Εικόνα σου είναι, Χρυσοχοΐδη, και σου μοιάζουν!
Δώδεκα γυναίκες κατηγορούνται
Τατιάνα, Γεωργία, Βασιλική, Χριστίνα, Μαρία, Σωτηρία, Ουρανία, μια άλλη Ουρανία, Εύα, Νίκη, Αντωνία, Σνεζάνα. Αυτά είναι τα μικρά ονόματα των 12 οροθετικών γυναικών που “σκόρπιζαν το θάνατο” και που οι φωτογραφίες τους δημοσιοποιήθηκαν από την αστυνομία. Πολλές από αυτές είναι εμφανώς κακοποιημένες, με μώλωπες στα μπράτσα και στο πρόσωπο, οι οποίοι δεν φαίνονται να είναι έλκη από τη νόσο…
Αναρωτιέται κανείς τι ποίημα θα έγραφε σήμερα γι’ αυτές η Γαλάτεια Καζαντζάκη, που το συγκλονιστικό ποίημα της “Αμαρτωλό” αναρτήθηκε πριν από δύο μήνες στο σάιτ “Η λέσχη”. Σε αντίθεση με τις γυναίκες του ποιήματος, οι διαπομπευμένες οροθετικές έχουν ονοματεπώνυμο, χρόνο γέννησης και τόπο προέλευσης, αλλά δεν ξέρουμε πόσος χρόνος και τι είδους χρόνος τούς απομένει.
Υποτίθεται ότι οι αλλοδαπές θα απελαθούν. Όμως οι εγχώριες (οι 10 στις 12) θα θεραπευτούν και θα απεξαρτηθούν στις ελληνικές φυλακές; Ή μήπως θα ανοίξουν γι’ αυτές “κέντρα φιλοξενίας”, στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως έγινε με τους μετανάστες;
Και χωρίς τη Χρυσή Αυγή, με την ευγενική χορηγία της αστυνομίας και της επίσημης δικαιοσύνης, η κοινωνία εξαχρειώνεται, παραδίδεται στο φασισμό…
Στη Σμύρνη Μέλπω, Ηρώ στη Σαλονίκη στο Βόλο Κατινίτσα έναν καιρό τώρα στα Βούρλα με φωνάζουν Λέλα
ο τόπος μου ποιος ήταν, ποιοι οι δικοί μου αν ξέρω ανάθεμά με σπίτι, πατρίδα, έχω τα μπουρδέλα.
Ως κι οι πικροί μου χρόνοι, οι παιδικοί μου θολές, σβησμένες ζωγραφιές κι είν’ αδειανό σεντούκι η θύμησή μου
το σήμερα χειρότερο απ’ το χτες και τ’ αύριο απ’ το σήμερα θε να ‘ναι φιλιά από στόματ’ άγνωστα, βρισιές κι οι χωροφύλακες να με τραβολογάνε
γλέντια, καβγάδες ως να φέξει αρρώστιες, αμφιθέατρο, Συγγρού κι ενέσεις 606
πνιγμένου καραβιού σάπιο σανίδι όλ’ η ζωή μου του χαμού
μ’ από την κόλασή μου σου φωνάζω εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω…
Διαβάστε τη θέση μας για τις ναζιστικού τύπου διαπομπεύσεις
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.