Κορυδαλλός: γλέντια πίσω απ’ τα κάγκελα;

Ένα ατέλειωτο πάρτι είναι η ζωή των εγκλείστων στον Κορυδαλλό, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα εφημερίδων, τα οποία αναπαράγονται και στα δελτία ειδήσεων.

Όταν έμαθαν την «απόδραση» του Ξηρού, οι υπόδικοι με την κατηγορία της τρομοκρατίας, έστησαν τραπέζια στους διαδρόμους και στο προαύλιο. Εκεί έσκασαν στο φαϊ, φώναξαν συνθήματα υπέρ του Χριστόδουλου και μάλιστα κάλεσαν τους ποινικούς να γλεντήσουν κι αυτοί μαζί τους. Είναι πολύ συνηθισμένο, λένε τα δελτία, όταν τα κελιά είναι ξεκλείδωτα, να μεταφέρονται τραπέζια έξω και να στήνονται πάρτι μέρα μεσημέρι.

Με άλλα λόγια, ο Κορυδαλλός δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το Παραντάιζ Μπιτς της Μυκόνου. Εδώ το κέφι χτυπάει κόκκινο και η αδρεναλίνη εκτοξεύεται στα ύψη, όπως λένε οι λαϊφστάιλ εκπομπές. Αρνιά, κοκορέτσια, γουρουνόπουλα στη σούβλα, ενώ πρόθυμοι να βοηθήσουν στο κέτερινγκ είναι οι δεσμοφύλακες. Λάιβ μουσική, τούρτες μέσα από τις οποίες ξεπετάγονται κορίτσια με μπικίνι, ρίψη πυροτεχνημάτων, λαϊκά μπαλέτα. Κάθε πρωί κάθε κρατούμενος κατακλύζεται από γραπτές προσκλήσεις με αποτέλεσμα να μην ξέρει σε ποιο κλαμπ, σε ποια πτέρυγα να πρωτοπάει. Στο Pyrines Club ή στο Τsohatzopoulos Restaurant-Bar; Αλλού παίζουνε ροκ, αλλού έντεχνα, αλλού βαριά λαϊκά.

Με άλλα λόγια, κάποια ΜΜΕ καλλιεργούν στην κοινή γνώμη την αίσθηση ότι ο Κορυδαλλός είναι η φυλακή της χαράς και της ξεγνοιασιάς. «Νο problem» για τους φυλακισμένους. Το μόνο που τους απασχολεί είναι πώς θα διασκεδάσουν.  Όλα τα πεζά προβλήματα (συνωστισμός, διατροφή, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, απεξάρτηση από ουσίες) έχουν λυθεί. Επομένως, οι άδειες των κρατουμένων πρέπει να κοπούν και τα λουριά να σφίξουν. Πολύ θάρρος σας δώσαμε, κρατούμενοι: λες και οι φυλακισμένοι ζητούν σάουνες, σολάριουμ, πισίνες και Λευκή Εβδομάδα για να κάνουν σκι στον Παρνασσό. Μια σιδερένια μπάλα στο πόδι είναι η καλύτερη λύση για να μη μετακινούνται από το ένα κελί στο άλλο, αφήστε που μπορούμε να τους δένουμε με αλυσίδες τον έναν με τον άλλο.

Ωστόσο το θράσος πρέπει να το αναζητήσουμε όχι στους κρατούμενους, αλλά από την άλλη μεριά των τειχών των φυλακών: στα κέντρα της  εξουσίας που έχουν ταυτίσει τον εγκλεισμό όχι με την αναμόρφωση αλλά με τον εξευτελισμό του ανθρώπου.