Το διαβάσαμε και αυτό: «Η επανέκδοση της Ελευθεροτυπίας αποτελεί…. δικαίωση των θυσιών των Ελλήνων»!!!

Αναγνώστη νόμιζες ότι τα έχεις διαβάσει όλα; 

 

«Ο στρατός μας που πήγε στην Κορέα

πολεμούσε για ιδανικά

είχε πνίξει τους κίτρινους στο αίμα

δείχνοντάς τους τι θα πει λευτεριά».

 

(H επανέκδοση της «Ε» με παρένθετο εργοδότη, απλήρωτους εργαζόμενους και ενοικιαζόμενους συντάκτες) «Είναι μια  νίκη για την Ελλάδα και κατά συνέπεια η απόδειξη ότι οι τεράστιες θυσίες που αποδέχτηκε και έκανε πράξη ο ελληνικός λαός αρχίζουν να αποφέρουν καρπούς».

 

Αυτό το παλιό στρατιωτικό εμβατήριο θυμίζει ο διθύραμβος που πλέκει ένας Ιταλός λόγιος στη νέα «Ελευθεροτυπίας», υποστηρίζοντας ότι η επανέκδοσή της:

«Είναι η νίκη όλων των εργαζομένων που συνεργάζονται για τη σύνταξη αυτής της εφημερίδας».

«Είναι μια  νίκη για την Ελλάδα και κατά συνέπεια η απόδειξη ότι οι τεράστιες θυσίες που αποδέχτηκε και έκανε πράξη ο ελληνικός λαός αρχίζουν να αποφέρουν καρπούς».

 

«Η υπομονή που επέδειξαν» (εννοεί οι δημοσιογράφοι, οι διοικητικοί και οι τυπογράφοι της «Ελευθεροτυπίας») «αποδεικνύει ότι μπορεί κανείς να πετύχει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα μαχόμενος με αποφασιστικότητα και θάρρος για να θριαμβεύσουν ιδέες και ιδανικά».

 

Το κείμενο αυτό, που θα μπορούσε θαυμάσια να το υπογράφει ο Ε.Τ. του Σπίλμπεργκ, γράφτηκε από τον Λουί Γκοντάρ, σύμβουλο του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας, ακαδημαϊκό και καθηγητή μυκηναϊκής φιλολογίας και αρχαιολογίας.

 

Πράγματι, η επανέκδοση της Ελευθεροτυπίας με παρένθετο εργοδότη και ενοικιαζόμενους συντάκτες είναι μια νίκη πάνω σε εκατοντάδες πτώματα απλήρωτων εργαζομένων, πάνω σε «κίτρινους» που πνίγηκαν στο αίμα της ανεργίας και της κοροϊδίας.

Μην ξεχνάμε πως η Ελευθεροτυπία, που επανεμφανίζεται ως αντιμνημονιακή, σταμάτησε να πληρώνει μισθούς το καλοκαίρι του 2011.

Οπως όμως συνέβη με τους Ελληνες στρατιώτες που συμμετείχαν στο εκστρατευτικό σώμα, την ευθύνη δεν την έχουν οι απλοί φαντάροι, οι εργαζόμενοι που  γαντζώνονται από όποια σανίδα βρουν μες στο πέλαγος της ανεργίας, αλλά οι αξιωματικοί και το πολεμικό/επιχειρηματικό επιτελείο τους.

 

Αλλο Λουί Γκοντάρ, λοιπόν, και άλλο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ.

Διαβάστε ακόμα το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Δημήτρη Ψαρά Ελευθεροτυπία «ειδικού σκοπού»

 

Απάντηση