ΑΝΤΑΡΣΥΑ: εθνικοποίηση της ναυτιλίας

Απάντηση στις προκλητικές δηλώσεις Ελλήνων εφοπλιστών για την άρνησή τους να πληρώσουν οποιοδήποτε φόρο έδωσε με ανακοίνωσή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ζητώντας «μονομερείς ενέργειες από ένα αποφασιστικό λαϊκό κίνημα» και δηλώνοντας ότι «με την πρόταση της εθνικοποίησης κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο μπορεί η ναυτιλία να γίνει παράγοντας που ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών, φορέας πλούτου και εργασίας για την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία».

Το θέμα ανακοίνησε σχετικό ρεπορτάζ του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg στο οποίο ο Βίκτωρας Ρέστης, που παρουσιάζεται ως ο πέμπτος μεγαλύτερος πλοιοκτήτης της χώρας δηλώνει με προκλητικό τρόπο «δεν μπορείς να πεις σε κάποιον που δραστηριοποιείται στη διεθνή ναυτιλία «θα σε φορολογήσω». Η απάντησή μου είναι «βέβαια, φορολόγησέ με, αν με βρεις».

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τονίζει ότι δηλώσεις αυτού του τύπου δείχνουν ότι «το κεφάλαιο δεν παραχωρεί ούτε δεκάρα από τα κέρδη που βγάζει με τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζόμενων» και πως «οι εφοπλιστές λυμαίνονται τον τόπο και εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους, Έλληνες και μετανάστες, προσφέρουν άθλιες, πανάκριβες και ρυπογόνες θαλάσσιες συγκοινωνίες και απαιτούν τα κέρδη τους να αντιμετωπίζονται σαν εθνική υπόθεση». Το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς επιτίθεται και στον ΣΥΡΙΖΑ για «τεχνοκρατικού τύπου συνθήματα» με τα οποία «δεν μπορεί να καλύψει την έλλειψη κάθε διάθεσης να συγκρουστεί με το εφοπλιστικό κεφάλαιο που απλά τα θέλει όλα εδώ και τώρα».

Αντιγράφουμε την πλήρη απάντηση που έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας στη διακαναλική του συνέντευξη της Τρίτης μετά από σχετικό ερώτημα του mao.gr:

«Μου δίνετε την ευκαιρία να σας πω ότι είναι λίγα τα 2 δισεκατομμύρια, είναι λίγα. Εμείς με την εθνική προγραμματική συμφωνία που θέλουμε να έχουμε με τον εφοπλιστικό κόσμο, τον ναυτιλιακό κόσμο, τον κόσμο της ναυτιλίας εν πάση περιπτώσει και του εφοπλισμού, θα επιδιώξουμε περισσότερα από μία έκτακτη εισφορά άπαξ.
Και πιστεύουμε ότι μπορεί να έχουμε αποτελέσματα σε αυτή τη διαδικασία και λέω διαδικασία συνεννόησης και συμφωνίας, διότι θα γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι αν θέλουν να αποφύγουν τις εισφορές τους προς το Ελληνικό Δημόσιο έχουν τρόπους να το κάνουν, άρα εδώ θέλει μια συνεννόηση. Αλλά η βάση της συνεννόησής μας θα είναι ότι όταν έχουμε έναν πόλεμο δεν μπορεί στον πόλεμο να είναι στην πρώτη γραμμή αυτοί οι οποίοι πλήττονται και είναι ο λαός οι χαμηλόμισθοι οι χαμηλοσυνταξιούχοι και κάποιοι να είναι στα μετόπισθεν και μάλιστα να μας απειλούν κιόλας ότι την ώρα του πολέμου θα κατεβάσουν την ελληνική σημαία. Και ακριβώς επειδή εμείς θεωρούμε ότι δεν είναι όλοι σε μία λογική αδιαφορίας ή αναισθησίας για όσα περνάει η χώρα, πιστεύουμε ότι θα βρούμε ευήκοα ώτα και θα συμφωνήσουμε, υπάρχουν άλλωστε και μοντέλα, στον καπιταλισμό είναι αυτά τα μοντέλα, δεν είναι σε καθεστώτα ή σε διαδικασίες οι οποίες έχουν κοινωνικοποιήσει, χώρες που έχουν κοινοποιήσει τα μέσα παραγωγής.
Η Νορβηγία για παράδειγμα δεν έχει 58 διαφορετικές φοροαπαλλαγές για τον εμπορικό της στόλο, που είναι ισχυρός. Όχι τόσο ισχυρός όσο ο ελληνικός, αλλά είναι ισχυρός. Έχουμε να δούμε μοντέλα. Κυρίως όμως εμείς αν θέλετε ευελπιστούμε ότι θα βρούμε τη δυνατότητα να κουβεντιάσουμε και να έχουμε από την πλευρά αν όχι όλων σημαντικού μέρους του εφοπλιστικού κόσμου την πρόθεση να βάλουν πλάτη όταν η χώρα βρίσκεται σε αυτόν τον κίνδυνο κατάρρευσης.
Εάν δεν το κάνουν; Εάν δεν το κάνουν και δεν καταλήξουμε σε προγραμματική συμφωνία, θα ψάξουμε να βρούμε κάθε τρόπο. Κάθε τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, εμείς λέμε ότι βασική προτεραιότητα του προγράμματός μας, του σχεδίου μας, είναι ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα να συμβάλλει σε αυτή τη δύσκολη στιγμή ανάλογα με τις δυνατότητές του, πράγμα το οποίο δε συνέβη ποτέ στον τόπο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, όπου οι πολλοί που είχαν τα λίγα έχαναν κι αυτά τα λίγα που είχαν και τα έχασαν και οι λίγοι που έχουν τα πολλά τα κάνανε περισσότερα παρά την κρίση που διανύουμε«.