Πίσω από τη Λευκή Κουρτίνα
Είσοδο αξιώσεων έκανε στη λογοτεχνία ο Δημήτρης Γράψας με το μυθιστόρημα (που έχει περισσότερο έκταση νουβέλας) Η Λευκή Κουρτίνα, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Υποβλητική αφήγηση, ατμόσφαιρα που αποπνέει την καφκική ασφυξία και πλοκή ανοιχτή σε πολλαπλές αναγνώσεις χαρακτηρίζουν τη Λευκή Κουρτίνα.
Το μυθιστόρημα του Δημήτρη Γράψα φέρει όλη τη φρεσκάδα –και τα βάρη– της σύγχρονης γενιάς των 30ρηδων: Μια νεότητα που συντρίβεται από την έλλειψη οραμάτων και προοπτικής. Τα αδιέξοδα των διαπροσωπικών σχέσεων που οδηγούν σε μια απέραντη μοναξιά. Το παράθυρο των social media που μπορεί να “καταπιεί” τις προσωπικότητες, μετατρέποντάς τες σε καρικατούρες ή ψεύτικα άβαταρ. Την αναζήτηση μιας απελευθερωτικής οδού, που σκεπάζεται μονίμως από μια κουρτίνα.
Στην περιπέτεια που βιώνει ο “Χ.”, μια επιλογή ονόματος από τον συγγραφέα που παραπέμπει ενδεχομένως στον “Κ.”, τον χαρακτήρα του Φραντς Κάφκα στον Πύργο, το σκηνικό φαίνεται αληθινό αλλά ταυτόχρονα ψεύτικο, σαν το κινηματογραφικό εύρημα του Λαρς Φον Τρίερ στο Dogville.
Με την όλη δράση να εκτυλίσσεται σε λίγα τετραγωνικά, η Λευκή Κουρτίνα, που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει βάση για θεατρικό κείμενο, είναι μια ελεγεία στη σύγχρονη αποξένωση.