Ο κόσμος ψήφισε μνημόνια με «ανθρώπινο πρόσωπο»

Τα λαμπερά πρόσωπα της νύχτας των εκλογών

Κανένα πρόσωπο δεν έλαμπε τόσο πολύ χτες το βράδυ όσο εκείνο του Πάνου Καμμένου, όταν ανέβηκε στο βάθρο του νικητή ΣΥΡΙΖΑ και αγκαλιάστηκε με τον Αλέξη Τσίπρα. Το δεξί χεράκι, το δεξί δεκανίκι, ο δεξιός μηχανοδηγός που φροντίζει ώστε να μην εκτροχιαστεί το αριστερό τρενάκι.

Έλαμπε από χαρά ο Καμμένος, όπως βεβαίως έλαμπε και ο Τσίπρας αν και η θριαμβευτική λάμψη του πρώτου ήταν πιο πληθωρική. Σε καμία περίπτωση δεν έλαμπε το πρόσωπο του Μεϊμαράκη, μάλλον θα λέγαμε ότι θρηνούσαν και τα μουστάκια του. Ματ, φλατ ήταν η έκφραση του Δ. Κουτσούμπα όταν έκανε τις δηλώσεις του στον Περισσό, ενώ ο Βασίλης Λεβέντης έλαμπε όσο μπορεί να λάμψει ένα πολιτικό ερείπιο αναζωογονημένο από τις ενέσεις μπότοξ που απλόχερα του χάρισαν δημοσκόποι και τηλεοπτικά κανάλια.

Η λύπη αλλά όχι η αυτολύπηση ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του Παν. Λαφαζάνη και της Ζωής Κωντσταντοπούλου παρά τις υποσχέσεις τους για συνέχιση του δίκαιου αγώνα.

Πάντως, πολύ λιγότεροι (σε σύγκριση με τη βραδιά της 25ης Γενάρη) ήταν οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ που πανηγύριζαν στην πλατεία Κλαυθμώνος. Έλαμπαν βέβαια κι αυτοί αλλά με μια λάμψη εφήμερη.

Μόνο στις γιορτές της κυβερνητικής νεολαίας στην Κίνα και το Βιετνάμ τραγουδάνε επαναστατικά τραγούδια και την κομμουνιστική διεθνή και μετά εφαρμόζουν τόσο δεξιές πολιτικές.

Και πάνω απ’ όλα έλαμπαν τα πρόσωπα εκείνων που νιώθουνε ανακούφιση επειδή όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η Βουλή ξεφορτώθηκαν τους «ακραίους», τους αντιευρωπαϊστές, τους ριφιφήδες… Αυτό είναι και το ρεζουμέ των χθεσινών εκλογών. Οι ακραίοι έφυγαν, οι λεβεντοκεντρώοι ήρθαν, ενώ επιβεβαιώθηκε και ότι οι χρυσαυγίτες ήρθαν για να μείνουν, σε αντίθεση με το Ποτάμι που τα νερά του αποδείχτηκαν απελπιστικά ρηχά…