39 χρόνια από το Κίνημα του Ναυτικού

Με ειδική τελετή στο αντιτορπιλικό «Βέλος», στο Άλσος Ναυτικής Παράδοσης, στο Τροκαντερό, τιμήθηκε η 39η επέτειος από την εκδήλωση του Κινήματος του Ναυτικού τον Μάιο του 1973.

Στην εκδήλωση μίλησε μεταξύ άλλων πολιτικών προσώπων ο τότε κυβερνήτης του  Βέλος, ναύαρχος ε.α. Νίκος Παππάς, που υπογράμμισε χωρίς υπαινιγμούς ότι «όλοι πρέπει να αντιληφθούν, ντόπιοι και ξένοι, ότι δεν έχουμε μπαρκάρει στον Τιτανικό. Το «Αβέρωφ», το Κίνημα του Ναυτικού και το «Βέλος» ως σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα των Ενόπλων Δυνάμεων απέδειξαν το τι μπορούμε να επιτύχουμε ως λαός ενωμένοι, αποστασιοποιημένοι από κομματικές εξαρτήσεις, ιδεολογικές αγκυλώσεις και τυφλούς δογματισμούς». Επίσης, κάλεσε «τους νέους πολιτικούς ταγούς που θα αναδειχθούν στις 17 Ιουνίου να συνέλθουν και να αντιληφθούν ότι ζητάμε άξιο καπετάνιο».

Όπως έχει γράψει ο αρχιπλοίαρχος ε.α. Αντώνης Κακαράς, εκ των συμμετεχόντων του Κινήματος, «το Κίνημα του Ναυτικού, μία από τις μαζικότερες αντιδράσεις κατά της δικτατορίας, ανεξάρτητα εάν δεν εκδηλώθηκε και με κινήσεις πλοίων (εκτός του Αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ) δεν προβάλλεται ανάλογα με τη σημασία του στην ιστορία του τόπου, δεν διδάσκεται στην εκπαίδευση, ενίοτε παραλείπεται και από τις αναφορές στην αντίσταση, δεν χρησιμοποιείται για αντιμετώπιση της απαξίωσης των στρατιωτικών που δυστυχώς συνεχίζεται από τη μεταπολίτευση και μετά».

Ένα χρονικό του κινήματος παραθέτει ο Αντ. Κακαράς στο ιστολόγιό του.  Από αυτό αντιγράφουμε το χωρίο σχετικά με τους στόχους του κινήματος:

«Δύο κείμενα που είχαν ετοιμάσει οι ΄΄συνωμότες΄΄, για να διακηρύξουν τις θέσεις και στόχους τους, μπορεί να θεωρηθούν ως ιδεολογικό υπόβαθρο των μελών της οργάνωσης και κύρια το πού στόχευαν με το ΄΄Κίνημα΄΄. Το ένα είναι « Το Διάγγελμα των Επαναστατών Αξιωματικών προς τον Ελληνικό Λαό». Είναι προσεκτικά διατυπωμένο, διακηρύσσει την πίστη στη νομιμότητα, τη θέληση για επαναφορά της, για «…προσφυγή στην ετυμηγορία του λαού…» Το άλλο απευθύνεται στους συναδέλφους του ναυτικού. Εξηγείται έτσι γιατί η διατύπωσή του είναι ακόμα πιο προσεκτική, αποφεύγει εκείνα που μπορεί να προκαλέσουν και τους οπαδούς της ΄΄επανάστασης ΄΄ ακόμα. Θα διαβιβαζόταν στο στρατιωτικό προσωπικό του ναυτικού (κλείνει με την υπογραφή ΄΄οι εν πλω συνάδελφοί σου΄΄) μπορεί κανείς να το θεωρήσει πιο κοντά στο ιδεολογικό υπόβαθρο, τουλάχιστον της μεγάλης πλειοψηφίας των στελεχών της οργάνωσης. Διεκτραγωδεί την κατάσταση της δημόσιας διοίκησης, αναφέρεται στην «…υγιειώς σκεπτομένη Εθνική μάζα..{η οποία}….ανησυχεί σοβαρώς και βλέπει λίαν ζοφερόν το μέλλον της πατρίδος μας…» και συμπεραίνει, πως οι αξιωματικοί δεν είναι δυνατόν να εναποθέσουν τις ελπίδες της αλλαγής και της επαναφοράς της πατρίδας «…εις την συνταγματικήν τάξιν και ευπρέπειαν, εις τους Κομμουνιστάς…». Το κείμενο δίνει την εντύπωση, πως μέριμνα και φόβος των στελεχών της οργάνωσης είναι, μήπως τυχόν και η αλλαγή και πτώση της χούντας γίνει από τους κομμουνιστές, οπότε «….μία τοιαύτη αλλαγή θα ήτο καταστρεπτική διά την πατρίδαν μας…». Δεν συναντάται ούτε μία φορά η λέξη ΄΄δικτατορία΄΄, ή ΄΄ολοκληρωτικό καθεστώς΄΄, ή κάποια παρόμοια έκφραση, που να δίνει το στίγμα της χούντας. Δεν γνωρίζουμε εάν το περιεχόμενο αυτού του εγγράφου, τέθηκε υπόψη και πόσων/ ποιών μελών της οργάνωσης. Ο αντικομουνισμός δεν ήταν άγνωστος ούτε απορριπτέος στους περισσότερους από τους αντιχουντικούς αξιωματικούς του ναυτικού».