Κάθε 3 λεπτά ένας άνθρωπος χάνει τη δουλειά του

Όσο κρατά ένα τραγούδι. Αυτός ο χρόνος μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο διαδοχικές απολύσεις. Τον Ιούνιο του 2012 οι καταγεγραμμένοι άνεργοι στην Ελλάδα ήταν 1.228.989. Μέσα σ’ ένα χρόνο διακυβέρνησης, δηλ. από τότε που ο Σαμαράς ανέλαβε πρωθυπουργός και ο Βρούτσης υπουργός εργασίας, οι άνεργοι έφτασαν το 1.403.698. Έτσι, μέσα σε ένα μόνο χρόνο, η ανεργία έφτασε το 27,9%, όπως επισημαίνει ο Νίκος Μπογιόπουλος στο Ριζοσπάστη του Σαββάτου (14-9), που υπολογίζει ότι κάθε μέρα χάνουν τη δουλειά τους 479 άνθρωποι. Με μια απλή διαίρεση, προκύπτει ότι κάθε 3 λεπτά και 24 δευτερόλεπτα άλλος ένας άνθρωπος όχι απλώς χάνει τη δουλειά του, αλλά και ότι εκμηδενίζονται οι πιθανότητες αυτός να βρει ξανά δουλειά, είτε με τους ίδιους όρους είτε με πολύ χειρότερους (πράγμα το οποίο συμβαίνει στη σπάνια περίπτωση που θα επαναπροσληφθεί).

Κάθε τρία λεπτά λοιπόν. Όσο κρατά ένα τραγούδι, όσο καπνίζουμε μισό τσιγάρο, όση ώρα τρώμε μισό σουβλάκι με πίτα, όση ώρα κάνει ν’ αλλάξει χρώμα ένα φανάρι σε μια λεωφόρο,  όσο διαρκούν 2-3 τηλεοπτικές διαφημίσεις.

Τα τρία αυτά λεπτά είναι ένας αφηρημένος μέσος όρος. Στην πραγματικότητα, ο χρόνος ανάμεσα σε δύο προσωπικές (ή μάλλον κοινωνικές) τραγωδίες είναι πολύ λιγότερος, καθώς οι επίσημοι άνεργοι είναι πολύ περισσότεροι ενώ σε μια ενδιάμεση κατηγορία ανήκουν και εκείνοι που βρέθηκαν ή θα βρεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, κινητικότητας και στιμμένης λεμονόκουπας.

Κατά τα άλλα, σαξές στόρι και ξερό ψωμί.

 

 

Απάντηση