Πόσο νερό μπορεί να βάλει στο κρασί του ο ΣΥΡΙΖΑ;

«Είναι άλλο πράγμα σε μία νταμιτζάνα κρασί να βάζεις 1-2 ποτήρια νερό και άλλο σε ένα μεγάλο ποτήρι κρασί να προσπαθείς να βάλεις μία νταμιτζάνα νερό» Δ. Παπαδημούλης

Βάλε, βάλε..σταμάτα τώρα. Σταμάτα;

 

Θα βάλουμε νερό στο κρασί μας για να σχηματιστεί κυβέρνηση», τόνισε ο Δημήτρης Παπαδημούλης μιλώντας στον Real Fm στην εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα και της Μαίρης Πολλάλη που υποστήριξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοιχτός στη στήριξη ή ανοχή ενδεχομένως και του ΠΑΣΟΚ (όχι απλά δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ).

«Αν βγούμε πρώτο κόμμα θα προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε μία κυβέρνηση. Αυτό απαιτεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία που σημαίνει ότι θα επιδιώξουμε βάζοντας και νερό στο κρασί μας όπου χρειαστεί να εξασφαλίσουμε τη συνεργασία κομμάτων που θεωρούμε συγγενέστερα όπως η ΔΗΜ.ΑΡ. ή να είμαστε ανοιχτοί στη στήριξη ή την ανοχή άλλων κομμάτων όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το ΚΚΕ, ενδεχομένως το ΠΑΣΟΚ, οι δυνάμεις από το χώρο της ΝΔ», είπε ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. «Γιατί αν βγούμε πρώτοι θα ανοίξει κεφάλαιο μέσα από τη ΝΔ», πρόσθεσε.

Ο Δ. Παπαδημούλης μάλιστα χρησιμοποίησε μία λαϊκή παροιμία: » Τους μήνες που δεν έχει ρώ το κρασί έχει νερό», είπε και συμπλήρωσε : «Σας εξηγώ τη διαφορά όμως. Είναι άλλο πράγμα σε μία νταμιτζάνα κρασί να βάζεις 1-2 ποτήρια νερό και άλλο σε ένα μεγάλο ποτήρι κρασί να προσπαθείς να βάλεις μία νταμιτζάνα νερό».

Ακούστε το απόσπασμα στην ιστοσελίδα του Ν. Χατζηνικολάου

Σε άλλη συνέντευξη ο Δ. Παπαδημούλης τονίζει ότι «δεν ρισκάρουμε διακοπή της χρηματοδότησης«…

Γίνεται κατανοητή σε ένα βαθμό σε προεκλογική περίοδο η προσπάθεια να πειστούν οι πιο συντηρητικοί ψηφοφόροι ότι δεν πρόκειται να έρθει η συντέλεια σε περίπτωση εκλογικής πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα είναι γνωστό ότι Δ. Παπαδημούλης κρίνεται πως  έχει μια μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στο χώρο της κεντροαριστεράς η οποία εξακολουθεί να αποτελεί τη μεγαλύτερη δεξαμενή ψηφοφόρων της Κουμουνδούρου.

Από την άλλη ωστόσο πόσες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης μπορεί να κάνει ένα αριστερό κόμμα μέχρι τελικά να μετασχηματιστεί το ίδιο, και όχι το σύστημα;  Και πόσο ακόμα μπορούν τα μέλη και οι φίλοι του σε κάποιες περιπτώσεις να κλείνουν τα μάτια ή να συνεχίσουν να υποτιμούν τον υπαρκτό κίνδυνο μερικής ενσωμάτωσης του από τους κυρίαρχους θεσμούς και αφοπλισμού των πιο ριζοσπαστικών του τάσεων;

Απάντηση