Μπλογκ εκβιαστών και «διαφημιστικό αντάρτικο»

Στο σημερινό σκηνικό οικονομικής κατάρρευσης αρκετοί παρατηρούν πως είναι δυνατόν να λειτουργούν εκατοντάδες επαγγελματικά ιστολόγια, αρκετά με μικρή αναγνωσιμότητα και να απασχολούν -ή να ημι-απασχολούν- εργαζομένους. Η διαφημιστική πίτα είναι πολύ μικρή και ειδικά στο χώρο του ίντερνετ είναι συντριπτικά μικρότερη εκείνης των έντυπων φύλλων. Πριν από ένα, ενάμιση χρόνο η αναλογία της διαφήμισης σε έντυπα και ηλεκτρονικά πόρταλ ήταν ακόμα 90-10 υπέρ των «φυλλάδων» που τυπώνονται σε «¨νεκρά δέντρα».   Πως γίνεται τα περιοδικά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και τα πόρταλ της διπλανής πόρτας να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια;  Πέρα από την εύλογη απάντηση ότι ένα blog απασχολεί ελάχιστους εργαζομένους σε σχέση με ένα παραδοσιακό μέσο, αυτά τα παραπόρταλ-παραμπλογκ-παρασάιτ  χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες. Πρώτη είναι αυτή των μπλογκ-ιστοσελίδων που ανήκουν ή εξυπηρετούν  συγκεκριμένα πολιτικά-επιχειρηματικά συμφέροντα. Κάθε πρωτοκλασάτος βουλευτής από αυτούς που ξοδεύουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ στην προεκλογική του εκστρατεία έχει -εκτός από την επίσημη ιστοσελίδα- και από ένα τουλάχιστον ανεπίσημο ιστολόγιο το οποίο χρησιμοποιεί για να προωθεί τη δράση του ή για να χτυπάει τους πολιτικούς του αντιπάλους.  Ακόμα δεκάδες επιχειρηματίες κάνουν αυτή τη δουλειά προκειμένου να πουλήσουν εκδούλευση σε πολιτικούς ή άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα.  Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει το θλιβερό φαινόμενο των μπλογκ εκβιαστών που ζουν  και ζητούν «διαφήμιση» σε αντάλλαγμα ευνοϊκή μεταχείριση και για να μη βγάλουν «βρωμιές στη φόρα».  Δείτε σχετική καταγγελία του Πάνου Καμμένου στο twitter.

Ακόμα χιλιάδες διαφημιστές και δημοσιογράφοι εργάζονται σε σόσιαλ μίντια προωθώντας συγκεκριμένες εταιρείες ή πολιτικούς λειτουργώντας ως γραφείο τύπου και παράλληλα δεκάδες υποδύονται στα σόσιαλ μίντια celebrities προκειμένου οι τελευταίοι να αποδείξουν ότι είναι προσιτοί στο κοινό και να διαφημιστούν μέσω του guerilla marketing.  Αυτό είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια και δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό από τη σκοπιά των εργαζομένων.

Φυσικά πέρα από τα χιλιάδες εθελοντικά blog υπάρχουν και πάρα πολλές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες που δεν κινούνται σε «σκοτεινά» μονοπάτια, ούτε κάνουν γκρίζα διαφήμιση και επιδιώκουν απλά να προωθήσουν  με όλες τις αντιφάσεις, τις δυνατότητες  και τις αδυναμίες τους ένα εναλλακτικό μοντέλο ενημέρωσης σε γκρίζους καιρούς.

Απάντηση