Η «Συμμορία των Τεσσάρων» για πρώτη φορά στην Ελλάδα
Για πολλούς από μας το φεστιβάλ των Αναιρέσεων αποτελεί και το εναρκτήριο λάκτισμα του καλοκαιριού, καθότι το έχουμε συνδέσει με αναμνήσεις με πλούσια πολιτιστική αξία. Έτσι λοιπόν και φέτος το φεστιβάλ των Αναιρέσεων κορυφώνεται στα ίδια σημεία (7/6 στην Αθήνα και 8/6 στη Θεσσαλονίκη).
Με μία μοναδική εξαίρεση, που το κάνει φυσικά να διαφέρει από τα προηγούμενα, ανεβάζοντας τον πήχη των προσδοκιών στα ύψη: Η συμμετοχή για πρώτη φορά στην Ελλάδα του ιστορικού ριζοσπαστικού post-punk ροκ συγκροτήματος Gang of Four!
Σύμφωνα με το μουσικό περιοδικό MOJO, το συγκρότημα έχει επηρεάσει αρκετά πολλά από τα νεώτερα ροκ ρεύματα που εμφανίστηκαν στα 80s και 90s. Καλλιτέχνες που έχουν σημαδέψει μια εποχή στο χώρο της μουσικής, όπως τους Flea των Red Hot Chili Peppers, Tad Doyle (TAD), Kurt Cobain (Nirvana) και Michael Stipe (REM), έχουν εκφραστεί δημόσια για το πόσο τους επηρέασαν οι επιρροές των Gang of Four, τόσο μουσικά όσο και σε επίπεδο ύφους και αισθητικής. Ενώ δεκάδες είναι οι ροκ μπάντες που ο ήχος τους θυμίζει εν πολλοίς Gang Of Four, όπως αυτός των Rage Against The Machine, του Franz Ferdinand, των Futureheads και των Kaiser Chiefs και πολλών άλλων.
Φυσικά το ρεύμα της επιρροή τους δεν θα μπορούσε να μην έφτανε και εντός των συνόρων. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι το ελληνόφωνο ροκ συγκρότημα Τρύπες με το τραγούδι “Ταξιδιάρα Ψυχή” να ακολουθεί τη μελωδία του τραγουδιού “Damage Goods” από το πρώτο τους δίσκο το Entertainment! Αυτό ήταν και το δισκογραφικό ντεμπούτο των Gang Of Four, και που τους ανέδειξε στο μουσικό στερέωμα το 1979. Ο εν λόγω δίσκος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους post-punk δίσκους όλων των εποχών. Επίσης, επιρροές έχουν δεχτεί και τα Μωρά στη Φωτιά του Στέλιου Σαλβαδόρ, μία άλλη σπουδαία ελληνόφωνη ροκ μπάντα που το κοινό των Αναιρέσεων θα έχει την τύχη να ακούσει και να δει από κοντά.
Το 2004 έγινε η τρίτη και οριστική επανένωση της μπάντας. Δύο φορές είχαν ενωθεί τη δεκαετία του 90 από την στιγμή που σταμάτησαν το 1983. Το 2006 αποχώρησαν ο μπασίστας Dave Allen και ο ντράμερ Hugo Burnham για να τους αναπληρώσουν οι Thomas McNeice και Mark Heaney αντίστοιχα.Ο John Gaoler παραμένει στο μικρόφωνο. Στο φεστιβάλ Αναιρέσεις αναμένεται να παρουσιάσουν τη νέα του δουλειά ελπίζοντας φυσικά να παίξουν και όλα τα κομμάτια τους που έγραψαν ιστορία.
Οι Gill και King, ως οι «πρωτογενείς δημιουργικές δυνάμεις» της μπάντας, έφεραν μαζί τους επιρροές, που κυμαίνονται από την νεο-μαρξιστική Σχολή της Φραγκφούρτης έως την «συναινετική» punk σκηνή της άλλης πλευράς του Ατλαντικού. Ο κιθαρίστας και παραγωγός Andy Gill, ήταν διαχρονικά ο πιο εξωστρεφής της μπάντας και με τη προσωπικότητα του εμπλούτιζε τον ριζοσπαστισμό της. «H συμμορία των 4 ήταν μια ομάδα ανθρώπων με καταπληκτική χημεία σε μουσικό και πολιτικό επίπεδο που η σύνθεση της παρέας μόνο τυχαία δεν ήταν».
«Εμείς δεν γράφουμε για πολιτική! Είμαστε μέρος της πολιτικής».
«Οι άνθρωποι που λένε ότι τότε ότι ήταν πιο ριζοσπαστικοί και απόλυτοι όταν ήταν νέοι και όταν μεγαλώνουν λένε ότι δεν είναι πια» προσβάλουν τους νέους, είχε υπογραμμίσει πριν μερικά χρόνια ο πρώην τραγουδιστής της συμμορίας Κινγκ. Ενώ σε ερώτηση αν η μουσική που παίζανε την περίοδο 1978-1982 θα μπορούσε να απηχεί και την σημερινή κατάσταση δηλώνει «ενθουσιασμένος για τους φοιτητές που εξεγείρονται για την αύξηση των διδάκτρων τους από την βρετανική κυβέρνηση και πολύ περήφανος πατέρας που η κόρη του συμμετείχε στις διαδηλώσεις»
Πώς όμως ονόμασαν το συγκρότημα Gang of Four;
Το όνομα Gang of Four ήταν ιδέα ενός μέλους των Mekons μιας άλλης post-punk rock μπάντας του Λιντς. Τα μέλη του σπούδαζαν και αυτά στην ίδια σχολή με τη συμμορία. Έτσι ο τραγουδιστής τους Τζον Λανγκφορμ έδειξε στους Gill και King ένα άρθρο σε μια εφημερίδα για μια άλλη συμμορία των τεσσάρων.
Οι Gang of Four ονομαζόταν και η γνωστή «συμμορία των τεσσάρων» μελών του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στα χρόνια της «Πολιτιστικής Επανάστασης». Όπως ονομάστηκε, δηλαδή, το κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο της δεκαετίας 1966-1976, στο πλαίσιο της ιδεολογικής διαπάλης εντός του ΚΚΚ και γρήγορα επεκτάθηκε στη Κίνα. Ανάμεσά στους Gang of Four και η σύζυγός του Τζιανγκ Τζινγκ, που έπαιξε και αυτή καθοριστικό ρόλο πλάι στον «Μεγάλο Τιμονιέρη» ότι ο κομμουνισμός κινδύνευε από τους καλλιτέχνες και τα λάιτ στελέχη που είχαν το πάνω χέρι στο κόμμα.
«Αφήστε 100 λουλούδια να ανθίσουν, 100 σχολές σκέψης να συναγωνιστούν» είχε πει ο Μάο. Μετά από λίγα χρόνια το μένος ξεχείλιζε στις τάξεις του Κόμματος. Το σύνθημα για την «Πολιτιστική Επανάσταση» είχε δοθεί τότε από το Πολιτικό Γραφείο του Κόμματος στις 16 Μαΐου 1966, καταγγέλλοντας συλλήβδην κομματικά στελέχη, κυβερνητικούς αξιωματούχους, στρατιωτικούς και καλλιτέχνες ως αντεπαναστάτες. Την κατάσταση είχαν πάρει πάνω τους, με προτροπή του Μάο, μαθητές και φοιτητές. Οι νεαροί «ερυθροφρουροί» μαθητές και φοιτητές, όπως ονομάστηκαν, αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση να αλλάξουν τις συνειδήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων και ο κινεζικός πολιτισμός τέθηκε υπό διωγμό. Προκλήθηκαν ακόμη και κυκλοφοριακά προβλήματα, όταν οι νεαροί ερυθροφρουροί αποφάσισαν ότι τα κόκκινα φανάρια και όχι τα πράσινα θα πρέπει να σημαίνουν ελεύθερη διέλευση. Μοναδικός οδηγός ενός ολόκληρου λαού γίνεται το «Κόκκινο Βιβλίο» με τις σκέψεις του Μάο.
Με τον θάνατο του Μάο Τσε Τουνγκ στις 9 Σεπτεμβρίου του 1976 η χήρα του και τα υπόλοιπα μέλη της «Συμμορίας των Τεσσάρων» φυλακίστηκαν. Η κινεζική εκδοχή των Gang of Four θεωρήθηκε από τη νέα ηγεσία του ΚΚΚ ως μία από τις δύο μεγαλύτερες «αντεπαναστατικές δυνάμεις» στη σύγχρονη κινεζική ιστορία. Αξίζει να σημειωθεί ότι νέος ηγέτης έγινε ο ανανεωτής Ντεγκ Σιάο Πινγκ που έβαλε τα θεμέλια για να οδηγηθεί η Κίνα στο δρόμο του αχαλίνωτου καπιταλισμού και της κατάπτωσης του σήμερα.
Σε αντίθεση με τoυς Gang of Four της Κίνας μία άλλη Gang of Four –αυτή της βρετανικής πολιτικής σκηνής των 80ς- είχε γίνει γνωστή για τη «μετριοπάθεια» της και για τη συμβολή της στην αστική μετάλλαξη του βρετανικού Εργατικού Κόμματος. Οι Roy Jenkins, David Owen, ο Bill Rodgers και Shirley Williams, όλα στελέχη μέσα στο Εργατικό Κόμμα και όλοι «μετριοπαθείς» δημιούργησαν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SDP) το 1981 που ίσχυσε μέχρι το 1988. Οι τέσσερις άφησαν το Εργατικό Κόμμα, ως αποτέλεσμα των αλλαγών που θεσπίστηκε στο συνέδριο του Wembley το 1981 όταν και πέρασε η γραμμή της απόσυρσης του κόμματος από την ΕΟΚ. Για την ιστορία ο Roy Jenkins είχε διατελέσει Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο λόγος της αποχώρησης της «συμμορίας των τεσσάρων» από το Εργατικό Κόμμα ήταν γιατί πίστευαν ότι αυτό είχε γίνει πολύ αριστερό και ότι επίσης είχαν διεισδύσει στις αποκεντρωμένες εκλογικές περιφέρειες αρκετές τροτσκιστικές ομάδες των οποίων οι θέσεις ήταν “too radical”. Αυτή η κίνηση έχει την σημασία της στην ιστορία γιατί άνοιξαν το δρόμο της σύγχρονης αστικής μετάλλαξης στα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας ανά την Ευρώπη.
7 ΙΟΥΝΗ ΑΘΗΝΑ (Γεωπονική Σχολή – Ιερά οδός 54, Ελαιώνας)
8 ΙΟΥΝΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (Πρώην Στρατ/δο ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ – είσοδος έναντι δημαρχείου Σταυρούπολης)
Είσοδος 5 €