Στιγμιότυπα από την κεντρική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Εργαζόμενοι, νέοι, άνεργοι, αγωνιστές όλων των γενιών της Αριστεράς, του μαχητικού ταξικού κινήματος, αλλά και των κοινωνικών κινημάτων, ανταποκρίθηκαν τη Δευτέρα το απόγευμα, στο κάλεσμα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) στο κέντρο της Αθήνας. Στο ίδιο σημείο –στα Προπύλαια– που οι περισσότεροι από τους συγκεντρωμένους βρέθηκαν πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια στους αγώνες ενάντια στα μνημόνια, στην πολιτική καταλήστευσης εργατικών εισοδημάτων και δικαιωμάτων, από κυβερνήσεις, εργοδότες, Ευρωπαϊκή Ένωση και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στο ίδιο σημείο, αλλά με πολύ καλύτερους πολιτικούς όρους, θα επιδιώξει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βρεθεί την επομένη των εκλογών το εργατικό κίνημα, αλλά και το κίνημα της νέας γενιάς και των ανέργων. Πιο επικίνδυνο πολιτικά, με μεγαλύτερη μαζικότητα, αλλά και πιο αποφασισμένο για τη νικηφόρα του προοπτική… Αυτή ήταν η κοινή συνισταμένη των ομιλιών υποψηφίων και μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της Αθήνας.

  

Ομιλίες στις οποίες αποτυπώθηκε η πολυμορφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ αναδείχθηκαν στοιχεία της στρατηγικού χαρακτήρα αναμέτρησης, στην οποία καλείται να συμβάλει η επαναστατική Αριστερά, προκειμένου «οι πολεμιστές της ζωής», όπως χαρακτήρισε στην ομιλία του ο Πέτρος Παπανικολάου (υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας) τους ανθρώπους του καθημερινού μόχθου, να πιστέψουν, να διεκδικήσουν, αλλά και να κερδίσουν «τον κόσμο ολάκερο…».

Την εκδήλωση της Δευτέρας, άνοιξε ένας τέτοιος άνθρωπος… Ένας από τους πολεμιστές που για 225 μέρες στέκουν στην πύλη της Χαλυβουργίας, για να μην περάσει ο «νόμος της εργοδοτικής αυθαιρεσίας». Ο Χάρης Μανώλης, απεργός της Χαλυβουργίας και υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην περιφέρεια Αττικής, τόνισε ότι πρέπει να υπερψηφιστεί η δύναμη της επαναστατικής Αριστεράς «που συνέβαλε σημαντικά στους αγώνες της προηγούμενης διετίας, που θέλει να πάει τη μάχη μέχρι την οριστική νίκη για τα εργατικά δικαιώματα, που διεκδικεί σήμερα μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ…».

Ο Γιώργος Ρούσης, επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας, ξεκίνησε την ομιλία του αναφερόμενος στις δηλώσεις του Α. Τσίπρα, λίγες ώρες πριν, κατά την επίσκεψή του στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ), σύμφωνα με τις οποίες «η Ελληνική Αστυνομία θα πρέπει να παραμείνει (;) ένα δημοκρατικό σώμα», ενώ ευχαρίστησε τον Αττικάρχη για τη στάση του (;) στην εξέγερση του 2008. Ο ομιλητής άφησε ασχολίαστες τις δηλώσεις του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, και απευθυνόμενος στο κοινό προέβλεψε ότι τέτοιου είδους δηλώσεις τους …καθησυχάζουν, σχετικά με τις προθέσεις μίας κυβέρνησης με «πυρήνα την Αριστερά». Ο Γ. Ρούσης συμπύκνωσε τους λόγους για την υπερψήφιση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επικεντρώνοντας στην άρνησή της να θυσιάσει τη σοσιαλιστική προοπτική «στο όνομα του πάση θυσία κυβερνητισμού», αλλά και στην προσπάθειά της να ανεβάσει τη «λαϊκή συνειδητότητα και το αγωνιστικό φρόνημα», στη βάση των πραγματικών διαστάσεων της σύγκρουσης και όχι των εύκολων λύσεων. Συμπυκνώνοντας τόνισε ότι «ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να μη βιώσουμε μία πρόσκαιρη φιέστα στις 17 Ιούνη, για να αποφύγουμε τη σύναψη μίας νέας ολέθριας Βάρκιζας… για να πετύχουμε τη νίκη που περιμένουν οι ήττες μας».

Ο Άγγελος Χάγιος (υποψήφιος στην Α’ Αθήνας), στην κεντρική ομιλία της εκδήλωσης, ανέλυσε την πολιτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην παρούσα συγκυρία αποδεικνύοντας τα πολλαπλά οφέλη που θα υπάρξουν και από την εκλογική ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Έχουμε γνώση των δυσκολιών», τόνισε, συμπληρώνοντας ότι «δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω από τη γραμμή ρήξης και ανατροπής με την πολιτική των δανειστών, συνολικά του κεφαλαίου και των πολιτικών τους εκπροσώπων, γιατί αυτή επιβάλλει η επιδίωξή μας να σωθεί ο λαός και όχι το ευρώ και τα κέρδη των εργοδοτών εθνικών και υπερεθνικών…»

Έστρεψε τα πυρά του κατά της λογικής της αναδιαπραγμάτευσης, ειδικά της προερχόμενης από δυνάμεις της Αριστεράς. «Με ποιους να έρθουμε σε συνεννόηση; Με τους τραπεζίτες; Τη μεγαλύτερη μαφία που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα; Με τις ΗΠΑ και την ΕΕ; Τους πολεμοχαρείς ιμπεριαλιστές, που αφού πρώτα αιματοκύλησαν κάθε γωνιά του πλανήτη, επιστρέφουν στις μητροπόλεις του καπιταλισμού εντείνοντας τον κοινωνικό πόλεμο ενάντια στους εργαζόμενους;», τόνισε ο Α. Χάγιος.

«Εμείς δεν θέλουμε το κίνημα συνομιλητή των ισχυρών του καπιταλισμού. Θέλουμε να συμβάλουμε ώστε να μπορέσει να επιβάλει τις λαϊκές επιθυμίες» και συμπλήρωσε λέγοντας ότι για την επίτευξη αυτού του στόχου, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την οργάνωση των εργαζομένων σε ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, με στόχους τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ.

Στο θέμα τους χρέους αναφέρθηκαν και ομιλητές που πήραν το λόγο μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του Α. Χάγιου. Ο Βασίλης Θεοφανόπουλος (υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας) εκ μέρους της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ανασύνταξη, η οποία συνεργάζεται στις εκλογές με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τόνισε ότι η απάντηση στο πρόβλημα του χρέους –στην παρούσα φάση– καθορίζει τη θέση του κάθε πολιτικού χώρου. «Για όσους θέλουν να είναι με τα εργατικά συμφέροντα η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από τη μονομερή διαγραφή του χρέους». Αναφερόμενος στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο δεν τάσσεται υπέρ της μονομερούς διαγραφής του χρέους, ο Β. Θεοφανόπουλος, το χαρακτήρισε «αντιφατικό, ανεδαφικό και ανεφάρμοστο».

Αναφερόμενος στη μονομερή διαγραφή του χρέους, ο Πέτρος Κωνσταντίνου (υποψήφιος στην Α΄ Αθήνας), ανέφερε ότι είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστούν φάρμακα για τους ασθενείς και σχολεία για τα παιδιά. «Γι’ αυτό το λόγο το πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ» ανέφερε στην ομιλία της η Α. Βεργάκη (υποψήφια στη Α΄Αθήνας), «είναι ένα πρόγραμμα το οποίο όχι μόνο είναι άμεσα εφικτό και υλοποιήσιμο από τον οργανωμένο λαό, αλλά και αναγκαίο για την ανακούφιση της κοινωνικής πλειοψηφίας». Ο Γ. Λάσκαρης (υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας), αναφερόμενος στην επομένη των εκλογών και στο νέο γύρο επίθεσης στον κόσμο της εργασίας προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση, χαρακτήρισε «επίκαιρο όσο ποτέ το πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ».

Ο Πέτρος Παπανικολάου, αναφερόμενος στην εκλογική μάχη της 17ης Ιούνη τόνισε ότι θα πρέπει να ακουστεί ένα ισχυρό «όχι» στην πολιτική εργοδοτών, ΕΕ και ΔΝΤ, προκειμένου να «τρομοκρατηθούν οι τοκογλύφοι». Αναφερόμενος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στάθηκε στην τόλμη της να υποσχεθεί ότι θα «αγωνιστεί για την ανασυγκρότηση της Αριστεράς της ισότητας, της δικαιοσύνης και της διαφάνειας». Της Αριστεράς που όπως εύστοχα ανέφερε ο Σ. Δρίτσας (υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας), «δεν ψάχνει το διεθνισμό στους διαδρόμους των Βρυξελλών, γιατί τον κάνει πράξη μέσα από την προσπάθεια για κοινούς αγώνες με τους εργαζόμενους των κρατών όλης της Ευρώπης».