Το κόμμα «κάτσε στ’αυγά σου»

Eκτός από τη «λέσχη (ή το κλαμπ) της δραχμής» (ευφημισμός της «συμμορία της δραχμής»), το «Βήμα» καταγγέλλει το «κόμμα της βίας» (Γιάννης Πρετεντέρης, 10 Ιουνίου), στο οποίο δεν ανήκουν μόνο η Χρυσή Αυγή ή οι κουκουλοφόροι με τις μολότοφ ή οι τρομοκρατικές οργανώσεις με δολοφονίες στο ενεργητικό τους. Το κόμμα αυτό «τραμπουκίζει ή αποδοκιμάζει αντίπαλους πολιτικούς ή γενικώς πολιτικούς. Πετάει γιαούρτια κι αβγά. Διαβάλλει ηθικά. Συμπλέκεται και ξυλοφορτώνει». Επίσης δέρνει μετανάστες στο μισοσκόταδο, γιατί η βία «δεν έχει παράταξη, ούτε χρώμα, ούτε ιδεολογία». (Η αστυνομική βία εδώ αποσιωπάται, άρα εξαιρείται).

Σε ελεύθερη μετάφραση, αυτά σημαίνουν «πας μη μνημονιακός βάρβαρος».

Στην ίδια κατεύθυνση και ο Διόδωρος που στο ίδιο φύλλο μιλά για τη «λύσσα των αγανακτισμένων», που «ξεπερνούσε τα όρια, κατεδάφιζε την Αθήνα, σκότωνε ανθρώπους». Και συνεχίζει: «όσο υμνείς τους ‘αγώνες’ τόσο οι άνθρωποι γίνονται αγωνιστικότεροι. Και όσο αγωνιστικότερος τόσο βιαιότερος».

Μα εδώ κι έναν αιώνα η ελληνική αριστερά «υμνεί τους αγώνες», όμως αυτοί οι ύμνοι δεν κατέστησαν τους Έλληνες ούτε αγωνιστικότερους, ούτε βιαιότερους. Γιατί ξαφνικά οι ύμνοι της έπιασαν τόπο;

Aνησυχώ, ημερολόγιο μου, εκμυστηρεύεται ο κύριος Διόδωρος, «για τα αντιφασιστικά συλλαλητήρια που ανακοινώθηκαν για σήμερα, Παρασκευή  απόγευμα». Κρίμα που οι αντιφασιστικές εκδηλώσεις της περασμένης εβδομάδας δεν δικαίωσαν τις ανησυχίες του.

Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι πολιτικοί αρθρογράφοι του «Βήματος» υπερασπίζονται το κόμμα «Sit on your eggs», Kάτσε στ’ αυγά σου. Μη μιλάς, μη διαμαρτύρεσαι, μην αγωνίζεσαι, άφησε τους τραπεζίτες, τους επιχειρηματίες και τους υπερεθνικούς οργανισμούς ν’ αποφασίζουν για σένα. Και, κυρίως, αναζήτησε τον “εχθρό” όχι στους από πάνω, αλλά στους δίπλα. Και τον εχθρό αυτό τον σκιαγραφεί με σαφήνεια, ξανά στο ίδιο φύλλο, ένας τρίτος αρθρογράφος, ο Θεόδωρος Π. Λιανός. Οι εχθροί της χώρας, λοιπόν, είναι ο πολιτικός που ζητάει μίζες, ακόμα και αν δεν τις παίρνει, ο εφοριακός που δωροδοκείται, ο δημόσιος υπάλληλος που λουφάρει και ζητά φακελάκι, ο δικηγόρος που δηλώνει ετήσιο εισόδημα 5.000 και κυκλοφορεί με σπορ Μερσεντές –έως εδώ κάθε λογικός άνθρωπος θα συμφωνούσε, όμως στη λίστα των εχθρών προστίθενται “ο τεχνίτης που δεν πληρώνει ποτέ φόρο” και “ο περιπτεράς που δεν κόβει απόδειξη”. Αλήθεια, ξέρει ο κ. Λιανός πόσα περίπτερα έβαλαν λουκέτο την τελευταία διετία;

Το κοινό σημείο των αρθρογράφων είναι το μίσος, η περιφρόνηση για το λαό που αγωνίζεται, καθώς και η ευκολία του συμψηφισμού. Ίσα και όμοια, λοιπόν, ο διεφθαρμένος πολιτικός και ο υδραυλικός που δεν έχει μπλοκάκι ή ο περιπτεράς που δεν κόβει απόδειξη. Ίσα και όμοια το γιαούρτι και το μαχαίρι, η λεκτική αποδοκιμασία και οι φονικές επιθέσεις…