνέπειές τους) πέρασαν απαρατήρητα και ασχολίαστα, ενώ διάφορες ελαφρότητες προκάλεσαν θόρυβο εντός και εκτός της βουλής.

Ο Αντώνης Σαμαράς με ύφος ψευτόμαγκα δεξιού νταή, («κοιτάω από την άλλη για να μη γελάω») επέλεξε να μεταφέρει την πολιτική αντιπαράθεση στα μετα-εμφυλιοπολεμικά χαρακώματα της δεκαετίας του ’50, κάνοντας ακόμα και την προ-κρίσης εποχή του Κώστα Καραμανλή και του «σεμνά και ταπεινά» να μοιάζει με δημοκρατική όαση μπροστά σε αυτόν τον «νέο» χυδαίο πολιτισμό των υπαινιγμών και της φθηνής ειρωνίας των Φαήλων,των Λαζαρίδηδων, και των Μουρούτηδων.  Έχοντας χάσει την έννοια του μέτρου, μεταξύ άλλων προσβλητικών χαρακτηρισμών για όσους δεν χειροκροτούν τις επιτυχίες της κυβέρνησης, δεν δίστασε να αποκαλέσει «κοσμάκη» και «πεζοδρόμιο» τους πολίτες.  Κάθε φράση έχει το περιεχόμενο που της δίνεις. Το κοσμάκης νομιμοποιείται να το χρησιμοποιήσει ένας βιοπαλαιστής αλλά όχι ένας πρωθυπουργός -ειδικά με αυτό τον τρόπο και σε αυτό το πλαίσιο- στα χείλη του οποίου είναι περισσότερο προσβλητικό και από το σουσουδίστικο «λαουτζίκος» μια κυρίας του Κολωνακίου.

 

(O Γιώργος Μουρούτης είναι διευθυντής του γραφείου του Σαμαρά)

 

 

 

 

 

Απάντηση