O λαός ή τα iphone σταμάτησαν τα τανκς;
– Πατέρα, γιατί στην Ελλάδα όταν έγινε δικτατορία, ο λαός δεν αντιστάθηκε; Γιατί την 21η Απριλίου δεν βγήκε στους δρόμους να σταματήσει τα τανκς;
– Γιατί, παιδί μου, δεν είχε βγει τότε το iPhone.
-Α, ναι σωστά σόρι.
Ο διάλογος αυτός, μεταξύ ενός πατέρα που είχε πάρει μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα και του έφηβου γιου του είναι φανταστικός, όμως θα μπορούσε να ήταν απόλυτα αληθινός.
Μπορεί στην Αμερική τα social media να μην κατάφεραν να αποτρέψουν το σκοτωμό εκατοντάδων νεαρών μαύρων από σφαίρες αστυνομικών, όμως στη γειτονική Τουρκία το μήνυμα «Λαέ, βοήθα!» που έστειλε ο Ερντογάν ματαίωσε τα σχέδια των πραξικοπηματιών -τουλάχιστον σύμφωνα με μια πολύ διαδεδομένη αφήγηση.
Τα iPhone, τα «έξυπνα κινητά» νίκησαν τα τανκς, ειπώθηκε με αφορμή την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία. Κάποτε οιυπερασπιστές της Δημοκρατίας προέτασσαν τα στήθη τους στα τεθωρακισμένα, όμως σήμερα οι πολίτες τα φωτογραφίζουν με το κινητό τους ή τραβούν σέλφι τον εαυτό τους με φόντο τα πολυβόλα. Δεν αποτυπώνουν απλώς την ιστορική στιγμή, αλλά γίνονται κομμάτι της.
Καταφέρνει καθώς φαίνεται το πόκεμον γκοου ό,τι δεν κατάφεραν τα διαδοχικά μνημόνια, να σηκώσει τον έλληνα από τον καναπέ.
— Evi (@evikop) 17 Ιουλίου 2016
Ασφαλώς, ο ισχυρισμός αυτός είναι μια υπερβολή. Άλλα είναι τα αίτια που το πραξικόπημα της νύχτας της Παρασκευής δεν κατάφερε να επιβληθεί. Ωστόσο, ο κόσμος που ξεχύθηκε στις γέφυρες του Βοσπόρου, στους δρόμους της Κωνσταντινούπολη και της Άγκυρας, με κινητό στα χέρια και σελφοκόνταρο στους ώμους, δείχνει το ρόλο που παίζει η οθόνη στην κοινωνική ζωή. Μπορεί οι πραξικοπηματίες να είχαν χιλιάδες συνεργάτες στο στρατό, τη δικαιοσύνη και την αστυνομία, όμως δεν κατάφεραν να παγώσουν, έστω προσωρινά, το ίντερνετ και τις επικοινωνίες μέσω τηλεφώνου και SMS.
Πληθωρισμός εικόνων, πληθωρισμός σχολίων. Ο καθένας μπορεί να γίνει μια μικρή ψηφίδα στο μεγάλο μωσαϊκό της Ιστορίας ή μάλλον της επικαιρότητας. Όταν μάλιστα η εικόνα ή η παρατήρησή του δεν περνά απαρατήρητη αλλά συγκεντρώνει πολλά «λάικ» και αναπαράγεται, τότε μπορεί κανείς να αισθάνεται ότι βρίσκεται στην καρδιά των γεγονότων, στην καρδιά της ζωής.
Ενεργός πολίτης θεωρείται πλέον ο ενεργός χρήστης του Διαδικτύου. Όσο πιο αυταρχική γίνεται η διαδικασία λήψης των αποφάσεων για τα μεγάλα ζητήματα, τόσο παρεμβαίνουμε -για την ακρίβεια, νομίζουμε ότι παρεμβαίνουμε- μέσω της οθόνης του κινητού ή του τάμπλετ μας.
IPhone vs Τανκς
1 – 0
— Gorrrilla (@gorrrilla) 16 Ιουλίου 2016
Μέχρι χθες μιλούσαμε για «χαζοκούτι», επικρίναμε την πλύση εγκεφάλου που πραγματοποιεί η τηλεόραση η οποία εγκαθίσταται μες στο σπίτι μας και, με την αμεσότητα και τη δύναμη της εικόνας, μας επιβάλλεται πολύ πιο έντονα από ό,τι τα παραδοσιακά ΜΜΕ. Σήμερα που η πλειονότητα του λαού είναι ουσιαστικά αποκλεισμένη από ό,τι πραγματικά μετρά στη ζωή (για παράδειγμα, σταθερή εργασία, αξιοπρεπής μισθός, δημόσια υγεία και παιδεία), η τεχνολογία των επικοινωνιών μάς προσφέρει την ψευδαίσθηση της συμμετοχής και της παρέμβασης στις δημόσιες υποθέσεις.