«Το κίνημα της πατάτας δεν άγγιξε το αρνί»
Οι μεσάζοντες τρώνε το αρνί
Υψηλές τιμές και ανεπάρκεια αμνοεριφίων στην αγορά
Έτσι έλεγαν οι παρουσιαστές του βραδινού δελτίου του Μega τη Μεγάλη Παρασκευή, μια φράση που πριν ένα χρόνο θα μας φαινόταν ακατανόητη, όμως τώρα έχει την εξήγησή της. Αυτό που εννοούσαν ήταν ότι η τιμή του πασχαλινού αρνιού ΔΕΝ μειώθηκε, ενώ οι μεσάζοντες, αντί να πάρουν το μάθημά τους από την πατάτα, πήραν τη ρεβάνς κερδοσκοπώντας ασύστολα!
«Πετάει, πετάει το αρνί», έλεγαν παλιά οι γελοιογραφίες της Μεγάλης Εβδομάδας, που απεικόνιζαν ένα φτερωτό τετράποδο και εννοούσαν ότι η τιμή του αρνιού έχει φτάσει στα ύψη.
Φέτος η τιμή του αρνιού δεν πέταξε, έμεινε στα περυσινά επίπεδα, όμως πέταξε, εξαφανίστηκε το ίδιο το αρνί! Από το φόβο της μειωμένης αγοραστικής κίνησης λόγω της κρίσης, η ποσότητα των αμνοεριφίων που έφτασε στην αγορά της Αθήνας ήταν μικρότερη σε σχέση με πέρυσι.
Ωστόσο, ο Έλληνας δεν απαρνιέται έτσι εύκολα τον οβελία. Κρίση, κρίση, αλλά όλο και κάποιο κοψίδι θα υπάρχει και για μας. Η κρίση δεν μείωσε τη ζήτηση για αρνί, αλλά χτύπησε κατακέφαλα την πασχαλινή έξοδο των Αθηναίων, που φέτος ήταν πολύ μικρότερη από πέρυσι, λόγω της αυξημένης τιμής της βενζίνης, καθώς των ατμοπλοϊκών εισιτηρίων και όχι βέβαια λόγω της απεργίας της ΠΝΟ, όπως λένε κυβέρνηση και παπαγαλάκια.
Έτσι, κωμικοτραγικά επεισόδια ξετυλίγονταν το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου στα συνοικιακά κρεοπωλεία και στα σούπερ μάρκετ. Τα αμνοερίφια ήταν άφαντα και μόνο λίγα κεφαλάκια είχαν μείνει στους πάγκους. Η έλλειψη ήταν ήδη αισθητή από τη Μεγάλη Παρασκευή, όπου η τιμή των αρνιών και των κατσικιών αυξήθηκε κατά 1 ευρώ το κιλό, ενώ το Μ. Σάββατο η τιμή ξεκίνησε από 11,90 το κιλό! Ανάρπαστα έγιναν τα κατεψυγμένα «χεράκια» Νέας Ζηλανδία, ενώ σε αρκετά σούπερ μάρκετ δεν υπήρχε ούτε μοσχάρι ούτε κοτόπουλο, μόνο χοιρινό και γαλοπούλα Ιταλίας. Σε κάποια σούπερ μάρκετ έφταναν αμνοερίφια, αλλά σε περιορισμένες ποσότητες και γι’ αυτό στους επίδοξους αγοραστές είχαν μοιραστεί χαρτάκια με αριθμό προτεραιότητας. Μόνο που η προτεραιότητα ήταν αδύνατο να τηρηθεί και οι πελάτες, οι περισσότεροι βιοπαλαιστές και συνταξιούχοι, διαγκωνίζονταν για το ποιος θα πρωτοπρολάβει. «Αυτή η συκωταριά είναι δική μου» και «Αυτό το μπούτι εγώ το ζήτησα πρώτος!»
Ταυτόχρονα, στα συνοικιακά χασάπικα, οι κρεοπώλες έκρυβαν στα ψυγεία τους, μέσα σε σακούλες, λίγο αρνίσιο ή κατσικίσιο κρέας για τους «καλούς», τους τακτικούς πελάτες τους και απαντούσαν με ένα ξερό «δεν έχω» στους περαστικούς, τους ευκαιριακούς –σκηνές που παρέπεμπαν στους λαδέμπορους της Κατοχής. Μόνο μαύρη αγορά αρνιού δεν στήθηκε…
Αναρωτιόμαστε αν οι μνημονιακοί πολιτικοί και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους θα κάνουν δηλώσεις του τύπου «αυτά θα πάθει η αγορά, αν επιστρέψουμε στη δραχμή!»
Χρονιάρα μέρα, ας μη βλέπουμε το ποτήρι μισοάδειο. Καλό Πάσχα και καλή σας όρεξη, είτε ψήσετε αρνί είτε βολευτείτε με πατάτες κι ένα κεφαλάκι στο φούρνο!