Πόσα «χρόνια πολλά» έλαβε ο τοίχος σας σήμερα;
Βαστάει χρόνια η γκρίνια για την κατάργηση των επισκέψεων τις ημέρες των ονομαστικών εορτών. Στην αρχή ήταν το τηλέφωνο που απάλλαξε πολλούς από την υποχρέωση της κατ’ οίκον επίσκεψης. Αργότερα ήρθαν τα SMS που μας απάλλαξαν από τον κόπο της προφορικής επικοινωνίας. Όμως σήμερα, στην εποχή του Facebook, αρκεί να στείλουμε ευχές στον τοίχο των «φίλων» μας που το όνομά τους είναι Κώστας ή Ελένη, Ντίνος, Λένα ή Κωστή. Όταν έχεις, π.χ., 4.000 φίλους στο Facebook, είναι φυσικό αυτοί που γιορτάζουν στις 21 Μαϊου να ανέρχονται σε δεκάδες, ενώ εκείνοι τους οποίους έχεις συναντήσει έστω και μία φορά στη ζωή σου μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Πώς να απευθυνθείς στον καθένα φίλο σου στο Facebook ξεχωριστά; Έτσι, στέλνεις μια γενική ευχή, που όμως έχει ατομικούς παραλήπτες, με τη διευκρίνιση «Σας αγαπώ όλους, αλλά είστε τόσοι πολλοί που δεν σας προλαβαίνω όλους! Φίλε, να είσαι καλά».
Το κακό είναι ότι η απάντηση στους φίλους που έστειλαν το επιτοίχιο μήνυμα είναι πιο χρονοβόρα από τη διατύπωση των ευχών.
Αυτή η αλλοτριωμένη επικοινωνία θυμίζει λίγο τους δημοσιογράφους ή τους πολιτικούς που εύχονται ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους υποψηφίους «καλή επιτυχία», τη στιγμή που η επιτυχία του ενός προϋποθέτει την αποτυχία κάποιου άλλου.
Αναρωτιέται κανείς πώς θα είναι τα «χρόνια πολλά» στη μετά το Facebook εποχή. Θα στέλνουμε τραγούδια από μια αλγοριθμικά επεξεργασμένη playlist; Θα γεμίζει η οθόνη μας σοκολατάκια, λουλούδια και καλάθια με ποτά; Ίσως θα μπορούμε να τους στέλνουμε προσωποποιημένα μηνύματα, ανάλογα με το προφίλ τους, για τα οποία θα φροντίζει κάποιο προγραμματάκι. Μόνο που ούτε εμείς θα θυμόμαστε τι ευχηθήκαμε σε ποιον και γιατί.