Oι «αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι» κέρδισαν για άλλη μια φορά;

Αναβολή της εκτέλεσης, όχι χάρη έδωσε η Βουλή σε μια κατηγορία μελλοθανάτων

Με αισθήματα (προσωρινής) ανακούφισης έγινε δεκτή από τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ η καταψήφιση σήμερα στη Βουλή της διάταξης  που προέβλεπε την ένταξη και του κλάδου υγείας του Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Προσωπικού Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ) στον ΕΟΠΥΥ, η οποία πρόστέθηκε χθες στο νομοσχέδιο για τις ιδιωτικοποιήσεις, καθώς 136 ψήφισαν «ναι» και 143 «όχι», ενώ παρόντες δήλωσαν 14.

Προσωρινή αναδίπλωση. Η κυβέρνηση –ή μάλλον οι πολιτικοί- χρειάζονται συμμάχους στο δημοσιογραφικό χώρο και οι σύμμαχοι αυτοί δεν είναι οι δημοσιογράφοι που δουλεύουν με μπλοκάκι, αλλά εκείνοι που έχουν βήμα: στην τηλεόραση, τις εφημερίδες, το ραδιόφωνο. Το σύστημα χρειάζεται τα φερέφωνά του, το ιερατείο του και φυσικά αδιαφορεί για τους χιλιάδες είλωτες του Τύπου (δημοσιογράφους και τεχνικούς).  Μόνο που δεν μπορεί να τσακίσει, να εκμηδενίσει τους είλωτες χωρίς να τσαλακώσει λιγάκι και τους προνομιούχους, εντάσσοντας και αυτούς στην κουρελαρία του ΕΟΠΠΥ.

Οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι στον Τύπο δεν κέρδισαν τίποτα γιατί κάθε μέρα χάνουν, κάθε μέρα η εργασία τους γίνεται όλο και πιο φτηνή, ενώ θερίζει η ανεργία. Αυτός που κερδίζει είναι ο κοινωνικός αυτοματισμός, το μίσος των πολλών προς ένα κομμάτι των πολλών… Καλώς ή κακώς οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ ήταν ο μόνος κλάδος που βρέθηκε στους δρόμους την ημέρα ψήφισης των μέτρων. Μακάρι στον αγώνα να μην κυριαρχούσε ο συντεχνιακός χαρακτήρας και η κοινωνία να ήταν στο πλευρό και όχι απέναντι.

Είναι αυτονόητο ότι αυτό που σήμερα προέχει είναι να μην περάσουν τα μέτρα, να πέσει η κυβέρνηση. Και ο κύριος εχθρός δεν είναι η συντριπτική πλειονότητα των δημοσιογράφων, ούτε ακόμα και η ΕΣΕΗΑ, με τις εγγενείς αδυναμίες της.