All we are saying, is give Σφακ a chance

Και αίφνης για ένα 24ωρο τα μέσα ενημέρωσης και τα πολιτικά γραφεία γέμισαν Σφακιανακολάτρες. Εμείς δεν ανήκουμε στους Σφακιανακοκλάστες, αλλά μάλλον στους Σφακιανακοσκεπτικιστές.

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο υποστράτηγος της ΕΛΑΣ έκανε προσφυγή που έγινε δεκτή από τη νέα ηγεσία της Αστυνομίας και πλέον εκτός από το νέο του πόστο, που χαρακτηρίστηκε από ορισμένους ως «ψυγείο», θα έχει και την επίβλεψη της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, όπως ήταν το αίτημά του.

Τέλος καλό; Μάλλον όχι.

Οι τακτικές κρίσεις των ανώτατων αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας έγιναν για πρώτη φορά αντικείμενο δημόσιας πολιτικής κριτικής σε αυτή την έκταση.

Δεν θα μπούμε φυσικά σε θέματα ουσίας, θα μείνουμε στη διαδικασία. Γιατί η αντιπαράθεση επιχειρημάτων τύπου
-«Έπιασε τόσους παιδεραστές»
-«Ναι, αλλά συνέλαβε τον Παστίτσιο»
απλώς χάνει την ουσία.

Ο Μανώλης Σφακιανάκης, εξαιτίας της πολύ εξωστρεφούς του δραστηριότητας ως διευθυντή της συγκεκριμένης υπηρεσίας, έχοντας συμμετάσχει προσωπικά σε πολλές δεκάδες ενημερωτικές εκδηλώσεις που απευθύνονταν σε γονείς και παιδιά, ίσως είναι ο πιο αναγνωρίσιμος αξιωματικός της ΕΛΑΣ, περισσότερο κι από τον ίδιο τον Αρχηγό του Σώματος.

Αυτή προφανώς ήταν και η αιτία που η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας πήρε πάνω της την υπόθεση Σφακιανάκη, ως ένα ακόμη δείγμα για το καθεστώς αναξιοκρατίας που κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει επιβάλει.

Οι viral γραφιστικές δημιουργίες της «Ομάδας Αλήθειας» της ΝΔ αξιοποιήθηκαν για την επαναφορά του Σφακιανάκη, γεγονός όμως που δεν τιμά ακριβώς έναν Στρατηγό της Αστυνομίας, ο οποίος εμφανίζεται να προστατεύεται από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Από την άλλη μεριά, σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν για την ίδια την Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Αν ο διευθυντής της ήταν όπως εμφανίζεται αναντικατάστατος, τότε πόσο αξιόπιστο είναι το υπόλοιπο στελεχικό της δυναμικό;

Πώς κρίνεται αλήθεια ο προϊστάμενος μιας δημόσιας υπηρεσίας τέτοιας υψηλής ευθύνης, αν έχει δομήσει μια προσωποκεντρική φιλοσοφία λειτουργίας, ενώ δεν έχει προετοιμάσει τη διάδοχη κατάσταση;

Ο ίδιος ο Μανώλης Σφακιανάκης υπολογίζει ότι δεν θα συνταξιοδοτηθεί ποτέ; Αν αποφασιζόταν να ανέβει την ιεραρχία παίρνοντας προαγωγή και ανοίγοντας τον δρόμο για να γίνει Αρχηγός της ΕΛΑΣ, θα τηρούσε την ίδια στάση;

Επιπρόσθετα, οι παλινωδίες της νέας ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία φέρεται να άλλαξε δύο φορές άποψη, δημιουργούν σοβαρότερες ανησυχίες.

Αν τόσο κρίσιμες αποφάσεις όσο η επιλογή των ανώτατων στελεχών ενός Σώματος Ασφαλείας γίνονται φτερό στον άνεμο και παίρνουν τη μια ή την άλλη κατεύθυνση ανάλογα με τις πιέσεις που θα ασκηθούν, τότε πράγματι έχουμε λόγους να αναρωτιόμαστε «ποιοι θα μας φυλάξουν από τους φύλακες».

Η συζήτηση για την επιλογή των αξιωματικών που στελεχώνουν επιτελικές θέσεις στα Σώματα Ασφαλείας και τον Στρατό είναι πολύ μεγάλη για να γίνεται τόσο αποσπασματικά και επικεντρωμένη σε ένα απλώς αναγνωρίσιμο (και ίσως δημοφιλές) πρόσωπο.

Οπωσδήποτε όμως κανείς δεν θα διανοούταν ποτέ μέχρι σήμερα να θέσει σε δημόσια ψηφοφορία τις κρίσεις για τον Διοικητή της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων ή τον Αρχηγό Στόλου.

Συμφωνείτε με την απομάκρυνση του κ. Μανώλη Σφακιανάκη από την Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος;

— Το Βήμα – To Vima (@tovimagr) February 18, 2016

Ο Μανώλης Σφακιανάκης ίσως αισθάνεται σήμερα δικαιωμένος από το κίνημα συμπαράστασης στο πρόσωπό του που απέδωσε καρπούς.

Όμως αν είναι πράγματι ευσυνείδητος αξιωματικός, θα κατανόησε ότι αυτή η ιστορία πριόνισε το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται.