«Ρεύμα στις δυνάμεις διαμαρτυρίας».  Τι ξέρουν και φοβούνται;

Ενδεικτικό των προθέσεων του συστήματος το άρθρο της Τετάρτης του διευθυντή της Καθημερινής Αλέξη Παπαχελά που καλεί ουσιαστικά τους πολίτες να αλλάξουν μυαλά και να ακούνε περισσότερο Σκάι καθώς όπως παραδέχεται ««Ρεύμα ή αέρας νίκης δεν φαίνεται για κανέναν στο φιλοευρωπαϊκό στρατόπεδο. Αντιθέτως, ρεύμα έχουν οι δυνάμεις της διαμαρτυρίας, έστω και της άλογης διαμαρτυρίας».  Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ανεξάρτητοι Έλληνες είναι υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε και στο Ευρώ αλλά δεν εντάσσονται στους «φιλοευρωπαϊστές» κατά τον αρθρογράφο. Ο όρος μνημονιακό στρατόπεδο θα ήταν πολύ πιο ακριβής και ειλικρινής.  «Οσο θα πλησιάζουμε στις κάλπες, θα γίνεται πιο ξεκάθαρο ποια είναι τα διλήμματα και το διακύβευμα» τονίζει.  Ποιο είναι όμως αυτό:

«Οι άνθρωποι του μεσαίου χώρου αντιλαμβάνονται πόσο κρίσιμο είναι να σχηματισθεί μια φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία στις κάλπες, να πάρουν δηλαδή Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Συμμαχία, Δράση και ίσως η Δημοκρατική Αριστερά πάνω από 50%. Χωρίς μια τέτοια πλειοψηφία θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κυβερνηθεί η χώρα στις δύσκολες συνθήκες των επόμενων μηνών» σημειώνεται.  Και τι θα γίνει τότε θα ακυρωθεί το μνημόνιο; Θα μας διώξουν από το ευρώ;

Ψηφίστε μνημονιακά γιατί χανόμαστε δηλαδή. Τα ακραία νεοφιλελεύθερα εξωκοινοβουλευτικά γκρουπούσκουλα του 0,2% βαπτίζονται «μεσαίος χώρος». Μεσαίος χώρος ήταν μέχρι πρότινος για την καθημερινή και το κεφάλαιο (και ακόμα είναι)  και ο ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρης. Κυβερνητικός εταίρος μάλιστα. Αύριο μεσαίος χώρος ίσως είναι η Χρυσή Αυγή που υποστηρίζει να σταματήσουν οι απεργίες και ότι για την κρίση ευθύνονται οι ξένοι μετανάστες.  Πίσω από τον αντιμνημονιακό μανδύα δηλαδή κρύβεται η ίδια ατζέντα.  Στην πραγματικότητα αυτά που ενώνουν το μνημονιακό στρατόπεδο με το παρακράτος είναι περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν.

Την ίδια ακριβώς ορολογία και επιχειρηματολογία παρουσιάζει και το πολιτικό προσωπικό. Το «δίλημμα των εκλογών, η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας» δηλώνει τώρα και ο Ε. Βενιζέλος.  Τα ίδια πάνω κάτω και ο Σαμαράς.   Βαπτίζουν «μεσαίο χώρο» δηλαδή  το κοινωνικό ολοκαύτωμα των δύο εκατομμυρίων ανέργων, των εκατομμυρίων ημι-άνεργων που ποτέ τους δεν έχουν γνωρίσει σταθερή εργασία και δικαιώματα και των μισθών των 400 και 500 ευρώ.