Τιμή στη μεγάλη αντιφασιστική νίκη

68 χρόνια από την πτώση του Βερολίνου και την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας από τον Κόκκινο Στρατό. 

Ο Βασίλης Βασιλικός είχε πει:  «Αν γίνει 3ος Παγκόσμιος πόλεμος, να δούμε ποιος θα σώσει την ανθρωπότητα, αν όχι οι κομμουνιστές».

Κι όντως: Στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, η Σοβιετική Ένωση έσωσε την ανθρωπότητα από τον χιτλερισμό.

Σχόλιο του A.M 

 Πολεμώντας μόνοι τους (ενώ οι »σύμμαχοι» ΗΠΑ και Βρετανία αρνούνταν να μπούνε σε αποφασιστικές μάχες απέναντι στους Ναζί), και με πρωτοφανές κόστος: 27 εκατομμύρια σοβιετικοί πολίτες νεκροί. Καταστράφηκαν και ληστεύτηκαν 1.710 σοβιετικές πόλεις, πάνω από 70 χιλιάδες χωριά και κεφαλοχώρια μετατράπηκαν σε στάχτες και ερείπια. Καταστράφηκαν 32 χιλιάδες βιομηχανικές επιχειρήσεις, 65 χιλιάδες χιλιόμετρα σιδηροδρομικές γραμμές. Συνολικά είχαν αρπαχθεί ή καταστραφεί αγαθά αξίας 2.6 τρισεκατομμύρια ρούβλια! (δηλαδή όλα τα αγαθά που υπολογίζεται πως κατακτήθηκαν μέσα σε 30 περίπου χρόνια με τον μόχθο του σοβιετικού λαού!).

Όχι! Τον πόλεμο δεν τον κέρδισε κανείς άλλος! Το κόστος της Σοβιετικής Ένωσης υπολογίζεται συνολικά σαν ίσο με τρεις φορές το κόστος όλων των υπόλοιπων δυνάμεων μαζί!

Ήταν όμως ανθρωπιστικό, παγκόσμιο, ουμανιστικό το καθήκον του Κόκκινου Στρατού και του Σοβιετικού λαού, για αυτό και σημείωσαν την πιο λαμπρή νίκη στην ιστορία της ανθρωπότητας!

Αγαπούσαν όλους τους λαούς, και ξέραν ότι η ιστορία θα τούς ανταμείψει για αυτό!

Όσο και αν θέλουν να αποκρύψουν την αλήθεια, εμείς το ξέρουμε πως χρωστάμε την ελευθερία μας στους κομμουνιστές που πολέμησαν τον φασισμό από άκρη σε άκρη της γης στήνοντας παρτιζάνικα τμήματα ενάντια στον κατακτητή!

Ο Στάλιν, είπε κατά τον εορτασμό για την λήξη του πολέμου στην Κόκκινη Πλατεία:  «Λυπάμαι που δεν θα ζήσω χίλια χρόνια για να μπορώ να υμνήσω όπως πρέπει τον αγώνα των Ελλήνων ανταρτών απέναντι στους ναζί που τόσο μας βοήθησε», ή σε μια άλλη αποστροφή ενός παλιότερου λόγου του διαβάζουμε: » Όταν νικήσουμε, θα μπούμε στη Βουλγαρία ως τιμωροί, στη Γιουγκοσλαβία ως ελευθερωτές και στην Ελλάδα ως προσκυνητές.»

Για αυτό και σήμερα, 9η Μάη, ημέρα της αντιφασιστικής νίκης των λαών, ημέρα που παραδόθηκαν οι ναζήδες στον Κόκκινο Στρατό, το χρέος μας παραμένει ακέραιο απέναντι στους τόσους νεκρούς μας να συνεχίσουμε να τσακίζουμε όπως και τότε τον φασισμό!

Γιατί, όπως λέει και ο ποιητής:

Τιμή σ’ εσέ γι’ αυτό που ο αγέρας φέρνει,

γι’ αυτό που τραγουδήθηκε, γι’ αυτό που τραγουδιέται,

τιμή για τα παιδιά σου, τις μανάδες

και για τους εγγονούς σου, Στάλινγκραδ.

Τιμή στον πολεμάρχο της ομίχλης,

τιμή στον κομισσάριο, στο στρατιώτη,

τιμή στον ουρανό του φεγγαριού σου,

τιμή στον ήλιο το δικό σου, Στάλινγκραδ.

Φύλα μου ένα τουφέκι κ’ ένα αλέτρι,

κ’ ένα κομμάτι αφρού να μου φυλάξεις,

κ’ ένα κόκκινο στάχυ από τη γη σου,

μαζί μου να τα βάλουνε στο μνήμα,

για να γνωρίζουν, αν ποτέ αμφιβάλουν,

πως αν και δεν πολέμησα μαζί σου,

πως πέθανα αγαπώντας σε, πως μ’ είχες αγαπήσει`

αυτό το μαύρο ρόδι αφήνω στην τιμή σου,

αυτόν τον ύμνο αγάπης για το Στάλινγκραδ.

Pablo Neruda

Το γύρο του διαδικτύου έκανε το τραγούδι που έγραψαν οι Υπεραστικοί  ειδικά για την επέτειο της αντιφασιστικής νίκης