Οι πορτογάλοι εργαζόμενοι στους δρόμους: «Δεν θα γίνουμε Ελλάδα»
Στον Αργύρη Παναγόπουλο και την εφημερίδα «Εποχή» μίλησε ο γ.γ της πορτογαλικής CGTP, της ομοσπονδίας που πήρε μόνη της την απόφαση να διοργανώσει γενική απεργία στις 22 Μαρτίου. Ο Α. Κάρλος μίλησε για το ρίσκο που πήρε η CGTP να διοργανώσει την απεργία μαζί με μικρότερες εργατικές επιτροπές και συνδικάτα χωρίς την «σοσιαλιστική» καθεστωτική UGT που έχει ήδη βάλει την υπογραφή της στα μέτρα της πορτογαλικής τρόικα. «Εμείς δεν θα υπογράψουμε ποτέ τη θανατική καταδίκη των εργαζομένων και των συνδικάτων τους» τονίζει ο Κάρλος που τονίζει ότι κόντρα στις επιταγές της Ε.Ε και κόντρα σε μια ηττοπαθή λογική παθητικής αντίστασης «να σώσουμε οτιδήποτε και αν σώζεται» οι εργαζόμενοι στην Πορτογαλία αγωνίζονται για αύξηση του κατώτατου μισθού! «Απαιτούμε την αναβάθμιση της εργασίας και τη δημιουργία ποιοτικών και σταθερών θέσεων εργασίας για να καταπολεμήσουμε την ανεργία και την αβεβαιότητα. Παράλληλα ζητάμε μια πολιτική ανακατανομής των εισοδημάτων και του πλούτου, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας και του συνόλου. Με βάση μια τέτοια πολιτική θα έχουμε αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις» σημειώνει ο πορτογάλος συνδικαλιστής. «Ζητάμε δηλαδή ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα» εξηγεί.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στην εφημερίδα Εποχή
Η κατάσταση στην Πορτογαλία δείχνει να επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του γαλλικού Οκτώβρη του 2010. Οτι η ύπαρξη πολλών και διαφορετικών εργατικών συνομοσπονδιών από διαφορετικά πολιτικά ρεύματα αποδεικνύεται πιο αποτελεσματική από την εμμονή της στοίχισης πίσω από ξεπουλημένες ομοσπονδίες και της αναγωγής μιας επίπλαστης ενότητας από μέσο σε αυτοσκοπό. H διαφορά φιλοσοφίας και αισθητικής φαίνεται και από τα εντυπωσιακά βίντεο τα οποία αξιοποιούν τις νέες τεχνολογίες για αποτελέσματα που πριν από πέντε χρόνια δεν θα μπορούσαμε να έχουμε.
Και ήρθε ο καιρός για να αποφασίσεις με ποιους θα αφήσεις, έλεγε ο Σαββόπουλος πολλά χρόνια πριν αποφασίσει να στείλει τους μετανάστες σε ξερονήσια. Όπως λέει και η διασκευή του κλασικού τραγουδιού των ανθρακωρύχων «Which Side Are you On?»