«Εμμονές γεροντοκόρης» για τον Αλέξη Τσίπρα η αυτοτέλεια της Αριστεράς

Δείξε μου το σύμμαχό σου…

 του Γιώργου Λαουτάρη

Πιο συγκεκριμένες μορφές παίρνει η περίφημη φράση «θα συμμαχήσουμε ακόμη και με τον διάβολο» που είχε πει σε συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση ο Αλέξης Τσίπρας. Μια νέου τύπου αμφίπλευρη διεύρυνση, όπως έλεγαν παλιότερα, δρομολογείται στην Κουμουνδούρου το τελευταίο διάστημα, η προσέλκυση παραγόντων στην κατεύθυνση της σοσιαλδημοκρατίας και της …Δεξιάς.

Η παρουσία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην τελετή μνήμης για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή αποδεικνύεται ότι ήταν κάτι παραπάνω από στιγμιαίο λάθος ή μια θεσμική επιλογή. Ήταν μια υπολογισμένη κίνηση με συνέχεια. Σε νέα παρέμβασή του, αυτή τη φορά ως προσκεκλημένος του ιδρύματος (ΙΝΕΡΠΟΣΤ) που διευθύνει ο Γεράσιμος Αρσένης και σε συνέδριο που συνδιοργάνωσε με το Ινστιτούτο Λεβί, ο Αλέξης Τσίπρας αναφερόμενος στην πολιτική κληρονομιά του Ούγκο Τσάβες, επέλεξε να εξάρει την πολιτική πολυσυλλεκτικότητα των επαναστατικών κυβερνήσεων της Βενεζουέλας: «Όρκισε και υπουργούς όχι από το χώρο του κέντρου αλλά και από το χώρο της Δεξιάς», υπογράμμισε και εξήγησε ότι οι πρώτες κυβερνήσεις Τσάβες δεν ήταν «της Αριστεράς» αλλά «λαϊκής σωτηρίας». Με έκδηλη μάλιστα αποστροφή, ανέλυσε πως η Αριστερά πρέπει να αποβάλει τις «εμμονές» της: «Μια Αριστερά που σε περίοδο καταστροφής, κάνει σαν τη γεροντοκόρη ή σαν το γεροντοπαλίκαρο, το ένα μας ξινίζει και το άλλο της βρωμάει, δεν μπορεί να δώσει λύσεις», ανέλυσε, καταλήγοντας ότι «μια Αριστερά που το σκέφτεται στο όνομα της καθαρότητας να αναζητήσει συμμαχίες μη τυχόν της πει κανείς ότι συζητά με το διάβολο, δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσει το διάβολο».

Από τις τοποθετήσεις των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύεται ότι δεν πρόκειται για κάποια απόκλιση του προέδρου, αλλά για επεξεργασμένη τακτική: Χαρακτηριστικά, ο Γιάννης Δραγασάκης σε συνέντευξή του στην Εποχή, υπογράμμισε πως «το τι είναι ή δεν είναι αριστερό δεν θα κριθεί μέσα σε κλειστά γραφεία, αλλά μέσα από την ανοιχτή συζήτηση με τους πολίτες, τους εργαζόμενους, το λαό». Πιο συγκεκριμένος έγινε το μέλος της Γραμματείας του κόμματος, Γιάννης Μπαλάφας, που σε ερώτηση σε ραδιοφωνική του συνέντευξη (Αθήνα 9,84) αν η πρόταση συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει ψηφοφόρους της δεξιάς δεξαμενής, τόνισε ότι «πολλές φορές αυτές οι διακρίσεις σε επίπεδο προσώπων “δεξιός – αριστερός” σήμερα έχουν και μια σχετικότητα».

Άλλωστε, η προαναφερθείσα συμμετοχή του Αλέξη Τσίπρα στη διημερίδα του ΙΝΕΡΠΟΣΤ, βασικό στόχο είχε τη συνεύρεση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, με την πρόεδρο της Κοινωνικής Συμφωνίας, Λούκα Κατσέλη. Η πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Παπανδρέου στην τοποθέτησή της θέλησε να δώσει ένα στίγμα που να προσαρμόζεται στο προφίλ συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ: «Το κοινωνικό μέτωπο της αντιμνημονιακής πολιτικής», είπε η Λ. Κατσέλη, «χρειάζεται πολιτική έκφραση» και τόνισε χαρακτηριστικά ότι ενώ «υπάρχουν διαφορές μεταξύ μας, όλοι καλούμαστε να κάνουμε υπερβάσεις. Να αφήσουμε πίσω τον εγκλωβισμό μας στα όρια του γνώριμου περίγυρού μας. Καλούμαστε να αποφασίσουμε να δράσουμε συλλογικά και ανατρεπτικά».

Η αναζήτηση συμμάχων στα στρατόπεδα των μέχρι χτες αντιπάλων βασίζεται στην υπέρ πάντων προτεραιότητα που δίνει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στην ανάληψη της κυβέρνησης, χωρίς ουσιαστικό διάλογο για το προγραμματικό περιεχόμενο της πολιτικής που θα ασκηθεί. Με τη σημερινή πολιτική γεωγραφία, είναι σαφές ότι δύσκολα θα διαμορφωθεί μια αυτοδύναμη πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, επομένως προλειαίνεται το έδαφος για τις …μεταγραφές. Είναι χαρακτηριστικό της διαχειριστικής εμμονής της Κουμουνδούρου το γεγονός ότι αποδίδει τις σχεδιαζόμενες «αποστασίες» της στην …Αριστερά. «Αν η πρόταση κοινού μετώπου είχε γίνει δεκτή από το ΚΚΕ, ίσως σήμερα να είχαμε μία άλλη κυβέρνηση», είπε για παράδειγμα ο Πάνος Σκουρλέτης, μετατοπίζοντας τη συζήτηση από το πολιτικό πρόγραμμα, αποκλειστικά στις συμμαχίες.

Τη σαφή της διαφοροποίηση καταγράφει πάντως στη συζήτηση αυτή η Αριστερή Πλατφόρμα. Όπως είπε μιλώντας στο Πριν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, «εμείς μιλάμε για κυβέρνηση της Αριστεράς και συμμαχίες μόνο σε αυτή τη βάση, όχι κυβερνήσεις της Κεντροαριστεράς». Περαιτέρω, σημείωσε ότι «κοινός παρονομαστής των συμμαχιών πρέπει να είναι ένα αντιμνημονιακό προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής προοπτικής και όχι η πάση θυσία παραμονή στο ευρώ». Ενόψει του Συνεδρίου του κόμματος, η ακριβής ημερομηνία του οποίου ακόμη αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης, εκδηλώνονται νέες πρωτοβουλίες. Μετά τη «συνάντηση της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς» που διοργάνωσε στις αρχές Μαρτίου το Rproject, μια νέα ομάδα, ο «Μαρξιστικός Χώρος Μελέτης και Έρευνας» ανακοίνωσε τη πραγματοποίηση μαρξιστικού συνεδρίου στις αρχές Απριλίου με θέμα «Ακύρωση Μνημονίου, κατάργηση δανειακών συμβάσεων, διαγραφή χρέους».

 

Πηγή: Εφημερίδα Πριν.

Απάντηση